Τι σημαίνει να είσαι άσχημος;

Στην εποχή μας, που καταδυναστεύεται από άκαμπτες κομφορμιστικές αντιλήψεις σε σχέση με τη φυσική τελειότητα του ανθρώπου – γεγονός που πρωταρχικά μας καθιστά θύματα των ΜΜΕ –, το να μην έχεις ευχάριστο παρουσιαστικό έχει πολλές δυσάρεστες επιπτώσεις.

Στο έργο του «Ο Άσχημος» ο Μάριους Φον Μάγιενμπεργκ αμφισβητεί, υπονομεύει και κατακεραυνώνει τις βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις μας. Κατ’ επέκταση, χρησιμοποιώντας ως όπλο τη σάτιρα, καυτηριάζει αυτή την απαράδεκτη πτυχή του καπιταλισμού, που έχουμε όλοι – ή σχεδόν όλοι – πέσει στην παγίδα της.

Σ’ αυτή τη μαύρη κωμωδία το κυρίαρχο πρόβλημα του κεντρικού ήρωα δεν είναι η ερωτική απόρριψη (η γυναίκα του τον αγαπά κι ας κοιτάζει μόνο το αριστερό του μάτι όταν του μιλάει), αλλά η επαγγελματική του κατάρρευση. Γιατί ο εργοδότης του τον υποβαθμίζει θεωρώντας ότι η ασχήμια του απωθεί τους πελάτες και βλάπτει τις πωλήσεις.

Ο Λέττε, λοιπόν, βλέποντας έναν υφιστάμενο να ετοιμάζεται να παρουσιάσει σε ένα συνέδριο τη δική του εφεύρεση, αποφασίζει να πάρει μια δραστική απόφαση: να μεταμορφωθεί από Κουασιμόδος σε Άδωνις. Και η μαγική λέξη είναι Lifting.

Ωστόσο, παρόλο που πετυχαίνει τον στόχο του, σύντομα βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτούς που ακολουθούν το τολμηρό του βήμα, δημιουργώντας ένα σκληρό πεδίο ανταγωνισμού.

Με την ελαφρότητα και τον φρενήρη ρυθμό της φάρσας επέλεξε πολύ σωστά να σκηνοθετήσει το ευφυές αλληγορικό κείμενο του Φον Μάγιενμπεργκ ο Γιώργος Κουτλής. Μια τέτοια ανάγνωση βέβαια απαιτεί ιδιαίτερη σωματική ευελιξία από τους ηθοποιούς, που με «λαστιχένια» σώματα εκτέλεσαν άψογα εξωφρενικούς στροβιλισμούς και ακροβασίες (εξαιρετική κινησιολογία από τη Χαρά Κότσαλη).

Ο ταλαντούχος Ορφέας Αυγουστίδης έχτισε σοφά την προσωπικότητα του «άσχημου» ήρωά του. Μόνο που ο τελευταίος του μονόλογος (τον οποίο υπερασπίστηκε σθεναρά), που αποκαλύπτει την ψυχική του άβυσσο, μοιάζει παράταιρος και δίχως την πρέπουσα εμβάθυνση. Ποιος φταίει; Το έργο, η παράσταση ή και τα δύο μαζί;

Από την άλλη, ο Γιάννης Κλίνης ως γιατρός αισθητικών επεμβάσεων ήταν υπέροχος. Ο Μουλάς και η Μαίρη Μηνά σε πολλαπλούς ρόλους διακρίνονται για τις αβίαστες ερμηνείες τους. Τέλος, αποτελεσματικό ήταν το λιτό, πολυχρηστικό σκηνικό του Κωνσταντίνου Σκουρλέτη και εύστοχα τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη.

Διαβάστε επίσης:

«Democracy» σε σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολάρι στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το μυστικό πίσω από τη σειρά των διάσημων πινάκων «The Lovers» του René Magritte

Σέρλοκ Χολμς: Πώς ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ έφτασε να μισεί το δημιούργημά του (Video)