Η κίνηση του Στέφανου Κασσελάκη να βάλει βαθιά το χέρι στη δική του τσέπη και, με μορφή δανείου προς τον ΣΥΡΙΖΑ, να καλύψει οικονομικές ανάγκες που αφορούν το κλείσιμο του έτους έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ αυτήν που φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Κατ’ αρχάς είναι μια κίνηση ασυνήθιστη, με την οποία ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να διατηρήσει τις ισορροπίες μέχρι να λάβει τις – πολύ δύσκολες – αποφάσεις που επιβάλλουν τα άθλια οικονομικά του κόμματος και η ιδιαίτερα μειωμένη οικονομική επιχορήγηση της τρέχουσας τετραετίας.

Έχει όμως και έναν βαρύ συμβολισμό, καθώς έρχεται να διαψεύσει όσους – ανοήτως – διατηρούσαν την… ελπίδα ότι ο Κασσελάκης θεωρεί τον εαυτό του πρόεδρο υπό δοκιμή. Κάποιος που βάζει από την τσέπη του εξαψήφιο – κατά πληροφορίες – ποσό στο ταμείο του κόμματός του δεν είναι υπό προθεσμία. Επίσης δεν είναι υπό προθεσμία κάποιος που δηλώνει καθαρά ότι θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας και ταυτόχρονα στήνει το κόμμα με δικούς του ανθρώπους, ξεκαθαρίζοντας παντοιοτρόπως πως «θα κάνω ό,τι μου αρέσει τελικά».

Είναι κοινό μυστικό ότι διάφοροι αιθεροβάμονες πίστευαν πως ένα κακό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα ανάγκαζε τον Κασσελάκη να παραιτηθεί ή θα επέτρεπε στους ίδιους να τον αμφισβητήσουν.

«Κούνια που τους κούναγε» θα ήταν η σωστή απάντηση. Μάλλον αυτοί θα εκπλαγούν από τη μορφή που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ το ερχόμενο καλοκαίρι. Κόμμα Κασσελάκη θα έχουμε και όχι ΣΥΡΙΖΑ. Κι όποιος πιστεύει ότι θα μπορεί να τον κουνήσει από το ολόδικό του κόμμα, καλά θα κάνει να αλλάξει εγκαίρως πλευρό…

Διαβάστε επίσης:

Το Politico δεν ξέχασε τις υποκλοπές…

Η βαθιά συγκίνηση Ανδρουλάκη στην κηδεία του Βασίλη Καρρά

«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία…»