Αν υπάρχει ένα πρόσωπο στον μίνι ανασχηματισμό το οποίο συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αυτό δεν είναι άλλο από την Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία, μετά τη θητεία της ως υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και το εξάμηνο που θήτευσε ως υφυπουργός Παιδείας, πλέον αναλαμβάνει το «hardcore» υπουργείο Εργασίας.

Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετήσει μια νέα γυναίκα σε ένα κατά τεκμήριο σκληρό και ενίοτε… ζόρικο υπουργείο (ας ρωτήσει κάποιος την Έφη Αχτσιόγλου να του διηγηθεί την εισβολή συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο γραφείο της…) μπορεί να ξενίζει αρχικά, ωστόσο, αποτελεί ένα «στοίχημα» για τον πρωθυπουργό, το οποίο εντάσσεται στον ευρύτερο «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό» που επιδιώκει να κάνει συνολικά στη λειτουργία της χώρας.

Η εμπειρία της Δ. Μιχαηλίδου ως υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα έλεγε κανείς ότι την καθιστά ιδανική για να προβάλλει ένα νέο κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης, έστω κι αν μέρος των αρμοδιοτήτων που είχε μεταφέρθηκε στο νεοσύστατο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, υπό την Σοφία Ζαχαράκη. Ακόμα κι έτσι, όμως, η νέα υπουργός Εργασίας μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία της εικόνας μιας κυβέρνησης με αυξημένες κοινωνικές ευαισθησίες, ειδικά στον κρίσιμο τομέα της απασχόλησης.

Με την ανεργία να βαίνει διαρκώς μειούμενη, ένα από τα «στοιχήματα» της νέας υπουργού θα είναι να αυξήσει την απασχόληση των νέων, ενώ ταυτόχρονα θα «πιστωθεί» και τη νέα αύξηση στον κατώτατο μισθό, αλλά και άλλα μέτρα με κοινωνικό πρόσημο, όπως τα προγράμματα της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) για τους ανέργους ή για την απόκτηση κατοικίας από νέους, κ.λπ. Όλα αυτά, μαζί με την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, όσον αφορά στο υπουργείο, δημιουργούν μια καλή «μαγιά» για την άσκηση πολιτικής με κοινωνικό πρόσημο από την Δ. Μιχαηλίδου.

 Από την άλλη, πάντως, η νέα υπουργός Εργασίας «χρεώνεται» ορισμένα λεκτικά… ολισθήματα, τα οποία έχουν δώσει την ευκαιρία στην αντιπολίτευση (για να μην αναφερθούμε στους χρήστες των social media…) να της ασκήσουν κριτική. Για παράδειγμα, σχετικά πρόσφατα και υπερασπιζόμενη την απόφαση του υπουργείου Παιδείας για νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, η Δ. Μιχαηλίδου είχε αναφερθεί στις ευεργετικές συνέπειες του περπατήματος, λέγοντας ότι «δεν θα κάνω επίκληση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που λέει ότι είναι καλό και σωστό να περπατάμε όλοι 8 χιλιόμετρα την ημέρα…».

Επίσης, την 28^η Οκτωβρίου του 2019, η τότε υφυπουργός Εργασίας στο μήνυμά της για την επέτειο του «όχι», είχε αναφέρει ότι «σήμερα η εθνική μας εορτή μας θυμίζει όσο ποτέ τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και του εθελοντισμού», προκαλώντας απορίες σχετικά με την προσέγγισή της στο έπος του ’40, ενώ λίγο αργότερα, μετά από έφοδο της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ και την εξεύρεση διαφόρων «πολεμοφοδίων», είχε σημειώσει, μιλώντας στον Flash 99,4, ότι «δεν είναι δυνατόν κάποιος συμπολίτης μας να έχει πρόσβαση σε όπλα στα οποία έχει πρόσβαση ο στρατός της Συρίας», σχόλιο μάλλον υπερβολικό.

Επίσης, στη διάρκεια της πανδημίας του SARS-CoV-2, πάλι εκ της θέσεώς της ως υφυπουργός Εργασίας είχε προκαλέσει σάλο, όταν είχε δηλώσει ότι όσοι εργαζόμενοι σε ιδιωτικές μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων αρνούνται να εμβολιαστούν θα τίθενται σε αναστολή και εν συνεχεία, αν επιμείνουν να μην εμβολιάζονται θα μπορούν να απολυθούν. Μετά τον τεράστιο θόρυβο που προκλήθηκε, η Δ. Μιχαηλίδου είχε ανασκευάσει τη δήλωσή της λέγοντας ότι «η πρωινή μου διατύπωση περί ρύθμισης που θα συνδέει την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές δομές Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων με απολύσεις ήταν λάθος».

Διαβάστε επίσης:

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Για πέμπτη φορά στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Ιωάννα Λυτρίβη: Ποια είναι η νέα υφυπουργός Παιδείας

Νέα Αριστερά για ανασχηματισμό: Ανακύκλωση κυβερνητικής αποτυχίας