Οι καιροί που ζούμε επιβάλλουν θυσίες και πόνο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφεθούμε στο ποτάμι της μοιρολατρείας. Θα το παλέψουμε.

Αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε μόνοι κάποιοι στον κόσμο αυτήν την λογική που εκτοξεύει την ανεργία, σωρεύει τον κοινωνικό πόνο, ισοπεδώνει άδικα και οριζόντια μισθούς και συντάξεις, αυξάνει παράλογα φόρους.

Η αντίσταση στην μανιακή προσπάθεια των αγορών να επιβάλλουν τις τωρινές οικονομικές επιλογές, πρέπει να θεωρείται δεδομένη από όλες των Κοινοβουλίων του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο που οι αγορές μεθοδεύουν επιστημονικά την ένδεια της ανεργίας, αναγκάζοντας τον απλό άνθρωπο να μοχθεί τουλάχιστον για τα απαραίτητα οπότε υπονομεύεται η οποιαδήποτε προσπάθεια για διεκδίκηση μιας άλλης, διαφορετικής καλύτερης ζωής.

Ερώτηση. Το σημερινό πολιτικό σύστημα προσφέρει μέσα σε αυτό το πνιγηρό τοπίο την δυνατότητα να ξεφύγει κάποιος και να διεκδικήσει μια άλλη κουλτούρα, μια άλλη Παιδεία, έναν άλλο Πολιτισμό, μια άλλη ψυχαγωγία; Όχι. Γιατί;  Γιατί χρειαζόμαστε έναν νέο κατάλογο επιθυμιών και στόχων προκειμένου να διεκδικήσουμε μια άλλη, ήρεμη και ευτυχισμένη ζωή. Για να προκύψει όμως αυτό απαιτείται μια σειρά από διαδικασίες που ίσως οδηγήσουν σε μια αναγέννηση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά. Σε έναν νέο τόπο όπου η πολιτική δε θα βουλιάζει στην κινούμενη άμμο της καχυποψίας, της διαφθοράς, της αδιαφάνειας και της εξαπάτησης.

Η σύγχρονη πολιτική απαιτεί τομές. Και πρέπει να απαντήσει όσο υπάρχει ακόμα χρόνος, αν επιθυμεί να υπηρετήσει μια χώρα με νόμους και τάξη ή ένα ξέφραγο αμπέλι, άντρο απατεώνων. Στις μεγάλες στιγμές της ανθρωπότητας, οι πολιτικές αποφάσεις που πάρθηκαν δεν έγιναν αμέσως δεκτές με ενθουσιασμό. Χρειάστηκε να γκρεμιστούν προκαταλήψεις, ανασφάλειες, εθνικοί ναρκισσισμοί, και φοβικά σύνδρομα που εμπόδισαν την πρόοδο. Η δύναμη αυτών των αποφάσεων ήταν ότι στηρίχτηκαν μεν στο παρελθόν και την μνήμη αλλά δέθηκαν άρρηκτα με μία πολιτική της κοινής λογικής του παρόντος.

Να λοιπόν η πρόκληση ίσως η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες της χώρας έχουμε χρέος εμείς οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Αντρέα Λοβέρδου να χαράξουμε μια πολιτική τέτοια που να επιτρέψει στον λαό να επιβιώσει, όχι λάθρα αλλά προκόβοντας και μεγαλουργώντας.

Η 9η Ιουνίου, οι επικείμενες Ευρωεκλογές θα μας βρουν στο “Λάβετε θέσεις” .

*O Γιάννης Βούρος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τους «Δημοκράτες» του Ανδρέα Λοβέρδου, ηθοποιός και πρώην δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας