Αυτό το «όποιος δεν γουστάρει ας φύγει» φαίνεται ότι έχει εξελιχθεί σε μόνιμο «μότο» του Στέφανου Κασσελάκη κάθε φορά που αντιμετωπίζει εσωκομματικές διαφωνίες – ακόμα και για ελάσσονος σημασίας θέματα, όπως η τυχόν ολιγοήμερη μετάθεση της έναρξης του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, το παράξενο δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται σε τέτοιες περιπτώσεις ο Κασσελάκης, ο οποίος από πολύ νωρίς δεν έχει κρύψει το μοντέλο με το οποίο θέλει να κυβερνήσει το κόμμα.

Το παράξενο είναι μάλλον το ότι όλοι οι υπόλοιποι… εκπλήσσονται κάθε φορά που συμβαίνει. Φαίνεται πως πολλοί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατούν – ακόμα και τώρα – να κατανοήσουν μερικά απλά πράγματα: Ότι ο πρόεδρός τους δεν έχει κανέναν προηγούμενο πολιτικό, ιδεολογικό, ιστορικό, προσωπικό, συναισθηματικό δεσμό με ένα κόμμα και έναν χώρο στον οποίο τον εισήγαγε προ καιρού ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος μάλιστα φρόντισε να τον ενισχύσει στην προσπάθειά του να πάρει την προεδρία του κόμματος.

Γιατί λοιπόν σήμερα ο Κασσελάκης να αισθάνεται περιορισμένος ή δεσμευμένος από παραδόσεις και πρόσωπα; Αν θα μπορούσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να χρωστάει σε κάποιον, αυτός είναι ο προκάτοχός του. Όμως κι εκείνος τον αμφισβητεί εμπράκτως και κάνει πολιτικούς σχεδιασμούς που είναι εκ των πραγμάτων ανταγωνιστικοί προς αυτούς του διαδόχου του. Άρα και η όποια «υποχρέωση» έχει πλέον ξεπεραστεί.

Κατά το προσεχές διάστημα, λοιπόν, το δόγμα του Κασσελάκη δεν πρόκειται να αλλάξει. Αντιθέτως, θα ενταθεί και θα επιταχυνθεί η προσπάθειά του να φέρει το κόμμα στα μέτρα του. Όποιος διαφωνεί και διαφοροποιείται, θα βλέπει διαρκώς το βελάκι που δείχνει την έξοδο. Απλά είναι τα πράγματα – και έκπληκτοι… δεν χωρούν.

Διαβάστε επίσης:

Ένα φρέσκο πρόσωπο στο πλάι του Χάρη Δούκα

Η κυβέρνηση, ο Τραμπ και ο… αστερίσκος

Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι φωτογραφίες Μητσοτάκη-Μαρέβας με νάιλον λόγω βροχής και η… καζούρα