Όσο απομακρυνόμαστε από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, τόσο παγιώνεται μία εικόνα των πραγμάτων, που συντελέστηκαν στο δρόμο προς τις κάλπες και πάνω από αυτές:

Η τελευταία χρονικά υποψηφιότητα στο ΠΑΣΟΚ, αυτή της Άννας Διαμαντοπούλου υπήρξε καταλυτική για την έκβαση της μάχης ηγεσίας.

Ήταν μία υποψηφιότητα που εξ αρχής προκάλεσε ερωτήματα:

1. Πώς «ξύπνησαν» ξαφνικά οι αρχηγικές φιλοδοξίες της Άννας Διαμαντοπούλου, μετά από 12 χρόνια απουσίας από το ΠΑΣΟΚ και μία εξαετία άγριου φλερτ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
2. Και πόθεν προέκυπτε ότι η Άννα Διαμαντοπούλου θα είχε πραγματικά ελπίδες να επικρατήσει σε μία μάχη αρχηγίας σε ένα ΠΑΣΟΚ με τη συγκεκριμένη εσωκομματική βάση, όπως αυτή διαμορφώθηκε εν τη απουσία της τα τελευταία χρόνια και ενώ ήδη στη μάχη ήταν ο νυν πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης με έναν πανίσχυρο μηχανισμό, ο ανερχόμενος Χάρης Δούκας, με την περγαμηνή της νίκης επί της οικογένειας Μητσοτάκη και ο πιστός στρατιώτης και με προετοιμασία ετών για τη σύγκρουση, Παύλος Γερουλάνος;

Στο πρώτο ερώτημα δεν υπάρχει εύκολη και προφανής απάντηση. Στο δεύτερο, η απάντηση δόθηκε από το ίδιο το αποτέλεσμα (τέταρτη κατέταξε την Διαμαντοπούλου η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ), ενώ πλην ενός επίμονου δημοσκόπου, όλοι οι άλλοι είχαν απαντήσει ήδη από πολύ νωρίτερα ότι ελπίδες να εκλεγεί αρχηγός δεν υπήρχαν.

Ενώ τα ερωτήματα είναι αυτά, οι διαπιστώσεις είναι οι εξής:

• Η υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου κατακερμάτισε το αίτημα για αλλαγή ηγεσίας. Και διέσπασε το ρεύμα για νέα σελίδα, σε μικρότερα ρυάκια.
• Η Διαμαντοπούλου ήταν περισσότερο πολιτικά και ιδεολογικά προσηλωμένη εναντίον άλλων υποψηφιοτήτων (Δούκα, πχ), παρά απέναντι στον Ανδρουλάκη.
• Η Διαμαντοπούλου απέσπασε δυνάμεις κυρίως από τον Παύλο Γερουλάνο και ουσιαστικά ήταν ο μοιραίος άνθρωπος για να μην περάσει στο δεύτερο γύρο ο βουλευτής Α’ Αθήνας.
• Ουσιαστικά η υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου λειτούργησε υπέρ μίας «σταθεροποίησης» του Ανδρουλάκη, προκάλεσε αλληλοεξόντωση και πάντως αποδυνάμωση στο «αντι-Ανδρουλακικό» μέτωπο και εν τέλει διαμόρφωσε ευνοϊκές συνθήκες στο δεύτερο γύρο για την προσπάθεια του νυν αρχηγού να επανεκλεγεί.
  Το ότι η Άννα Διαμαντοπούλου δεν κάνει δήλωση υπέρ της ανανέωσης στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν μάλλον το πιο αναμενόμενο εξ αρχής.
  Η υποψηφιότητα Διαμαντοπούλου «σκότωσε» εκείνη του Γερουλάνου και συνέβαλε να αποδυναμωθεί αυτή του Δούκα.

Cui bono; Mitsotakis!

Στα πάσης φύσεως εγκλήματα (ακόμα και πολιτικά) ο ένοχος συνήθως εντοπίζεται όταν απαντηθεί το ερώτημα, ποιος ωφελήθηκε.
Κι αυτός που ωφελείται έτσι όπως πάνε τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ, είναι ο… Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ακόμα κι αν δεν υπήρξε η παραμικρή ενασχόληση της ΝΔ σε όλο αυτό που έγινε την περασμένη Κυριακή στο ΠΑΣΟΚ, ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να την… εφεύρει ο ίδιος την υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου…
Κι όπως λένε στα νομικά «cui bono;». Η απάντηση είναι… Mitsotakis!

Διαβάστε επίσης

ΣΥΡΙΖΑ: Κατακραυγή στα σόσιαλ για την επιλεκτική διαρροή του πόθεν έσχες Κασσελάκη – Τι περιλαμβάνει η δήλωση

Ξέσπασμα Νίκου Μωραΐτη για το… φέιγ βολάν του πόθεν έσχες Κασσελάκη – «Κόμμα βούρκος»

Στη Δικαιοσύνη προσφεύγει ο Κασσελάκης για τη διαρροή του Πόθεν Έσχες του – Ζητά παραίτηση Σβίγκου