Η τριήμερη μάχη που θα ξεκινήσει σήμερα στη Βουλή, μετά την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας από την αντιπολίτευση, θα δώσει την ευκαιρία στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να υπερασπιστούν την κυβέρνηση στο σύνολο της πολιτικής της, αφού η συζήτηση θα εξελιχθεί σε εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση.

Θα επιτρέψει επίσης, ο καθένας να αφήσει το δικό του αποτύπωμα για το πώς αντιλαμβάνεται την κατάσταση στην οποία έχει πει η χώρα, μετά τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 28^ης Φεβρουαρίου.

Λάθη και παραλείψεις από την κυβέρνηση έχουν γίνει και αυτό το παραδέχονται ακόμα και τα κυβερνητικά στελέχη στο Μέγαρο Μαξίμου. Η συνεχής αλλαγή στρατηγικής το τελευταίο διάστημα κόστισε στην κυβέρνηση, προκάλεσε διαφορετικές δημόσιες τοποθετήσεις και τελικά έβγαλε στο δρόμο περισσότερο κόσμο.

Στην κοινοβουλευτική ομάδα το κλίμα είναι βαρύ, οι συζητήσεις τις τελευταίες μέρες περιστρέφονται γύρω από το αν μπορεί να αντιστραφεί η κατάσταση που έχει ήδη δημιουργηθεί και ποιες μπορεί να είναι οι κινήσεις που έχει τη δυνατότητα να κάνει ο πρωθυπουργός από εδώ και πέρα. Αλλά τα περιθώρια είναι στενά:

• Το κλείσιμο του σιδηροδρόμου για κάποιο διάστημα είναι μια κίνηση που έχει περισσότερα αρνητικά παρά θετικά, γι’ αυτό και διαψεύστηκε χθες από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Πέρα από τα τεράστια προβλήματα που θα δημιουργούσε η διακοπή των εμπορικών μεταφορών, η κυβέρνηση θα ερχόταν αντιμέτωπη με ερωτήματα για την ασφάλεια που επικρατούσε το προηγούμενο διάστημα και φυσικά γιατί το κάνει τώρα υπό την πίεση της πλατείας.
• Η αξιολόγηση στο Δημόσιο, που επίσης ακούγεται, κάποιοι την συνδέουν με την άρση της μονιμότητας στους δημόσιους υπαλλήλους ενόψει και της αναθεώρησης του Συντάγματος. Από την άλλη όμως γίνεται κατανοητό ότι μία τέτοια εξαγγελία θα φέρει απέναντι στην κυβέρνηση το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και σε αυτή την δεδομένη χρονική στιγμή το Μαξίμου δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει κοινωνικούς συμμάχους και ψηφοφόρους.
• Η ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ που έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ και η καταγγελία της σύμβασης με την Hellenic Train είναι επίσης ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο ακουμπά και τις ελληνοϊταλικές σχέσεις και δεν είναι τόσο απλό να υλοποιηθεί, όσο στην αρχή το παρουσίασαν κυβερνητικά στελέχη και γαλάζιοι βουλευτές.

Οι όποιες άλλες εξαγγελίες για σύγκρουση με το βαθύ κράτος εμπεριέχουν την παγίδα να μείνουν τελικά στα χαρτιά ή να μην αρκεί ο χρόνος μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της κυβέρνησης να υλοποιηθούν και να έχουν χειροπιαστό αποτέλεσμα.

Το δίλημμα του ανασχηματισμού

Σ’ όλα αυτά τα προβλήματα, μετά τις 13 Μαρτίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί να λύσει και τον γρίφο του ανασχηματισμού. Θα είναι σαρωτικός και ανατρεπτικός η διαχειριστικός και ισορροπιών;

Θα έχει συνέπειες για όσους με τις τοποθετήσεις τους φόρτισαν το τελευταίο διάστημα το κοινωνικό σώμα για την υπόθεση των Τεμπών ή θα επιλεγεί η ασφάλεια της παραμονής στην κυβέρνηση αυτών που είναι αποτελεσματικοί και δίνουν μάχες όποτε χρειαστεί.

Στο Μέγαρο Μαξίμου κατανοούν ότι οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν και χρόνο προσαρμογής για τα καινούργια στελέχη που θα αναλάβουν κρίσιμα χαρτοφυλάκια και το ερώτημα είναι αν υπάρχει πια αυτός ο χρόνος, από τη στιγμή που κάποιοι σκέφτονται ή φαντάζονται σε δύο χρόνια να υλοποιηθούν αποφάσεις που δεν πάρθηκαν και δεν υλοποιήθηκαν τα προηγούμενα έξι.

Το προηγούμενο διάστημα κυριαρχούσε η επιλογή ενός ανασχηματισμού που θα ικανοποιούσε την κοινοβουλευτική ομάδα, θα είχε ισορροπίες στις εκλογικές περιφέρειες, θα επιβεβαίωνε τη λεγόμενη δεξιά στροφή που ξεκίνησε μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Τώρα τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, καθώς θα πρέπει να δοθεί η εικόνα ενός συνολικού restart.

Και κάτι τέτοιο είναι κατανοητό ότι απαιτεί πολιτικές θυσίες, μεγάλες αλλαγές και την αναζήτηση εκείνων των τολμηρών που θα παραμερίσουν στις επιλογές τους το πολιτικό κόστος.

Αυτοκριτική, αλλά στο παρασκήνιο

Πολλοί από τους βουλευτές θα ανέβουν στο βήμα της Βουλής το επόμενο τριήμερο, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους και την πιθανότητα υπουργοποίησης τους, και αυτό ενδεχομένως να τους κάνει να είναι πιο προσεκτικοί ως προς την κριτική τους στους κυβερνητικούς χειρισμούς το τελευταίο διάστημα.

Όμως, στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, παραδέχονται ότι η κυβέρνηση πληρώνει την υποτίμηση που έδειξε τα προηγούμενα δύο χρόνια στην υπόθεση των Τεμπών, την αδυναμία να πάρει άμεσες αποφάσεις για την αλλαγή του status quo στον ελληνικό σιδηρόδρομο, την λανθασμένη στάση κάλυψης του Κώστα Καραμανλή και του Χρήστου Tριαντόπουλου, τόσο στην εξεταστική όσο και στην προηγούμενη προανακριτική για την 717 που ζήτησε το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα η αίσθηση της συγκάλυψης να είναι πια μια εμπεδωμένη πραγματικότητα στο κοινωνικό σώμα.

Αυτή την εμπεδωμένη πραγματικότητα θα επιχειρήσει να ακυρώσει το επόμενο διάστημα και η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός με την τοποθέτηση του την Παρασκευή, λίγο πριν ολοκληρωθεί η τριήμερη πρόταση δυσπιστίας.

Το εγχείρημα είναι δύσκολο, η πλατεία πια εξαιρετικά δύσπιστη, σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο έχει ξοδευτεί και το κοινωνικό σώμα για να πειστεί δεν θέλει πια ενδείξεις αλλά αποδείξεις.

Οι δημοσκοπήσεις και η επίδραση της πλατείας στο σκηνικό

Οι επόμενες δημοσκοπήσεις θα δείξουν κατά πόσο τα συλλαλητήρια της περασμένης Παρασκευής έχουν ανατρέψει ή όχι την παγιωμένη εικόνα που υπήρχε μέχρι τώρα στο πολιτικό σκηνικό, όσον αφορά την σειρά και την δύναμη των κομμάτων.

Αυτό όμως που περιμένουν και αναζητούν στο Μέγαρο Μαξίμου είναι αν το πολιτικό κεφάλαιο που δημιούργησαν οι τεράστιες κινητοποιήσεις εκφραστεί από τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα ή θα προκύψουν νέοι σχηματισμοί για να εκφράσουν τις τεράστιες πλατείες των Τεμπών.

Κυβερνητικό στέλεχος που παρακολουθεί από κοντά τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική σκηνή μετά την εκλογή Τραμπ, ανέφερε χθες πως το τέλος των βεβαιοτήτων ισχύει πια παντού και ενδεχομένως ήρθε η ώρα να ισχύσει και στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. 

Διαβάστε επίσης:

ΠΑΣΟΚ: Η πρόταση δυσπιστίας και οι στοχεύσεις Ανδρουλάκη – Το παρασκήνιο της συμφωνίας με ΣΥΡΙΖΑ

Τέμπη: Νέο πρέσινγκ στην κυβέρνηση στην προ ημερησίας συζήτηση – Τι πρωτοβουλίες θα ανακοινώσει ο Μητσοτάκης 

Τέμπη–προανακριτική: Η παραπομπή του Τριαντόπουλου, η παρέμβαση της Καρυστιανού και οι φόβοι για… ριπλέι της εξεταστικής