Πολύ βιάστηκαν διάφοροι να προφητεύσουν ότι η σύναξη των 91 πολιτών τις προάλλες για τα εθνικά θέματα μπορεί να οδηγήσει σε κάποιου είδους κόμμα, και μάλιστα σπουδαιολόγησαν κάποια έκκληση προς τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά να ηγηθούν της προσπάθειας.

Κατ’ αρχάς δεν έχουν όλοι οι συμμετασχόντες τις ίδιες πολιτικές απόψεις ή την ίδια πολιτική καταγωγή και δεν τους ενώνουν πολλά πέραν των ανησυχιών για τα εθνικά. Το φάσμα είναι μεγάλο και η ενιαία πολιτική τους έκφραση αδύνατη.

Άλλωστε το επίθετο «πατριωτικός -ή-ό» μόνο στη σκέψη διαφόρων αφελών ή άσχετων θα μπορούσε να σηματοδοτήσει κάτι ενιαίο – συμβαίνει συνήθως σε διάφορους αριστερής καταγωγής, οι οποίοι τσουβαλιάζουν αδιακρίτως ό,τι θεωρούν αντίπαλο ή εχθρικό.

Αντιθέτως οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες είναι πολλές και συχνά ανυπέρβλητες.

● Μια κάθετη γραμμή, για παράδειγμα, αποτελεί ο ρωσοουκρανικός πόλεμος και οι τοποθετήσεις στο πλευρό των δύο αντιμαχόμενων χωρών.

● Μια άλλη κάθετη γραμμή είναι αυτή που χωρίζει τους φιλοϊσραηλινούς από τους φιλοπαλαιστίνιους.

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να είδαμε διάφορες ιδεολογικές και πολιτικές μεταλλάξεις και μετατοπίσεις, κάποιες εξ αυτών εντελώς απροσδόκητες, αλλά οι διαχωριστικές παραμένουν. Όμως ακόμη και στο εσωτερικό αυτών των στρατοπέδων είναι αμέτρητοι οι ιδεολογικοί και πολιτικοί διαχωρισμοί.

Πέραν αυτών, είναι αδύνατον να σταθεί ένα μονοθεματικό πολιτικό εγχείρημα, όπως πολλές φορές στο παρελθόν έχει αποδειχτεί. Πολύ περισσότερο είναι αδύνατον να ηγηθεί αυτού ένας εκ των Καραμανλή ή Σαμαρά – για διαφορετικούς λόγους ο καθένας – όσο και αν κάποιοι το υπαινίσσονται ανοιχτά ή απλώς το εύχονται.

Και κάτι ακόμα σημαντικό: Πολλοί εξ αυτών που συμμετείχαν στην εν λόγω πρωτοβουλία ούτε προτείνουν κάποιο νέο κόμμα ούτε ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν εάν δημιουργηθεί.

Συνεπώς όσοι προσπαθούν να αρπαχτούν από κάποια ονόματα, κάποιες φράσεις ή ιδιότητες υπογραφόντων προκειμένου να προπαγανδίσουν ή να σιχτιρίσουν κάτι που δεν υπάρχει – και μάλλον δεν θα δημιουργηθεί – καλό θα ήταν να ασχοληθούν με κάτι πιο παραγωγικό.

Δόξα τω Θεώ, η χώρα έχει ένα σωρό προβλήματα, τα οποία απαιτούν τα φώτα και τη σοφία τους.

ΥΓ.: Οι απόπειρες δημιουργίας ενός «δημοκρατικού πατριωτικού χώρου» ή κόμματος είναι πολύ παλιές. Μετρούν δεκαετίες, αλλά αυτός ουδέποτε δημιουργήθηκε. Η αιτία είναι πάντα η ίδια: Ο καθείς και ο ταμπουράς του – ιδεολογικός, πολιτικός, πολιτισμικός. Πάρα πολλοί χθεσινοί φίλοι είναι σημερινοί άσπονδοι εχθροί…

Διαβάστε επίσης:

Τελικά μας κυβερνάει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ…

«Το ΠΑΣΟΚ είναι το αντίβαρο στην παρακμή Μητσοτάκη/Τσίπρα και η μόνη κυβερνητική πρόταση με πατριωτικό, κοινωνικό και θεσμικό βάθος»

Οι μπανανιές στον Όλυμπο και τα άκυρα στην ευρωπαϊκή εισαγγελία