«Ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος» λέει μια φράση του συρμού, που ανασύρεται συχνά για διάφορους λόγους.

Θα μπορούσαμε να το πούμε και για τον Λευκό Οίκο, που εσχάτως έχει μετατραπεί σε ναρκοπέδιο για όσους προέρχονται από την ευρωπαϊκή πλευρά του Ατλαντικού – ο Βλαντίμιρ Πούτιν εξαιρείται ως φίλος του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν κρύβει ούτε τις προθέσεις, ούτε τις αντιλήψεις, ούτε τις προσδοκίες του.

Δεν έχει κανένα πρόβλημα να στριμώξει, να προσβάλει, να εξευτελίσει δημοσίως όποιον δεν συμφωνεί μαζί του ή προσπαθεί απλώς να επιπλεύσει από το ναυάγιο των ευρωαμερικανικών σχέσεων όπως τις είχαμε συνηθίσει από τη δεκαετία του 1950 και ύστερα.

Αυτός είναι άλλωστε ο νόμος της στρατιωτικής, οικονομικής και διπλωματικής ισχύος. Όποιος τη διαθέτει είναι βέβαιο πως θα την εφαρμόσει.

Το πρόβλημα φυσικά το έχουν πάντα αυτοί που δεν προέβλεψαν εγκαίρως.
● Αυτοί που δεν κατάλαβαν ότι η εποχή αλλάζει.
● Αυτοί που αγνόησαν όλα τα (έγκαιρα) μηνύματα.
● Αυτοί που πίστευαν βλακωδώς επί δεκαετίες ότι μπορούν ταυτοχρόνως να χαϊδεύουν τον αντίπαλό τους, να στηρίζουν πάνω του την ευημερία τους και να χρησιμοποιούν τις ΗΠΑ ως μαντρόσκυλο που θα τον συγκρατεί.
● Αυτοί δηλαδή που συγκροτούν την ευρωπαϊκή ηγεσία.

Είναι οι πολιτικοί απόγονοι εκείνων που δεν απάντησαν ποτέ στο κρίσιμο ερώτημα εάν η Ρωσία πρέπει να βρίσκεται εντός ή εκτός του ευρωπαϊκού – και εν γένει του δυτικού – συστήματος ασφαλείας.

Τώρα είναι σχεδόν υποχρεωμένοι να αποδεχτούν την απάντηση του Τραμπ, αφού οι ίδιοι, απαράσκευοι για τόσο μεγάλο παιχνίδι, παρασύρονται από τη δυναμική των πραγμάτων.
Επιπλέον κινδυνεύουν να αποδεχτούν θέσεις τις οποίες θα πρέπει αργότερα να αναθεωρήσουν αφού πρώτα υποστούν το κόστος. Δεν θα είναι η πρώτη φορά.

Ταυτοχρόνως όμως θα πρέπει να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από την παραβίαση βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου: κάθε «λύση» στην Ουκρανία που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής θα αποτελεί μια ακόμα υποχώρηση του ευρωπαϊκού κύρους.

Έχουμε μπλέξει άσχημα…

Διαβάστε επίσης:

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται

Το «παλαιστινιακό κράτος» και το ελληνικό ερώτημα

Γάζα: «Απόφαση υψηλού ρίσκου με διεθνείς αντιδράσεις» – Διεθνείς αντιδράσεις κατά της απόφασης Νετανιάχου