Το Μέγαρο Μαξίμου βάζει τις τελευταίες πινελιές στο πακέτο της 89ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, την οποία το ίδιο χαρακτηρίζει «κρίσιμη» για την πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και όχι τυχαία: με το κοινωνικό κλίμα να παραμένει βαρύ λόγω ακρίβειας και με τις εσωκομματικές γκρίνιες να πληθαίνουν, ο Πρωθυπουργός προσβλέπει σε μια επικοινωνιακή αντεπίθεση μέσω εξαγγελιών που υπόσχονται ανακούφιση σε μισθωτούς, οικογένειες και συνταξιούχους.

Η ομιλία στο «Βελλίδειο» το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου αναμένεται να ντυθεί με τον μανδύα των φοροελαφρύνσεων, των παρεμβάσεων για το δημογραφικό και τη στέγαση, σε μια προσπάθεια να δοθεί «καύσιμο» στην κυβερνητική αφήγηση. Όμως, πίσω από τις υποσχέσεις, αναδύονται αρκετά ερωτηματικά: πόσο ρεαλιστικά είναι όλα αυτά, όταν ο δημοσιονομικός χώρος παραμένει περιορισμένος; Και κυρίως, πόσο θα αντέξουν σε μια οικονομία που δείχνει σημάδια κόπωσης;

Η μεσαία τάξη ως «εκλογικό ακροατήριο»

Στο επίκεντρο τοποθετείται, για ακόμη μια φορά, η μεσαία τάξη. Η κυβέρνηση υπόσχεται αναμόρφωση της φορολογικής κλίμακας από το 2026, με μειώσεις στους άμεσους φόρους. Το αφήγημα είναι απλό: «περισσότερα χρήματα κατευθείαν στην τσέπη». Ωστόσο, η εμπειρία των προηγούμενων ετών έχει δείξει ότι οι εξαγγελίες συχνά ξεφουσκώνουν όταν μεταφράζονται σε εφαρμογή.

Οι στοχεύσεις αφορούν εισοδήματα 20.000 – 50.000 ευρώ, με έμφαση σε γονείς και πολύτεκνους. Αν και η ρητορική για το «δημογραφικό» είναι ισχυρή, δεν λείπουν οι φωνές που επισημαίνουν πως τέτοιες πολιτικές λειτουργούν περισσότερο ως πρόσκαιρα επιδόματα παρά ως μακροχρόνια στρατηγική.

Το κυβερνητικό «καλάθι» των μέτρων

Το συνολικό ύψος του πακέτου τοποθετείται στα 1,5 δισ. ευρώ. Περιλαμβάνει:

• Νέα φορολογική κλίμακα: Ο εισαγωγικός συντελεστής 9% παραμένει, αλλά με ενδιάμεσους συντελεστές που υπόσχονται ελάφρυνση για τη μεσαία τάξη. Ο ανώτατος 44% μεταφέρεται ψηλότερα, στα 50.000 ή 55.000 ευρώ. Εντούτοις, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι πρόκειται για «μεταφορά βαρών» χωρίς ουσιαστική μείωση της συνολικής φορολογίας.
• Φοροαπαλλαγές για οικογένειες: Αύξηση αφορολόγητων κατά 1.000-2.000 ευρώ ανά παιδί. Για πολύτεκνους προβλέπονται ακόμη και πλήρεις απαλλαγές σε εισοδήματα έως 50.000 ευρώ. Το ερώτημα, όμως, είναι αν αυτά τα μέτρα θα καλύψουν το τεράστιο κόστος ανατροφής παιδιών σε συνθήκες ακρίβειας.
• Κατώτατος μισθός: Από 1η Απριλίου 2026 αυξάνεται στα 911 ευρώ. Η κυβέρνηση μιλά για «ανάσα», αλλά οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι η αύξηση αυτή ήδη έχει ροκανιστεί από τον πληθωρισμό. Οι τριετίες υπόσχονται ενισχύσεις, αλλά δεν αναιρούν το γεγονός ότι το κόστος ζωής τρέχει με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα.
• Μισθοί στο Δημόσιο: Αυξήσεις 35-40 ευρώ μεικτά τον μήνα, που μεταφράζονται σε περίπου 250 ευρώ τον χρόνο. Στην πράξη, ένα ποσό που δύσκολα μπορεί να αντισταθμίσει τη διαρκή συρρίκνωση του εισοδήματος.
• Συντάξεις: Αυξήσεις 2,5%-2,8% από το 2026. Η «προσωπική διαφορά» ίσως καταργηθεί, αλλά ακόμη κι έτσι, οι αυξήσεις είναι μικρές μπροστά στην πραγματική απώλεια αγοραστικής δύναμης.
• Ψαλίδι στα τεκμήρια: Ανακούφιση για 1,2 εκατ. φορολογουμένους, αλλά με την απορία: γιατί χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια για να γίνει το αυτονόητο;
• Ένστολοι: Νέο μισθολόγιο με αυξήσεις έως 20% από τον Οκτώβριο 2025. Η κυβέρνηση δείχνει να μην ξεχνά το «παραδοσιακό» ακροατήριο στήριξής της.
• Ακίνητα: Νέος συντελεστής 25% για εισοδήματα από ενοίκια 12.000-35.000 ευρώ. Ο στόχος είναι να περιοριστούν τα «μαύρα ενοίκια», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η στεγαστική κρίση παραμένει αμετακίνητη.
• Ελεύθεροι επαγγελματίες: Στοχευμένες διορθώσεις στα τεκμήρια. Κι εδώ η κυβέρνηση ελπίζει να αμβλύνει την έντονη δυσαρέσκεια του κλάδου μετά τις περσινές ρυθμίσεις.

Οι πολιτικοί υπολογισμοί

Το πακέτο της ΔΕΘ έχει ξεκάθαρα και πολιτικό αποτύπωμα. Η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκαταστήσει τις γέφυρες με κοινωνικά στρώματα που αισθάνονται «παραμελημένα» και τα οποία είχαν στηρίξει καθοριστικά τη Νέα Δημοκρατία το 2019. Η στροφή προς τη μεσαία τάξη και τις οικογένειες αποτυπώνει την ανάγκη ανάκτησης εμπιστοσύνης σε μια περίοδο που η κοινωνική δυσαρέσκεια διογκώνεται.

Η μεγάλη αμφιβολία είναι αν όλα αυτά τα μέτρα θα υλοποιηθούν στην πράξη όπως παρουσιάζονται. Διότι, αν κάτι έχει διδάξει η ΔΕΘ των τελευταίων ετών, είναι ότι η απόσταση μεταξύ εξαγγελίας και υλοποίησης μπορεί να αποδειχθεί χαοτική. Και τότε, το «καλάθι» μπορεί να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά… τρύπιο.

Διαβάστε επίσης:

Πιστοποιητικό καλοπληρωτή για ενοικιαστές: Διαφάνεια ή νέο εργαλείο πίεσης στην αγορά στέγης;

Κάτω από τις προσδοκίες η κίνηση στην αγορά κατά τις θερινές εκπτώσεις – Οι καταναλωτές προτίμησαν τις διακοπές

ΑΑΔΕ: Αναδρομική διακοπή εργασιών για επιχειρήσεις – Τι αλλάζει με τη νέα εγκύκλιο