Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Να αρχίσουμε όμως από τα πιο… πεζά, όπως η παρουσία του Πρωθυπουργού στην Αμοργό, και οι τοποθετήσεις του, για μια σειρά θέματα.

Να σταθώ μόνο σε ό,τι είπε για τους πολεοδομικούς σχεδιασμούς στα νησιά.  Για μια ακόμα φορά, σε λάθος βάση.

Απορεί κανείς ποιος τον συμβουλεύει και έξι χρόνια τώρα, έχουμε το απόλυτο μπάχαλο στον χωροταξιακό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας.

Ουδείς ξέρει τι ισχύει, πώς κτίζει, πού χτίζει, τι προβλέπεται, τι απαγορεύεται και τι θα γίνει στον επόμενο χρόνο.

Άσε που η άποψη που διατύπωσε για επέκταση των οικισμών ώστε να απαγορευτεί ή να μετριαστεί σημαντικά η εκτός σχεδίου δόμηση, είναι απόλυτο λάθος.

Στις Κυκλάδες υπάρχουν παραδοσιακοί οικισμοί που θα χάσουν την οντότητά τους, και θα αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία τους, αν επεκταθούν με δυνατότητα δόμησης.

Σε ό,τι αφορά στις αναφορές του πρωθυπουργού για έργα υποδομών στα νησιά, είναι λόγια του αέρα, αφού τόσο σε υποδομές, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, δίκτυα αποχέτευσης, ύδρευση, η κατάσταση είναι σχεδόν στάσιμη εδώ και μια πενταετία.

Ωραία είναι τα excel του Σκέρτσου, και οι μακροσκελείς – και κουραστικές – αναρτήσεις της Κυριακής, αλλά η πραγματικότητα είναι αλλού.

Τα τσαφ του Παπασταύρου

Άλλος ένας γύρος με κακό χαμό ανάμεσα σε Αθήνα και Λευκωσία – ή αν προτιμάτε, ανάμεσα σε Λευκωσία και Αθήνα – για το περιβόητο καλώδιο της ηλεκτρικής σύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου.

Το θέμα κοντεύει να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα ανάμεσα στην ελληνική και την κυπριακή κυβέρνηση, από εκείνα που περιμένουμε ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία – τόσο καλά δηλαδή!

Το εξαιρετικά περίεργο και απογοητευτικό είναι γιατί το Υπουργείο Ενέργειας παρακολουθεί το θέμα αμήχανο και ανίκανο να συνεννοηθεί με τον ΑΔΜΗΕ, ώστε να γίνει μία διαχείριση που δεν θα εκθέτει τη χώρα.

Ο Σταύρος Παπασταύρου έχει υπόψη του την κρισιμότητα της υπόθεσης ή τα έχει αφήσει όλα στον υφυπουργό Τσάφο; Εξ ου και τα συνεχή… τσαφ, που λένε και στο ποδόσφαιρο…

Καφές και δάκρυα

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η τακτική του Μαξίμου να εξωραΐζει καταστάσεις και να βάζει προβλήματα κάτω από το χαλί, είναι η καλύτερη μέθοδος για να ξεπερνάει τα δύσκολα θέματα.

Ναι, η Λάουρα Κοβέσι δεν χρησιμοποίησε ωμή γλώσσα, ούτε εξαπέλυσε ευθεία επίθεση στην κυβέρνηση για τις υποθέσεις που πράγματι η ΝΔ αγνόησε τα αιτήματά της για διευκόλυνση της έρευνάς της – Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έθεσε τα θέματα με αρκετά ξεκάθαρο τρόπο. Προφανώς επειδή διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση πήγε να… «γειώσει» το νόημα της επίσκεψής της, είπε και μερικά πράγματα στην Καθημερινή της Κυριακής (ναι, στην Καθημερινή), ώστε να γίνει αντιληπτό ότι τις υποθέσεις που έχει αναλάβει θα τις… κυνηγήσει. Και μαζί και όσους εμποδίζουν το έργο της.

Δύο σημεία, έτσι για περαιτέρω σκέψη:

• Μου άρεσε το χιούμορ που έχει. «Λένε ότι το πρωί δεν πίνω καφέ, αλλά τα δάκρυα των διεφθαρμένων ανθρώπων. Δεν είναι αλήθεια. Μερικές φορές πίνω καφές», είπε. Η φασαρία γίνεται για τις άλλες φορές…
• Η Καθημερινή για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή φιλοξενεί άβολα για την κυβέρνηση θέματα – και καλά κάνει εδώ που τα λέμε. Την προηγούμενη είχε συνέντευξη της Μαρίας Καρυστιανού, θυμίζω. Ένα ενδιαφέρον το έχει αυτή η επιλογή.

Φύκια

Εκτιμώ ότι η επανεμφάνιση του Νίκου Καραχάλιου δεν είναι πρόβλημα κυρίως (ή και καθόλου) για την κυβέρνηση.  

Ο άλλοτε σύμβουλος επικοινωνίας και στρατηγικής στις κυβερνήσεις Καραμανλή έκανε θόρυβο, επαναφέροντας ένα θέμα από το παρελθόν και προκάλεσε τις ανάλογες αντιδράσεις. Αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Το θέμα απαντήθηκε, ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του, φύγαμε από αυτό.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι γιατί επανεμφανίστηκε ο Καραχάλιος. Για να ενισχύσει άραγε κάποιες φήμες που τον φέρουν ως… κομματάρχη της Μαρίας Καρυστιανού; Δεν είμαι βέβαιος ότι έχει πράγματι τέτοια σχέση και ρόλο κοντά στην Καρυστιανού. Για να διεκδικήσει ένα τέτοιο ρόλο ίσως; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Το βέβαιο είναι ότι με κάτι τέτοια, δουλειά δεν γίνεται. Ή αλλιώς, προσοχή στα φύκια (του Νίκου) που πλασάρονται ως μεταξωτές κορδέλες…

Το μήνυμα του Αλέξη

Είμαι βέβαιος ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει μάθει να περνάει μηνύματα πίσω από τις… λέξεις.

Η συζήτηση που είχε με φοιτητή της Σορβόννης – μπράβο στο φοιτητή, τα πήγε καλύτερα κι από δημοσιογράφο – θαρρώ επιβεβαιώνει τη διαπίστωσή μου.

Από αυτά που είπε λοιπόν ατύπως στο Παρίσι, εκτιμώ ότι εννοούσε τα εξής: Μην μου λέτε αυτή την ώρα ότι κάνω κόμμα, δεν έχω σχέση ούτε με Λούκα Κατσέλη, ούτε με όποιον άλλο εμφανίζεται ως ατζέντης μου. Εγώ μετράω τις διαθέσεις της κοινής γνώμης, πόσο πρόσφορο και σε τι είναι το κοινωνικό κλίμα. Με βάση αυτό θα προχωρήσω σε οτιδήποτε προχωρήσω. Τα σημερινά κόμματα στην κεντροαριστερά είναι ξεπερασμένα και ή θα (δεχθούν να) συνεργαστούν ή θα τα ξεπεράσει η πραγματικότητα – είτε με μία δική μου πρωτοβουλία, είτε με κινήσεις άλλων (όπως ένα κόμμα, πχ από Καρυστιανού).

Αυτά τα ολίγα και σαφή…

Το παράταιρο σκηνικό στο ΠΑΣΟΚ

Με τη νέα υπόθεση εμπλοκής στελέχους του ΠΑΣΟΚ στα σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αναδεικνύεται ένα κρίσιμο θέμα για το Κίνημα: Μήπως οφείλει η Χαριλάου Τρικούπη να δει με προσοχή όλες τις πιθανές και απίθανες ιστορίες στελεχών της, που έχουν οποιαδήποτε σχέση με «περίεργες» καταστάσεις;

Το συγκεκριμένο στέλεχος (Νίκος Μπουνάκης) από το Ηράκλειο διέψευσε την εμπλοκή με δηλώσεις εκτάσεων στην… Κάρλα, με σκοπό παράνομες επιδοτήσεις και επισήμως το ΠΑΣΟΚ τον κάλυψε πλήρως.

Αλλά σαν πολλές υποθέσεις μαζεύονται, που θέλουν διευκρινήσεις, εξηγήσεις και απαντήσεις.

Και ναι, η ΝΔ κάνει προσπάθειες να ρίξει… πράσινους κόκκους στο γαλάζια σκάνδαλο. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για το ΠΑΣΟΚ να μην δίνει δικαιώματα. Όπως έδωσε ένα μικρό δικαίωμα το καλοκαίρι με τον γραμματέα της ΝΕ Ηρακλείου που αναγκάστηκε να επιστρέψει χρήματα στον ΟΠΕΚΕΠΕ – η Κρήτη βοά έτσι κι αλλιώς για επιλεκτικές σχέσεις Πράσινων στελεχών με τα γαλάζια συστήματα και αμφιλεγόμενες απολήξεις.

Το δομικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι ένα μέρος του, δεν έχασε την ευκαιρία να νταραβεριστεί με την κυβέρνηση της ΝΔ σε διάφορα επίπεδα – και αυτό αφορά σε πολλά πεδία, πέρα από την όποια εμπλοκή στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Είναι ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που γαλουχήθηκε με την ιδέα «συνεργασίας» και «συγκυβέρνησης» σε διάφορους τομείς και σε διάφορους βαθμούς.

Από την τοπική αυτοδιοίκηση – βλέπε για παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη, την Δυτική Αχαΐα κλπ – έως επιμελητήρια, φορείς και… «παραφορείς»!

Αν ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ η… Διαμαντοπούλου θα το καταλάβαινα. Αλλά πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ο Ανδρουλάκης. Και όλο αυτό το σκηνικό μοιάζει παράταιρο… – ή μήπως όχι;  

Διαβάστε επίσης:

Τα… κανόνια του Δένδια, το μήνυμα της Κοβέσι, ο εγκάρδιος Μυλωνάκης, ο βιαστικός (;) Τσίπρας, η απόφαση της Ντόρας και το ξεκαθάρισμα από Δούκα

Η λεπτή γραμμή στα εθνικά και το άγχος του Γεραπετρίτη, η Κοβέσι θέλει ενίσχυση, η κίνηση Μυλωνάκη, το ξεκαθάρισμα Καρυστιανού και η «εξαφάνιση» Φλωρίδη

Τα μηνύματα στο τρίγωνο Δένδιας – Γεραπετρίτης – Γεωργιάδης, ο έτοιμος Λοβέρδος, ο Νίκος έσπασε τη βελόνα, ο αιφνιδιασμός Κοβέσι και τα κέρδη του Σκλαβενίτη