Ο θάνατος της 28χρονης εγκύου στην Άρτα από αλλεργικό σοκ εξαιτίας αντιβιοτικού αλλά και η χορήγηση λάθος φαρμάκου στην 22χρονη ασθενή στο Αττικό Νοσοκομείο την Κυριακή 5 Οκτωβρίου, είναι δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που προκαλούν ανασφάλεια στους πολίτες, σοβαρό προβληματισμό στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας αλλά και στους ίδιους στους εργαζομένους.

Τα δυο παραπάνω περιστατικά, που σκορπούν μεγάλη ανησυχία στο πανελλήνιο και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολίτων στο ΕΣΥ, έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά άλλων παρόμοιων συμβάντων, που έχουν καταγραφεί στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο μόνο τα αποτελέσματα των Ενόρκων Διοικητικών Εξετάσεων θα αποδείξουν εάν τελικά πρόκειται για ανθρώπινα λάθη, εξαιτίας της παραβίασης του πρωτοκόλλου ή εάν οφείλονται για λάθη εξαιτίας της εξουθένωσης των εργαζομένων, λόγω των δραματικών ελλείψεων που έχει το ΕΣΥ.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, έρχεται εκ νέου στο προσκήνιο το καυτό θέμα των κενών στους νοσηλευτές γιατρούς, τραυματιοφορείς, που σε πολλές περιπτώσεις έχει προκαλέσει το σύνδρομο burn out σε πολλούς υγειονομικούς.

Σημειώνεται ότι τόσο η  Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) όσο και η Πανελληνία Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) έχουν εκφράσει επανειλημμένα τους φόβους τους για το σύνδρομο εξουθένωσης ( burn out) που αντιμετωπίζουν οι υγειονομικοί από τις δραματικές ελλείψεις προσωπικού και την επισφάλεια που αυτό δημιουργεί στις συνθήκες νοσηλείας των ασθενών.

Παράλληλα και η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Νοσηλευτική Ομοσπονδία του ΕΣΥ, (ΠΑΣΥΝΟ- ΕΣΥ) έχει αποκαλύψει παλαιότερα ότι στη χώρα μας αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής ανά 30-40 ασθενείς σε κάθε βάρδια καθώς οι ελλείψεις του κλάδοι αγγίζουν τις 50.000.

Μάλιστα η ποσοτική αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης είναι αποκαλυπτική:

• Συνολικός αριθμός ενεργών κλινών στο Ε.Σ.Υ.: ~34.000
• Ενεργοί Νοσηλευτές: ~18.000
• Δείκτης Νοσηλευτών ανά κλίνη στην Ελλάδα: 0,5
• Μέσος όρος χωρών ΟΟΣΑ: 2,03 Νοσηλευτές/κλίνη
• Εκτιμώμενο έλλειμμα: ~50.000 Νοσηλευτές
• Ελάχιστη ασφαλής αναλογία σε κλινικά τμήματα διεθνώς: 1 Νοσηλευτής ανά 5 ασθενείς
• Πραγματικά δεδομένα στην Ελλάδα: Σε βάρδιες με 40 ασθενείς, υπηρετούν 1–2 Νοσηλευτές
• Η απόκλιση από τους διεθνώς αναγνωρισμένους δείκτες στελέχωσης είναι εκτεταμένη και επικίνδυνη.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο με τις 13 ώρες εργασίας και το σύνδρομο burn out στο ΕΣΥ

Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση έχει δρομολογήσει το εργασιακό νομοσχέδιο όπου προβλέπεται  η «13ωρη εργασία» ενώ ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης στην χθεσινή συνέντευξή Τύπου όταν ρωτήθηκε για την έλλειψη νοσηλευτών απάντησε: «Βρείτε μου και θα τους προσλάβουμε».

Την ίδια ώρα, λοιπόν, που στο ΕΣΥ υπάρχουν χιλιάδες κενά σε υγειονομικούς, η Κυβέρνηση  προωθεί στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο το 13ωρο στους εργαζόμενους.

Τι σημαίνει όμως αυτό για τους υγειονομικούς, που ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα εργασιακής εξουθένωσης, όπως πολλές μελέτες έχουν αναδείξει;

«Η εντατικοποίηση της εργασίας και οι πολλές ώρες εργασίας (long working hours) είναι παράγοντες που σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα οδηγούν σε αύξηση σοβαρών εργατικών ατυχημάτων, σε θανάτους και άλλες ασθένειες σχετιζόμενες με την εργασία» όπως λέει στο topontiki.gr o Χρήστος  Παπάζογλου Ιατρός Εργασίας Μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ).

 « Το σύνδρομο KAROSHI ενδεικτικά αναφέρεται σε θανάτους που συνδέονται με τις πολλές ώρες εργασίας. Εργασιακό στρές, χαμηλή ικανοποίηση από την εργασία, το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (Burn out), κόπωση κ.α. είναι άλλη μία συνέπεια αυτών των όρων εργασίας.

Ενδεικτικά οι συνεχόμενες βάρδιες, το άστατο κυκλικό ωράριο, οι λεγόμενες διπλοβάρδιες (από πρωί 7-15 σε νυχτερινή βάρδια 23-7… με ενδιάμεση «ανάπαυση 8 ωρών μαζί με την μετακίνηση από το νοσοκομείο στο σπίτι), αποτελούν καθεστώς στα νοσοκομεία για τους νοσηλευτές αλλά και άλλους εργαζόμενους.

Αντίστοιχα με τις εφημερίες των γιατρών, τα ρεπό – ημερανάπαυση μετά την εφημερία- που δεν λαμβάνονται ποτέ, την επέκταση της εργασίας μέχρι αργά το απόγευμα …» όπως δηλώνει στο topontiki.gr ο κ. Παπάζογλου.

Μάλιστα στην ερώτηση μας τι αναμένεται να φέρει σε εργασιακό επίπεδο στους υγειονομικούς ο νέος νόμος ο κ. Παπάζογλου απαντάει: « Αν είναι αυτή η κατάσταση σήμερα, καταλαβαίνουμε ότι οι κατευθύνσεις ενός νομοσχεδίου για επέκταση των υπερωριών και βάθεμα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, έχουν με βεβαιότητα τραγικό πρόσημο σε ότι αφορά την προστασία της υγείας, την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών (άλλωστε οι επαγγελματικές ασθένειες συστηματικά και σκοπούμενα αποκρύπτονται και το επίμαχο νομοσχέδιο «συμβάλει» με την προαναγγελία της κατάργησης του καταλόγου επαγγελματικών ασθενειών… ).»

Επίσης ο γιατρός αναφέρει ότι ενδεικτικά τα υπάρχοντα μεθοδολογικά εργαλεία της Ιατρικής της Εργασίας, δεν μπορούν ούτε τυπικά να αξιοποιηθούν για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου με την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και τον υπολογισμό της εργάσιμης εβδομάδας ως ένα μέσο όρο σε βάθος χρόνου…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ισχύουσες οριακές τιμές έκθεσης σε βλαπτικούς χημικούς και φυσικούς παράγοντες, οι οποίες έχουν θεσπιστεί με βάση την 8ωρη εργασία και δεν μπορεί να είναι οι ίδιες και για τη 13ωρη εργασία!

«Προφανώς η επίθεση στην ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας συνδέεται με την απόκρυψη αυτών των συνεπειών της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, των υπερωριών κοκ.» αναφέρει ο κ. Παπάζογλου και εξηγεί: « Μόνο έτσι μπορεί να ερμηνευθεί το άρθρο 33 που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο (την τελευταία στιγμή χωρίς να περάσει από το ΣΥΑΕ και καθ’ υπόδειξη… κάποιων;), μία αντιεπιστημονική διάταξη για την διαιώνιση ενός απαράδεκτου καθεστώτος εικονικής άσκησης της Ιατρικής της Εργασίας από γιατρούς χωρίς την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς εξειδίκευση στη μεθοδολογία προσέγγισης, εκτίμησης, πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου. Η επίκληση της έλλειψης Ιατρών Εργασίας 4 δεκαετίες μετά αποτελεί πρόσχημα!» καταγγέλλει ο κ. Παπάζογλου και καταλήγει: «Μπροστά στην έλλειψη αναισθησιολόγων, κανένας δεν πρότεινε να «ασκείται η αναισθησιολογία από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων…». Αν αυτό φαίνεται λογικό για την Ιατρική της Εργασίας είναι γιατί δεν τους ενδιαφέρει η ουσιαστική αξιοποίηση των επιστημονικών δυνατοτήτων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου»…

Διαβάστε επίσης

Ιατρική Σχολή Θεσσαλίας : Ο ασύρματος αισθητήρας που «χτυπάει συναγερμό» στο κινητό του γιατρού και σώζει τον καρδιοπαθή από πνευμονικό οίδημα

Έκθεση AACR για τις νεοπλασίες: Εντυπωσιακή μείωση των θανάτων των ασθενών τα τελευταία 32 χρόνια – Μικρή πρόοδος στους επιθετικούς καρκίνους

Έλεγχος του καπνίσματος πέρα από δογματισμούς: Η Μείωση της Βλάβης ως Πυλώνας Δημόσιας Υγείας (photos)