Η επίθεση ουκρανικού drone εναντίον ρωσικών συμφερόντων πλοίου νοτιοδυτικά της Κρήτης δεν ήταν απλώς ένα ακόμη επεισόδιο του πολέμου που μεταφέρεται γεωγραφικά. Ήταν μια στιγμή που έθεσε, αθόρυβα αλλά καθαρά, ένα ερώτημα κρατικής ευθύνης. Και η Ελλάδα απάντησε με σιωπή.

Το σημείο της επίθεσης βρισκόταν εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά εντός του FIR Αθηνών – δηλαδή εντός της περιοχής όπου η Ελλάδα έχει διεθνώς αναγνωρισμένη ευθύνη για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπλοΐας. Αυτό δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι η ουσία.

Η εκτέλεση στρατιωτικής ενέργειας σε περιοχή FIR τρίτης χώρας, χωρίς δημόσια προειδοποίηση ή NOTAM, συνιστά δυνητικό κίνδυνο για πτήσεις. Και σε τέτοιες περιπτώσεις (δηλαδή εκτέλεση στρατιωτικής ενέργειας χωρίς δημόσια προειδοποίηση  ή έκδοση NOTAM) , τα κράτη διαμαρτύρονται. Η Αθήνα δεν έβγαλε κιχ.

Η σιωπή αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί ουδέτερα. Δεν είναι “αμέλεια”. Είναι επιλογή. Και κάθε επιλογή, στη διπλωματία, έχει δύο αναγνώσεις – αμφότερες προβληματικές.

• Η πρώτη ανάγνωση λέει ότι η Ελλάδα είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων. Όχι δημόσια, όχι θεσμικά, αλλά μέσω συμμαχικών διαύλων. Ένα σιωπηρό “heads-up” ότι πρόκειται να υπάρξει επιχείρηση σε περιοχή ελληνικής ευθύνης, χωρίς να ζητηθεί τυπική συναίνεση και χωρίς να υπάρξει δημόσια εμπλοκή. Αν αυτό ισχύει, τότε η Αθήνα επέλεξε να αποδεχθεί την παράκαμψη του ρόλου της, προκειμένου να μην ανοίξει πολιτικό μέτωπο ούτε με την Ουκρανία ούτε –κυρίως– με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για συνειδητή υποβάθμιση διαδικαστικών δικαιωμάτων χάριν στρατηγικής ευθυγράμμισης.

• Η δεύτερη ανάγνωση είναι ακόμη πιο βαριά:  η Ελλάδα αγνοήθηκε. Μια στρατιωτική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε εντός FIR ελληνικής ευθύνης χωρίς καμία ενημέρωση, και η Αθήνα επέλεξε να μην αντιδράσει εκ των υστέρων, για να μην εκτεθεί. Αν αυτό ισχύει, τότε δεν μιλάμε απλώς για σιωπή, αλλά για σκανδαλώδη αποδοχή τετελεσμένων. Για μια χώρα που ανέχεται να παρακάμπτεται σε ζήτημα ασφάλειας πτήσεων στην ίδια της την περιοχή ευθύνης.

Και στις δύο εκδοχές, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η Ελλάδα εμφανίζεται να μην υπερασπίζεται ούτε τον θεσμικό της ρόλο στο FIR ούτε την αρχή ότι η Μεσόγειος –και ειδικά η περιοχή γύρω από την Κρήτη– δεν είναι σε επιχειρησιακό κενό, αλλά αντίθετα βρίσκεται υπό τον έλεγχο της χώρας (της Ελλάδας) που ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Η σιωπή, σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι ουδετερότητα. Είναι «εκκωφαντικό» μήνυμα.: Αφού δεν ενοχλήθηκαν οι Αμερικανοί στη Σούδα , τότε, όλα καλά…

Διαβάστε επίσης:

Νίκος Γιαννόπουλος για την επίθεση του Παππά: «Θα καταθέσω και ασφαλιστικά μέτρα» (Video)

Μαρινάκης: «Εμείς σεβόμαστε τις διεκδικήσεις των αγροτών αλλά οι πολίτες ταλαιπωρούνται»

Θεοδωρικάκος: «Εθνική στρατηγική για τους ημιαγωγούς» – «Πρώτο βήμα η χρηματοδότηση του πρώτου Κέντρου Ικανοτήτων με 3,63 εκατ. ευρώ»