Παρακολουθούμε την απόλυτη σιωπή των πάλαι ποτέ επαναστατημένων εγχώριων αμνών της «διεφθαρμένης» Μεταπολίτευσης για  την τραγωδία της Κούβας, αυτής της ιερής Μέκκας του κομμουνισμού που συνάρπαζε κάθε τρυφερή  κομμουνιστική – προοδευτική ψυχή καθώς αποτελούσε την πιο φολκλόρ εκδοχή ενός απόλυτα στυγνού, δολοφονικού, απολυταρχικού καθεστώτος του οποίου οι πολίτες ζούσαν φυλακισμένοι,  ρακένδυτοι, πένητες, εξαθλιωμένοι και φοβισμένοι με μοναδική τους απόλαυση τις δωδεκάωρες ομιλίες του παρανοϊκού δικτάτορα Κάστρο…  

Η Κούβα προβλήθηκε ως ο τόπος-ουτοπία του κομμουνιστικού παραδείσου, ο τόπος που αποτελούσε όνειρο ζωής όπου διακαώς επιθυμούσε να ταξιδέψει όλος ο μεταπολιτευτικός προοδευτικός ανθός της χώρας μας με τις παραγεμισμένες του τσέπες με αμερικανικά δολάρια που του εξασφάλιζαν την άνεση του ταξιδιού και την δυνατότητα να καταγγείλουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Τριάντα και πλέον χρόνια μετά το γενικό λουκέτο στους κομμουνιστικούς παραδείσους, η Κούβα υπήρξε μια από τις ελάχιστες  χώρες που διατηρούν στη φορμόλη το καθεστώς – με ότι τραγικό αυτό συνεπάγεται στις ζωές αυτών των δύστυχων κάτοικων που βιώνουν την κόλαση. 

Πρόσφατα ξέσπασαν διαδηλώσεις εναντίον της  τυραννίας του καθεστώτος. Ο λαός διαμαρτύρεται για την κατάρρευση της οικονομίας, την αύξηση των τιμών, την έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων, την αντιμετώπιση της πανδημίας (ένας θεός ξέρει τι γίνεται στο περίκλειστο αυτό κολαστήριο…) αλλά η προλεταριακή  κυβέρνησή του ανοίγει τα κεφάλια στους δρόμους και στρέφει όλους τους λακέδες, τα τσιράκια και  τους ρουφιάνους  του καθεστώτος εναντίον των εξεγερμένων.

Ωστόσο, το μεγάλο μυστικό, η τεράστια αποκάλυψη του καθεστώτος είναι ότι φταίνε οι Αμερικανοί!  Αναρωτιέται κανείς πραγματικά για το πόσο ανθεκτική είναι η ηλιθιότητα.

Εξήντα χρόνια, κάθε μέρα φταίνε για την δυστυχία της Κούβας οι Αμερικανοί, ενώ ο Κάστρο και οι τυχοδιώκτες επίγονοί του χειρίστηκαν υποδειγματικά την απολυταρχία με βασανισμούς, φυλακίσεις, δολοφονίες σε καθημερινή βάση για έξη συναπτές δεκαετίες. Τον ισχυρισμό του κουβανικού καθεστώτος, ότι φταίνε οι Αμερικάνοι, επιβεβαιώνει με το διεθνές κύρος που διαθέτει, ο ιδιαίτερα δημοφιλής στους προοδευτικούς κύκλους της χώρας μας, Νικόλας Μαδούρο, ο τιμημένος πρόεδρος της Βενεζουέλας που ηγείται στην πορεία ευτυχίας του λαού του!

Βέβαια, το μεγάλο δυστύχημα για την χώρα μας όσον αφορά στην Κούβα, είναι ότι δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί  η ιδιοφυής πολιτική ιδέα του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Αρβανίτη που έγκαιρα, είναι η αλήθεια, μας προέτρεπε να προμηθευτούμε τα κουβανικά εμβόλια κατά του κορωνοϊού.

Όχι, δεν ζούμε σε παράλληλα σύμπαντα, απλά ζουν ανάμεσά μας!   

Διαβάστε επίσης

Αφήστε την εστίαση να αναπνεύσει!

Λέτε να δούμε και κόμμα ψεκασμένων;

Για να μην πούμε «φτου κι απ’ την αρχή»