Όπως ο Μπάρακ Ομπάμα, έτσι και η Άνγκελα Μέρκελ προτίμησε την χώρα μας για να κλείσει τον κύκλο της μακράς της θητείας.

Η Μέρκελ, όπως και πολλοί ηγέτες που καθορίζουν τις τύχες των λαών για μεγάλο διάστημα, προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα καθώς είναι δύσκολο να επιχειρήσει κανείς έναν απολογισμό και απείρως δυσκολότερο μιαν αντικειμενική αποτίμηση μιας τόσο μεγάλης θητείας με πάμπολλα ζητήματα που προέκυψαν στην διάρκειά της, στον πολύπλοκο και δύσκολο σύγχρονο κόσμο. Άρα, για αρκετόν καιρό θα ακούγονται διάφορες απόψεις που, ωστόσο, εξ αντικείμενου θα απέχουν πολύ από την πραγματικότητα καθώς θα χρειαστεί αρκετός χρόνος προκειμένου να μπορέσουμε να κάνουμε μια συνολική αποτίμηση της δεκαεξάχρονης πρωταγωνιστικής παρουσίας της, όχι μόνο στην Ευρώπη άλλα διεθνώς.

Συνήθως, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ξεχνάμε έναν βασικό παράγοντα, ότι ο ηγέτης δεν ανήκει στο εαυτό του ούτε καν στις απόψεις του, αλλά στην χώρα που υπηρετεί.  Άρα, όπως και ο κάθε ηγέτης, έτσι και η Μέρκελ μπορεί να δίνει το στίγμα της και την προσωπική της πινελιά, ωστόσο, η ίδια είναι περισσότερο αυτό που θέλει ο ρόλος της που τον καθορίζει η χώρα της. Η Μέρκελ, λοιπόν, είναι Γερμανίδα, όπως ο Ομπάμα (που τα έκανε -χαριτωμένα και χαρισματικά- μπάχαλο με την Αραβική Άνοιξη)  υπήρξε πριν από όλα Αμερικανός. Σε αυτά τα μεγέθη ο χαρακτήρας της χώρας υπερτερεί του ηγέτη.  

Η στάση της Μέρκελ στα ελληνικά θέματα είναι γνωστή, ωστόσο, την αδικεί το γεγονός ότι έτυχε στην βάρδια της η ελληνική χρεοκοπία  που την ανάγκασε να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη συγκυρία, πρωτόγνωρη και ιδιαίτερα επικίνδυνη. Προφανώς, υπάρχουν μελανά σημεία που και η ίδια επεσήμανε δημόσια σαν αυτοκριτική, ωστόσο, προσπάθησε να διαχειριστεί μια τεκτονική κρίση -την οποία πρωτίστως χειρίστηκε εγκληματικά το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Μια κρίση για την οποία, πριν απ’ όλα, φέρει τεράστια εθνική ευθύνη όλο το αντιμνημονιακό μέτωπο και το κομμάτι του λαού που το στήριξε, και παρά λίγο να οδηγήσει τη χώρα στον γκρεμό… 

Η Μέρκελ κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη κι αυτό πρέπει να θυμόμαστε από μια περίοδο (που δεν δημιούργησε η ίδια). Τώρα, αν έκανε σωστούς ή λανθασμένους χειρισμούς, μπορούμε να το συζητήσουμε. Ωστόσο, για την αθλιότητα της μνημονιακής περιόδου πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Την κρίση εμείς την δημιουργήσαμε και εμείς κοντέψαμε ως κοινωνία να αυτοκτονήσουμε…  Αυτό το εθνικό χόμπι επίρριψης ευθυνών στους κακούς ξένους στους οποίους όμως προστρέχουμε για βοήθεια, πρέπει να τελειώσει. Το ταμείο ευθυνών έχει ελληνική διεύθυνση.

Η Μέρκελ κλείνει μια θητεία δεκαέξι χρόνων στο τιμόνι της Γερμανίας πρωταγωνιστώντας στην διεθνή σκηνή. Η ιστορία της είναι η ιστορία ενός αουτσάιντερ που ξεκίνησε από την Ανατολική Γερμανία, ενός απλού κοριτσιού, παιδιού ενός πάστορα και που κατάφερε να γίνει η άτυπη ηγέτις του Δυτικού κόσμου. Το δίχως άλλο, πρόκειται για μια κορυφαία πολιτική προσωπικότητα  της εποχής μας.

Διαβάστε επίσης:

Κινδυνεύει η Ενωμένη Ευρώπη από ένα “Polexit”;

Οι σερίφηδες

Σε λάθος κατεύθυνση