Κινηματικό αλλά κατά βάση πολιτικό άνοιγμα σε ένα ευρύτερο ακροατήριο επιχειρεί το ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα και το ξετύλιγμα αυτής της στρατηγικής επισημοποιήθηκε με την κεντρική εκδήλωση της Δευτέρας, όπου ο γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας παρουσίασε το «Κάλεσμα Αγωνιστικής Συμπόρευσης» υπό το γενικό σύνθημα «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

Το άνοιγμα αυτό δεν έχει ιδεολογικό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι η συμπόρευση στον δρόμο, στα κινήματα, στους φορείς, στις συνδικαλιστικές παρατάξεις για τα οποία μιλά το κάλεσμα, δεν προϋποθέτουν συμφωνία σε όλα και κυρίως δεν προϋποθέτουν συμφωνία στα μεγάλα και τα στρατηγικά, δηλαδή την πορεία προς τον σοσιαλισμό και τον τρόπο οικοδόμησής του. Παρόλο που το ΚΚΕ επιμένει στο όραμα για τον σοσιαλισμό, που όπως είπε στην ομιλία του ο Δημήτρης Κουτσούμπας «ο σοσιαλισμός όντως είναι σήμερα η πραγματική πρόοδος».

Σε προηγούμενες φάσεις ήταν διακριτό και έντονο το ιδεολογικό στοιχείο στην απεύθυνση του ΚΚΕ προς τον λαό, καθώς προτεραιότητα ήταν να κρατηθεί το κόμμα ιδεολογικά και πολιτικά στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης με τη σταδιακή επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού.

Πλέον το ΚΚΕ φαίνεται να έχει χαράξει μια τακτική μεγαλύτερης πολιτικής παρέμβασης στα τρέχοντα, στοιχείο ορατό και στην επίσημη κεντρική ρητορική και πρακτική, αλλά και στο κινηματικό σκέλος του (ΠΑΜΕ, σωματεία, φορείς, οργανώσεις, κ.λπ.).

Στο παρόν κάλεσμα που απεύθυνε ο Δημήτρης Κουτσούμπας υπάρχουν τρία ενδιαφέροντα σημεία:

• Τίθενται επιμέρους στόχοι πάνω στους οποίους οι δυνάμεις του κόμματος καλούν σε συμπόρευση και δράση τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης. Τέτοιοι στόχοι είναι π.χ. η αντίκρουση της κυβερνητικής πολιτικής για την πανδημία, το ξήλωμα αντεργατικών νόμων κ.λπ.
• Γίνεται απεύθυνση κατά κύριο λόγο σε όσους αισθάνονται αριστεροί και οι προσδοκίες τους από τον ΣΥΡΙΖΑ διαψεύστηκαν αλλά και «στον απλό κόσμο που τις προηγούμενες δεκαετίες ακολουθούσε κυρίως το ΠΑΣΟΚ», είδε το κόμμα του να καταρρέει στην εποχή των μνημονίων και στη συνέχεια εγκλωβίστηκε στο «νέο διπολισμό» ή απλώς έμεινε πολιτικά «άστεγος» –σε αυτούς απεύθυνε την προειδοποίηση ότι οι προσδοκίες πως το ΚΙΝΑΛΛ – ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει ξανά η μεγάλη δημοκρατική παράταξη «θα διαψευστούν», γιατί «η στήριξή τους σε αυτό το κόμμα, την επόμενη θα γίνει εκ νέου στήριξη μιας νέας αντιλαϊκής κυβέρνησης, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κορμό τη Ν.Δ.». Πέρα όμως από αυτές τις δύο κατηγορίες, διευκρινίζεται ότι το κάλεσμα έχει κοινωνικοταξικό περιεχόμενο και απευθύνεται «σε κάθε εργαζόμενο ανεξάρτητα από ποια πολιτική αφετηρία μας προσεγγίζει, ανεξάρτητα σε ποιο πολιτικό κόμμα ο ίδιος τοποθετεί πολιτικά τον εαυτό του».
• Γίνεται λόγος για κυβέρνηση και συγκεκριμένα για την ανάγκη μιας εργατικής λαϊκής κυβέρνησης η οποία είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των εργατικών – λαϊκών αναγκών και στην οποία θα έχει συμμετοχή το ΚΚΕ. Αν τα προηγούμενα χρόνια η έμφαση έπεφτε στην απόρριψη της συμμετοχής του ΚΚΕ σε οποιαδήποτε κυβέρνηση μέσα στον καπιταλισμό, πλέον φαίνεται να επιλέγεται μια θετική ρητορική, που περιγράφει τη συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβέρνηση, υπό τον όρο ότι αυτή θα είναι εργατική – λαϊκή και θα παλεύει για τον σοσιαλισμό.

Χαρακτηριστική ως προς το τελευταίο ήταν το παρακάτω απόσπασμα από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα:

«Όσοι ακόμη νιώθουν ότι η καρδιά τους χτυπά αριστερά, δεν μπορεί να τα χάνουν, δεν μπορεί πλέον να μπερδεύονται. Ξέρουν πως πρόοδος σημαίνει να προχωράς μπροστά, να βελτιώνεις τη ζωή σου. Πρόοδος είναι τα παιδιά σου να μπορούν να ζουν καλύτερα, καλύτερα από σένα, καλύτερα απ’ ό,τι οι προηγούμενες γενιές. Ποια πολιτική, ποιας αστικής κυβέρνησης, όπως κι αν αυτή βαφτιστεί και με όποιες κυβερνητικές συνεργασίες και σχήματα μπορεί να το εξασφαλίσει αυτό; Ποια κυβέρνηση στον καπιταλισμό μπορεί να εξασφαλίσει ότι στην εποχή της ονομαζόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης τα νέα παιδιά και θα δουλεύουν λιγότερο και θα αμείβονται καλύτερα και θα απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου υγεία, παιδεία, θα ζουν σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον. Καμία. Μόνο μια κυβέρνηση που θα είναι εκτελεστικό όργανο της εργατικής λαϊκής πλειοψηφίας και εξουσίας μπορεί πραγματικά να τα κάνει αυτά. Μια εργατική λαϊκή κυβέρνηση, που θα έχει για πρόγραμμά της την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών λαϊκών αναγκών.

Σε αυτή τη διακυβέρνηση το ΚΚΕ θα έχει τη δική του θέση. Αυτή η εργατική λαϊκή πλειοψηφία είναι που θα μπει μπροστά και θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός όντως είναι σήμερα η πραγματική πρόοδος. Είναι η κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ’ το περιθώριο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και συμμετέχουν ισότιμα, άντρες και γυναίκες, ενεργά στη λήψη, στην εφαρμογή, στον έλεγχο των αποφάσεων, γιατί έχουν πλέον την εξουσία στα δικά τους χέρια. Το πραγματικά νέο είναι η κοινωνική ιδιοκτησία του πλούτου που υπάρχει, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Πάνω σε αυτό το γόνιμο έδαφος ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής μπορεί να θέσει, μπορεί να πετύχει, επιστημονικά καθορισμένους κοινωνικούς στόχους στην αγροτική, στη βιομηχανική παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες».

Στο κάλεσμα ανταποκρίνονται με δημόσιες δηλώσεις τους πρόσωπα όπως ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης, ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Γιάννης Μηλιός, ο καθηγητής φιλοσοφίας του Πολυτεχνείου Κρήτης Δημήτρης Πατέλης, ο ερευνητής του Αστεροσκοπείου Αθηνών Μάνος Σαριδάκης, ο συνταξιούχος της Ολυμπιακής Αντώνης Δαβανέλος και ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Γιώργος Ρούσσης.

Διαβάστε επίσης

Σε διπλή «μέγγενη» η κυβέρνηση

ΣΥΡΙΖΑ: Περιορισμοί για όλους, SOS για τα νοσοκομεία, επίταξη ιδιωτικών κλινικών

Τηλεργασία: Την προκρίνει το υπουργείο Εργασίας ως κύριο μέτρο κατά του κορωνοϊού