Τα ζήτησαν και τα πήραν. Ο Σοσιαλδημοκράτης Όλαφ Σολτς, που θα αναλάβει τα ηνία της καγκελαρίας μετά τη 16χρονη παρουσία της Άνγκελα Μέρκελ, ήξερε ότι θα έχει δύσκολες διαπραγματεύσεις με τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους για να πάρει το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση του «φωτεινού σηματοδότη». Έτσι κι έγινε.

Ο Κρίστιαν Λίντνερ των Φιλελευθέρων ανέλαβε τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών, ενώ η αρχηγός των Πρασίνων Αναλένα Μπέρμποκ το έτερο ισχυρό υπουργείο, αυτό των Εξωτερικών. Και ο συμπρόεδρος όμως των Πρασίνων Ρόμπερτ Χάμπεκ είναι ο νέος αντικαγκελάριος, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και το νέο υπερυπουργείο Οικονομίας, στο οποίο θα προστεθούν και οι πολιτικές για την κλιματική αλλαγή που τόσο ψηλά βρισκόταν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα.

Μερικοί τέως υπουργοί του SPD φαίνεται πως παραμένουν στην κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα η τέως υπουργός Δικαιοσύνης Κριστίνε Λάμπρεχτ – παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον βουλευτής – αναλαμβάνοντας το υπουργείο Εσωτερικών και συνακόλουθα τη μεταναστευτική πολιτική.

Ερώτημα παραμένει ποιος θα αναλάβει το υπουργείο Υγείας, σε μία περίοδο που η πανδημία βρίσκεται και πάλι σε έξαρση και οι αριθμοί θανάτων και νοσηλειών ανεβαίνουν. Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα παραμείνει σε χέρια Σοσιαλδημοκράτη.

Ο νέος «τσάρος» της οικονομίας

Πλέον το βλέμμα της Ευρωζώνης είναι στραμμένο στον Φιλελεύθερο Λίντνερ. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν αλλά και οι χώρες του Νότου αναμένουν το μοντέλο συνεργασίας που θα έχουν με τον νέο «τσάρο» της γερμανικής οικονομίας.

Ο Λίντνερ, υπέρμαχος του επιχειρείν, έχει περάσει σχεδόν το σύνολο της καριέρας του ως πολιτικός σε τοπικό επίπεδο, ως βουλευτής ή ως στέλεχος του κόμματος, ενώ δεν διετέλεσε ποτέ δήμαρχος, πρωθυπουργός κρατιδίου, υπουργός ή έστω αναπληρωτής υπουργός και πέφτει κατευθείαν στα βαθιά. Ήταν όμως ξεκάθαρος εξαρχής πως, αν δεν λάμβανε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο, δεν θα στήριζε την κυβέρνηση Σολτς.

Εξάλλου οι Φιλελεύθεροι, μέχρι και την τελευταία στιγμή, όπως έχει γράψει το «Ποντίκι» μιλώντας με άνθρωπο που γνωρίζει το γερμανικό γίγνεσθαι, σκόπευαν να αρχίσουν διαβουλεύσεις με την CDU και σε δεύτερο χρόνο με το SPD. Βλέποντας όμως τη δυναμική των Σοσιαλδημοκρατών και του Σολτς, στράφηκαν στο σχήμα του «φωτεινού σηματοδότη».

Ο Λίντνερ δεν έκρυψε ποτέ την προσήλωσή του στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα θέσει θέμα για την καθυστέρηση της απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων, ακόμα και από τον ευρωπαϊκό Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που δημιουργήθηκε με αφορμή την πανδημία ύστερα από κοινό δανεισμό.

Βέβαια, είναι άλλο πράγμα οι βαρύγδουπες δηλώσεις και άλλο να κληθείς να τις εφαρμόσεις στην πράξη. Αυτός είναι και ο λόγος που, σε συνέντευξη την οποία παραχώρησε στη συντηρητική εφημερίδα FAZ, εμφανίστηκε με σαφώς πιο ισορροπημένες θέσεις.

Βάζει νερό στο κρασί του

Φαίνεται να αποδέχεται την ανάγκη αύξησης του ορίου του δημοσίου χρέους των χωρών της Ε.Ε. που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας από το 60% στο 100% – «αξίζει να το συζητήσουμε» είπε – αφήνοντας και ένα «παράθυρο» για νέο γύρο έκδοσης ευρωομολόγων. Με άλλα λόγια η προοπτική της ανάληψης του συγκεκριμένου υπουργείου τον έχει αναγκάσει να βάλει νερό στο κρασί του, τουλάχιστον μέχρι έναν βαθμό.

Σε συνδυασμό μάλιστα με την προεκλογική δέσμευση Σολτς για περισσότερο κοινωνικό κράτος και αύξηση του κατώτατου ωρομίσθιου στα 12 ευρώ, θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα σε Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθερους, πόσο μάλλον εφόσον στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων παραμένει ο Χουμπέρτους Χάιλ του SPD.

Στο στόχαστρο ο Ερντογάν

Η Ελλάδα συγκεκριμένα θα πρέπει να έχει ωστόσο στραμμένο το βλέμμα της στη νέα ΥΠΕΞ, την «πράσινη» Μπέρμποκ. Οι Πράσινοι έχουν ταχθεί ξεκάθαρα ενάντια στην πώληση όπλων από τη Γερμανία στην Τουρκία, ενώ θέτουν ζήτημα ελευθεριών και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Άγκυρα, με τις εκτιμήσεις να θέλουν αλλαγή ρητορικής προς τον Ερντογάν.

Την ίδια στιγμή είναι σχεδόν βέβαιο πως θα θέσουν και το ζήτημα των επαναπροωθήσεων, δυσκολεύοντας με αυτόν τον τρόπο την ελληνική πρακτική, καθώς το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης βρίσκεται στα σκαριά, αν και με άγνωστο ορίζοντα.

Το στοίχημα της πανδημίας

Μεγάλο στοίχημα παραμένει πάντως η διαχείριση της πανδημίας της Covid-19, που βρίσκεται εκ νέου σε έξαρση τον τελευταίο μήνα, όπως και στο μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης. Τη Δευτέρα η τέως καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πως τα υπάρχοντα μέτρα δεν αρκούν, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την έλευση ενός κεντρικού ή πολλών τοπικών λοκντάουν.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν ήταν ακόμα γνωστό αν τελικά η γερμανική κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ολικό εγκλεισμό, που θα αφορά δηλαδή οριζόντια εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.

Πάντως, τα τρία κόμματα που θα σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση έχουν ζητήσει την ψήφιση τροποποιήσεων του νόμου περί επιδημιολογίας με το σκεπτικό ότι, από τη στιγμή που το 70% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί, δεν μπορεί πλέον νομικά να τεκμηριωθεί η επιβολή περιορισμών ανεξαιρέτως για όλους και για όλη τη χώρα.

Μένει να φανεί τι τελικά θα αποφασίσει η νέα κυβέρνηση εάν με την ανάληψη της εξουσίας από αυτήν τα νούμερα παραμένουν τόσο ζοφερά.

Διαβάστε επίσης

Φιλοκαλούμεν τε γάρ μετ’ εὐτελείας και θεολογούμεν άνευ μαλακίας

Ησυχία, ο Πίνατ κοιμάται…

Κοινωνίες της ορθοπεταλιάς