Των Γιώργου Καραμπελιά – Γιώργου Ρακκά

Το βιβλίο του Ματιέ Μποκ-Κοτέ «Η φυλετιστική επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια» αποτελεί σε πρώτο επίπεδο ένα ψυχογράφημα της μαζικής υστερίας που έχει καταλάβει τις δυτικές κοινωνίες, των ΗΠΑ και της Ευρώπης και που φέρει τη σφραγίδα του «αφυπνισμένου» (woke) κινήματος. Μιας κυριολεκτικής σταυροφορίας που σαρώνει τις δυτικές μητροπόλεις διακηρύσσοντας πως:

«Οι δυτικές κοινωνίες βρίσκονται στα χέρια του συστημικού ρατσισμού. Το κοινωνικό σύστημα προκαλεί διακρίσεις, είναι ρατσιστικό, σεξιστικό, ετεροφυλόφιλο, φυλοαμετάβατο, εχθρικό για τους ανήμπορους και ειδιστικό (σπισιστικό)» (από το βιβλίο του Μποκ-Κοτέ).

Σε αυτή τη νέα συγκυρία, το «νέο» καθεστώς έχει διασφαλίσει τη συνηγορία και την υποστήριξη μεγάλου μέρους των κυρίαρχων επιχειρηματικών κύκλων, των διανοούμενων και των πολιτικών ελίτ ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις της ψηφιακής εποχής, The Big Tech, έχουν πρώτες προσχωρήσει σε αυτό.

Μια νέα Ιερά Εξέταση

Μάλιστα, επειδή το Διαδίκτυο προσέφερε (πρόσκαιρα;) μια ευκαιρία στους αποκλεισμένους από τα επίσημα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ να αποκτήσουν πρόσβαση στη δημοσιότητα, οι ψηφιακοί γίγαντες βρήκαν, στα επεισόδια του Καπιτωλίου, τον Ιανουάριο του 2021, μια ευκαιρία για να εκδιώξουν τους αντιφρονούντες και να διαμορφώσουν ρητά τις επιτρεπτέες παραμέτρους της δημόσιας συζήτησης.

Σύμφωνα με το ΑFP, «το Facebook τροποποιεί […] τους αλγορίθμους του για να καταστείλει αυστηρότερα τις ύβρεις κατά των μειονοτήτων, χωρίς ταυτόχρονα να αποσύρει συστηματικά τις επιθέσεις κατά των λευκών, των ανδρών ή των Αμερικανών».

Οι δημόσιες και οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν αποδεχτεί μαζικά αυτή τη νέα Ιερά Εξέταση· στις Ηνωμένες Πολιτείες τα στελέχη υποχρεούνται, όλο και περισσότερο, να υποβάλλονται σε ένα είδος ιχνηλάτησης των ενόχων σκέψεων, μέσω ειδικών τεστ, ώστε να καταστρέψουν τις προκαταλήψεις τους και να απεκδυθούν τη «λευκότητά» τους, να «απολευκανθούν».

Το woke κίνημα επιτίθεται στην «παραδοσιακή» δημοκρατική μορφή πολιτικής οργάνωσης

Η βιομηχανία του Χόλιγουντ θα επιβάλει τα κριτήρια της διαφορετικότητας στην απονομή των Όσκαρ ενώ, στο εξής, ένας ρόλος ομοφυλόφιλου δεν θα μπορεί παρά να δίνεται σε έναν ομοφυλόφιλο ηθοποιό, ένας διεμφυλικός χαρακτήρας σε έναν διεμφυλικό κ.ο.κ. Μάλιστα, όταν πρόκειται να παρουσιαστεί μια μαύρη προσωπικότητα, ο ηθοποιός θα πρέπει είναι τόσο μαύρος όσο και εκείνος τον οποίο υποδύεται· η Ζόε Σαλντάνα, που υποδύθηκε τη Νίνα Σιμόν, επικρίθηκε ως «ανεπαρκώς μαύρη» για τον ρόλο.

Και πάλι στις ΗΠΑ, μια νέα μόδα για τη λευκή woke αστική τάξη είναι να οργανώνονται δείπνα, σε αστρονομικές τιμές, με φυλετικούς ακτιβιστές, οι οποίοι τους εξηγούν τις ρατσιστικές προκαταλήψεις τους, ενώ διατίθενται ερωτηματολόγια για να τις εντοπίζουν – «κατά τον τρόπο του Όργουελ, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την ανίχνευση εγκλημάτων σκέψης από την αστυνομία των απώτερων κινήτρων».

Αποκοπή παραδοσιακών δεσμών

Και βέβαια η πολιτική εξουσία προσαρμόζεται – αν δεν πρωτοστατεί – σε αυτή τη νέα πραγματικότητα με νέους νόμους και διατάξεις, σε εθνικό και υπερεθνικό ή διεθνικό επίπεδο, όπως εκείνο του ΟΗΕ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης: και εάν, το 2015, η κυβέρνηση του Κεμπέκ εξέτασε την πιθανότητα ενός δημοσίου μητρώου ιδεολογικών παραβατών, η κυβέρνηση της Σκωτίας θεσμοθέτησε την παρακολούθηση των ιδιωτικών συζητήσεων, μέσω της κατάδοσης των πολιτών:

Τον Μάρτιο του 2021 ψηφίστηκε το νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης Humza Yousab, σύμφωνα με τον οποίο «κάθε άτομο θα παρακολουθείται στο σπίτι του και οι απαγορευμένες εκφράσεις στη δημόσια ζωή θα πρέπει στο εξής να απαγορεύονται και στον ιδιωτικό χώρο»!

«Οι νέοι καιροί αναγγέλλουν μια ανθρωπότητα όπου ο δεσμός μεταξύ κάθε λαού και της χώρας του αποκόπτεται. Η ανάδυση μητροπόλεων που προτίθενται να αποσυνδεθούν από το εθνικό πλαίσιο και να οικοδομήσουν έναν νέο πολιτισμό συγκεκριμενοποιείται στην αξίωσή τους να συγκροτηθούν ως πόλεις – καταφύγια, όπου αναστέλλονται οι κανονισμοί για τη μετανάστευση και τίθενται εκτός εθνικής κυριαρχίας…

Στο Μόντρεαλ η μητρόπολη, μεταμορφωμένη από τη μετανάστευση (…), μπαίνει στον πειρασμό μιας διανοητικής απόσχισης από το υπόλοιπο Κεμπέκ. Ένας νέος λαός σχηματίζεται, διακατεχόμενος από τη φαντασίωση της πόλης-κράτους…

Ο τόπος διχάζεται καθώς, πίσω από την εικόνα μιας ενιαίας πολιτικής κοινότητας, βρίσκονται δύο λαοί, ένας βγαλμένος από τη βαθιά ιστορία του Κεμπέκ και ο άλλος, που διαμορφώνεται στο πλαίσιο των παραμέτρων της καναδικής πολυπολιτισμικότητας» (Ματιέ Μποκ-Κοτέ).

Αποεδαφικοποίηση

Όπως τόνιζε ο Κριστόφ Γκιλουί, «οι παγκοσμιοποιημένες ελίτ έχουν συγκροτήσει μια συμμαχία με τον αστερισμό των φυλετικών, μεταναστευτικών και πολιτισμικών μειονοτήτων, εκφράζοντας την πραγματικότητα της “νέας παγκόσμιας πόλης”, των οικονομικών και πολιτιστικών κέντρων της παγκοσμιοποίησης, τα οποία θρέφονται από παγκόσμιες ροές κεφαλαίων, προϊόντων και ανθρώπων, έχοντας ως εκ τούτου αποεδαφικοποιηθεί και αποσχιστεί από την υπόλοιπη εθνική κοινωνία. Η τελευταία, που αφορά κυρίως στις “κλασικές” μεσαίες και κατώτερες τάξεις του 20ού αιώνα, περιθωριοποιείται γεωγραφικά, οικονομικά, πολιτικά, και πολιτιστικά».¹

Στις μεγάλες μητροπόλεις της Ευρώπης, το Λονδίνο, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, ήδη, οι εγχώριοι πληθυσμοί βρίσκονται σε μια διαδικασία ταχύτατης μειονοτικοποίησης. Έτσι η κοινωνική συμμαχία «των πολιτών του πουθενά» βρίσκει την ιδεολογική της ολοκλήρωση στο woke κίνημα.

Μέσω αυτού επιτίθεται στην «παραδοσιακή» δημοκρατική μορφή πολιτικής οργάνωσης, θεμελιωμένης στο τρίπτυχο εθνική ταυτότητα / εθνική κοινωνία / εθνικό κράτος. Πίσω από την ενοχοποίηση της «λευκής» κοινωνικής πλειοψηφίας, επομένως, κρύβεται η άρνηση της πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποίησης να υπαχθεί στον δημοκρατικό έλεγχο, υπακούοντας στις εκάστοτε εθνικές, κοινωνικές ανάγκες.

Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός τού σήμερα μπορεί πλέον και στρέφεται εναντίον του… ξενιστή του που τον κυοφόρησε ιστορικά: της ίδιας της Δύσης και, προπαντός, των ίδιων των λαών της.

¹ChristopheGuilluy, «Nosociety – Το τέλος της μεσαίας τάξης της Δύσης», μετάφραση: Χριστίνα Σταματοπούλου, Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2019

Διαβάστε επίσης:

Αφιέρωμα 1821-2021: Οι ξένες δυνάμεις απελευθερώνουν την Ελλάδα

Η διείσδυση στην Ευρώπη μέσω Τούρκων μεταναστών – Ιμάμηδες που λειτουργούν ως περιφερόμενοι πράκτορες

«Η φάρμα των ζώων» του Τζωρτζ Όργουελ