Προτάσεις – τι προτάσεις δηλαδή, πιέσεις – έστω και με τρόπο – δέχτηκε ο πρωθυπουργός για να διώξει μεν τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Λιβανό, αλλά παράλληλα να αποστασιοποιηθεί από τις πρακτικές που ενδεχομένως – λέμε τώρα – να έλαβαν χώρα κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή στις διαδικασίες αποζημιώσεων από την φονική πυρκαγιά στην Ηλεία.

Και να πέρασε κάποια σκέψη από τον Μητσοτάκη, σου λέει τώρα, που να μπλέκω με τον Καραμανλή, άστον στην ησυχία του και εμένα στη δική μου.

Ήρθε βέβαια και η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ που ξέχασε (;) ποιος κυβερνούσε εκείνη την περίοδο, αφού εκείνο που ήθελε να προτάξει και το έκανε, ήταν να χρεώσει στον πρωθυπουργό την γκέλα του Λιβανού.

Βέβαια, – αν θυμάμαι καλά – ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ασκήσει κριτική και είχε ζητήσει έλεγχο για το πού πήγαν τα λεφτά και πώς μοιράστηκαν οι αποζημιώσεις στην Ηλεία.

Θα θυμάστε εκείνη την επιτροπή υπό τον Πέτρο Μολυβιάτη που είχε αναλάβει και τα όποια ποσά είχαν συγκεντρωθεί για τους πυρόπληκτους.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η υπόθεση Λιβανού, άφησε λεκέ στην κυβέρνηση παρά τη γρήγορη αντίδραση του Μητσοτάκη. Έχουμε ακόμα οχτώ μήνες μέχρι τις εκλογές και κάτι μου λέει ότι θα έχουμε κι άλλα επεισόδια τέτοιου τύπου.

Διαβάστε επίσης

Αγροτοδιατροφή αξίας 20 εκατομμυρίων και η ευθύνη του υπουργού

Το μαρκάρισμα σε Σακελλαρίδη και η «Ομπρέλα» του ΣΥΡΙΖΑ

Το δίλημμα με Στυλιανίδη, οι εκλογές και οι αλλαγές σε ΕΛΑΣ και Λιμενικό