Σε μια εποχή που η κοινωνία μας θρηνεί ολοένα και περισσότερα θύματα γυναικοκτονιών, που το κίνημα #metoo ανέδειξε εκατοντάδες περιστατικά βίας, παρενόχλησης και κακοποίησης, που οι υποθέσεις revenge porn πληθαίνουν, το τραγούδι «Chinchilla», μια ωδή στον μισογυνισμό, τον σεξισμό και τη φαλλοκρατία μετρά περισσότερα από 7 εκατομμύρια views στο Youtube.

Κάθε στίχος του κομματιού προβάλλει τις γυναίκες ως σκεύη ηδονής, παραδομένες στα κέφια του… αρσενικού που με χρήματα, σφαίρες και ναρκωτικά επιδεικνύει τη «δύναμή» του.

Πρόκειται για ένα μόνο από τα τόσο πολλά και τόσο «επιτυχημένα» τραγούδια της τραπ. Ενός υποείδους μουσικής του οποίου τα κομμάτια στη συντριπτική τους πλειοψηφία εξυμνούν τη βία, την παρανομία, το εύκολο χρήμα και την πρόσκαιρη χλιδή με κύριους αποδέκτες 12χρονα, 14χρονα, 16χρονα…

Δεν πρόκειται για rap ούτε hip hop. Πρόκειται για μια υποκουλτούρα με ξεκάθαρα σεξιστικό περιεχόμενο και βωμολοχίες.

Πρόκειται για τις μουσικές επιλογές των σημερινών εφήβων οι οποίοι προσπαθώντας να μοιάζουν στα ινδάλματά τους «τραπάρουν» με ύφος επιδεικτικό.

Πρόσφατα είδαμε τους τράπερ Snik και Light να εκτοξεύουν εκατέρωθεν απειλές και να κλείνουν ραντεβού για… ξύλο μέσω διαδικτύου. Θεατές τους; Οι χιλιάδες followers τους, ανήλικοι σε σημαντικότατο ποσοστό τους…

Αλήθεια, τι είναι αυτό που ωθεί παιδιά και εφήβους να ακούν ένα είδος μουσικής με τέτοιο περιεχόμενο και πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις;

Η κυρία Αντιγόνη Γινοπούλου, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος απαντά στο topontiki.gr

Τι είναι αυτό που ωθεί παιδιά και εφήβους να ακούν αυτό το είδος μουσικής; Oι στίχοι, η μουσική, ο καλλιτέχνης, το γεγονός ότι είναι «μόδα» και το ακούν οι φίλοι του;

Σήμερα τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο όπως είναι και η μουσική.

Οτιδήποτε είναι νέο, επαναστατικό και ξεφεύγει από τα συνηθισμένα αποτελεί πόλο έλξης. Τα παιδιά και οι έφηβοι μιμούνται τους συνομηλίκους τους και επομένως είναι πολύ εύκολο να διαδοθεί και στη συνέχεια να καθιερωθεί η συγκεκριμένη μουσική στους κύκλους τους.

Πόσο ανησυχητικό είναι στην εφηβεία, μια ηλικία που χαρακτηρίζεται από διάθεση ανεξαρτησίας, «επανάστασης» και πειραματισμού τα παιδιά να εθίζονται σε τραγούδια που υποτιμούν τη γυναίκα, προάγουν τη βία, τα ναρκωτικά και την παραβατικότητα; Οι μουσικές αυτές επιλογές θα μπορούσαν επηρεάσουν τον χαρακτήρα του εφήβου στο παρόν αλλά και στο μέλλον, τόσο ως προς την παραβατική συμπεριφορά όσο και στον τρόπο που θα αντιμετωπίζει τη γυναίκα;

Όσο και να νομίζει ο έφηβος ότι έχει κρίση και γνωρίζει το καλό του είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε επιρροές, συμπεριφορές και καταστάσεις που μπορεί να έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα.

Γενικότερα οι νέοι έχουν την τάση να πηγαίνουν κόντρα σε ότι είναι κοινωνικά αποδεκτό, επομένως γι΄αυτούς είναι επανάσταση να κάνουν ακριβώς το αντίθετο δηλαδή να δοκιμάζουν και να κάνουν χρήση ναρκωτικών, να υποτιμούν τις γυναίκες και να έχουν παραβατικές συμπεριφορές.

Όλα τα παραπάνω δεν αφορούν φυσικά όλα τα παιδιά και τους εφήβους. Πιο επιρρεπής σε αυτές τις συμπεριφορές είναι όσοι δεν είχαν όρια από την οικογένεια και σε όσες οικογένειες κυριαρχούσε η σωματική και λεκτική βία και επίσης.

Επειδή αναφερόμαστε σε ιδιαίτερα ευαίσθητες ηλικίες σαφώς και αυτού του είδους η μουσική με τα πρότυπα που περνάει (χρήση ναρκωτικών, υποτίμηση της γυναίκας, παραβατική συμπεριφορά) μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τόσο τον χαρακτήρα τους όσο και τη συμπεριφορά τους τόσο στο παρόν όσο και μελλοντικά. Η μίμηση των προτύπων είναι ισχυρή και κάνει τον άνθρωπο πειθήνιο όργανο με καταστροφικά αποτελέσματα.

Είναι σωστό να παρέμβουν οι γονείς στις μουσικές επιλογές του παιδιού τους, έστω και έμμεσα; Να τα συμβουλέψουν, για παράδειγμα, να μην ακούν αυτή τη μουσική ή αυτό θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα; Ποια είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση;

Τα πρότυπα που θεωρούν σωστά και θέλουν να περάσουν οι γονείς στα παιδιά πρέπει να ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία. Η οικογένεια αποτελεί την πρώτη μικρή κοινωνία του παιδιού η οποία με τις συμπεριφορές της θα αποτελέσει πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση για το παιδί.

Και επειδή το παιδί αποτελεί μια μικρογραφία της οικογένειας όταν στην εφηβεία εμφανίσει παραβατικές συμπεριφορές ή τάση προς αρνητικά πρότυπα σίγουρα δε θα φταίνε μόνο οι παρέες και οι συνομήλικοι.

Το να συμβουλέψουν οι γονείς τα παιδία έστω και έμμεσα δεν αποτελεί την ιδανική λύση επειδή είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα προκαλέσουν αντίδραση.

Γενικά, οι γονείς τόσο με τις πράξεις τους όσο και με τα λόγια τους πρέπει να δείχνουν σεβασμό προς τους άλλους, κατανόηση και αποδοχή του παιδιού τους. Μόνο έτσι θα έρθουν πιο κοντά με τα παιδιά και θα μπορούν να συζητούν και άλλα θέματα ώστε τα παιδιά να μην νιώθουν στοχευμένα για τη μουσική που ακούν.

Οι γονείς θα πρέπει να έχουν υπομονή, διάθεση για επικοινωνία και να σέβονται το παιδί. Μόνο έτσι θα μπορέσουν σταδιακά να περάσουν θετικά πρότυπα και να βοηθήσουν στην αλλαγή του παιδιού.

Τι κοινωνικές προεκτάσεις, γενικότερα, μπορεί να έχει ένα είδος μουσικής με τέτοιο περιεχόμενο και τόσο μεγάλη απήχηση σε νεαρές, κυρίως, ηλικίες;

Η συγκεκριμένη μουσική δείχνει τα προβλήματα που υπάρχουν στις οικογένειες και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Αποτελεί μια κραυγή, η μεγάλη απήχηση πιθανόν να σημαίνει ότι οι νέοι ταυτίζονται επειδή βιώσαν ή βιώνουν καταστάσεις μέσα από τις οποίες ένιωσαν απόρριψη, κακοποίηση ή προσβολή.

Οι αρνητικές κοινωνικές προεκτάσεις είναι ήδη εδώ, υπάρχουν πολλά προβλήματα στις οικογένειες. Τα παιδιά από μικρή ηλικία χρειάζονται φροντίδα, όρια και αγάπη και όχι τόσα πολλά υλικά αγαθά.

Διαβάστε επίσης:

Πλήρωσαν με τη ζωή τους την «τρέλα» των supercars: Τα τροχαία που συγκλόνισαν το πανελλήνιο (Photos/Videos)

Revenge porn: Ένας σκοτεινός εφιάλτης με χιλιάδες θύματα – Τρεις γυναίκες που έφτασαν στον θάνατο (Videos)

Netflix-Squid Game: Συμβολισμοί και αναγνώσεις μιας παγκόσμιας επιτυχίας