Ο Εμανουέλ Μακρόν βαδίζει αγέρωχος. Η «Ωδή στη χαρά» ταιριάζει στην επινίκια εμφάνισή του. Μήπως όμως η «Ωδή στη χαρά» δεν συγκινεί τους πάντες, όπως θα ήθελε να πιστεύει ο νικητής των προεδρικών εκλογών; Εξελέγη από το 38% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, χάνοντας 2 εκατομμύρια ψηφοφόρους σε σχέση με τις εκλογές του 2017 και επιπλέον σχεδόν ο ένας στους τρεις γύρισε την πλάτη όχι μόνο σε αυτόν, αλλά και στην εκλογική διαδικασία.

Μπορεί ο Μακρόν να εξασφάλισε το 80% των ψήφων στο Παρίσι και τα δύο τρίτα στις βορειοδυτικές εκλογικές περιφέρειες, αλλά τα βορειοανατολικά διαμερίσματα, όπου βρίσκεται η καρδιά της γαλλικής βιομηχανίας, και οι νότιες αγροτικές περιοχές ψήφισαν τη Μαρίν Λεπέν.

Είναι εθνικιστές και ρατσιστές οι εργάτες και οι αγρότες; Προφανώς όχι! Στην περιφέρεια κυριαρχούν η απόγνωση και η ανασφάλεια, εξηγεί η κοινωνιολόγος Βολέν Ζιράρ, η οποία ήδη από το 2017 είχε γράψει ένα βιβλίο εξηγώντας πώς ψηφίζουν οι περιαστικές περιοχές: Η Λεπέν εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος των αδικημένων, των ξεχασμένων από την αστική ελίτ και ανέβασε την εκλογική της δύναμη κατά 7,6% σε σχέση με το 2017. Με άλλα λόγια, η «Ωδή στη χαρά»… δεν τρώγεται.

Γι’ αυτό η Λεπέν δηλώνει παρούσα, ενώ θεωρητικά, ύστερα από δύο απανωτές εκλογικές ήττες από τον Μακρόν, θα έκανε στην άκρη. Κάνει ακριβώς το αντίθετο. Ανασυντάσσει τις δυνάμεις της, με στόχο να κερδίσει τον λεγόμενο «τρίτο γύρο», δηλαδή τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Έχει δηλαδή τον ίδιο στόχο με τη ριζοσπαστική Αριστερά του Ζαν Λικ Μελανσόν, ο οποίος, αφού έκοψε τη δυναμική της Λεπέν προς την προεδρία δίνοντας γραμμή στους ψηφοφόρους του «να μη ρίξουν ούτε μία ψήφο στην Ακροδεξιά», επιδιώκει τη συσπείρωση των αριστερών δυνάμεων με στόχο την πρωθυπουργία.

Κοινό αριστερό μέτωπο;

Ήδη γίνονται συζητήσεις για κοινό μέτωπο της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους Οικολόγους. Αν υπήρχε τέτοιο μέτωπο στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, τότε ο Μελανσόν (και όχι η Λεπέν) θα ήταν αντίπαλος του Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Μπορεί όμως ο Μακρόν να τον βρει μπροστά του τον Ιούνιο.

Αυτό ακριβώς ήταν το μήνυμα που έστειλε στον Μακρόν η «Libération» με το πρωτοσέλιδό της την επομένη του δεύτερου γύρου: Πάνω από το κεφάλι του νικητή ήταν το ερώτημα: «Χάρη σε ποιον;». Όμως, ακόμα κι αν ο Μελανσόν δεν εξασφαλίσει την πρωτιά στις βουλευτικές εκλογές, είναι βέβαιο πως ο Μακρόν θα τον βρει μπροστά του στους δρόμους.

Τα προβλήματα και οι προκλήσεις περισσεύουν και ο βετεράνος ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν θα χάσει την ευκαιρία να κάνει επίδειξη δύναμης. Εκτός κι αν πρέπει να στρέψει όλη την προσοχή του στη διακυβέρνηση, δηλαδή στη συγκατοίκηση με τον Πρόεδρο Μακρόν. Μπορεί ο Μακρόν να υποχρεωθεί σε συγκατοίκηση με την Ακροδεξιά; Προφανώς είναι ανοιχτό κι αυτό το ενδεχόμενο. Στους κόλπους της εθνικιστικής / ρατσιστικής Ακροδεξιάς γίνονται επίσης ζυμώσεις για κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές.

Γολγοθάς μέχρι τον Ιούνιο

Ο δρόμος μέχρι τις βουλευτικές εκλογές είναι Γολγοθάς για τον Μακρόν. Πρέπει να χαράξει τη στρατηγική του με βάση τα μέτωπα που θα έχει να αντιμετωπίσει και επιπλέον να δώσει απαντήσεις στις αγωνίες των πολιτών που δείχνουν να μην έλκονται από το όραμά του. Αν δεν εξασφαλίσει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και συγκατοικήσει με κάποιον πρωθυπουργό που δεν θα είναι δική του επιλογή, τότε με δυσκολία θα υλοποιήσει τις δικές του πολιτικές.

Ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος είναι βέβαιο ότι δεν συμπαθεί τον Μακρόν, τον θεωρεί «Πρόεδρο των πλουσίων». «Υπάρχει πολύ μίσος» λέει στο BBC η κοινωνιολόγος Μισέλ Βιεβιόρκα. «Το βράδυ του δεύτερου γύρου (ο Μακρόν) είπε “είμαι ευτυχισμένος”, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι απολύτως ευτυχισμένος, διότι υπάρχουν πολλά σύννεφα στον ουρανό». Όπως η πρόθεσή του να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης και να προωθήσει μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, οι οποίες είναι «κόκκινο πανί» για τη νεολαία. Κάποιοι έβγαλαν κιόλας τα κίτρινα γιλέκα από τα συρτάρια.

Η πραγματική εικόνα της Γαλλίας

Η Γαλλία δείχνει χώρα διχασμένη: από τη μία, τα αστικά κέντρα με τα μεσαία και ανώτερα στρώματα, που δεν έχουν πρόβλημα βιοπορισμού, και από την άλλη οι εργατικές και αγροτικές περιοχές, που αντιμετωπίζουν με καχυποψία τις εξαγγελίες Μακρόν.

Ο Ματιέ Γκαλάρ, διευθυντής Ερευνών του Ipsos France, επισημαίνει πως είναι λάθος να θεωρούμε ότι η Γαλλία χωρίζεται στα αστικά κέντρα του Μακρόν και στην περιφέρεια της Λεπέν. «Ο διαχωρισμός είναι πάνω απ’ όλα γενεαλογικός και κοινωνικός» λέει. Και εξηγεί ότι απ’ αυτούς που μπήκαν στον κόπο να πάνε στα εκλογικά τμήματα στον δεύτερο γύρο, το 8,6% ψήφισαν είτε λευκό (6,35%) είτε άκυρο (2,25%).

Σύμφωνα με στοιχεία του Ipsos και την ανάλυση δεδομένων από τη Sopra Steria, ο Μακρόν πήρε το 61% των ψήφων στην ηλικιακή ομάδα 18-24. Αλλά αυτή είναι στρεβλή εικόνα, καθώς το 41% αυτών των νέων απείχε από τις εκλογές.

«Έχουμε μια Γαλλία που γερνάει, αλλά υποστήριξε μαζικά τον Μακρόν, και μια νεότερη Γαλλία, που σε μεγάλο βαθμό γύρισε την πλάτη στην ψηφοφορία» είπε ο πολιτικός αναλυτής Τζερόμ Τζαφρέ στον τηλεοπτικό σταθμό LCI. «Πρόκειται για μεγάλο κοινωνικό χάσμα». Είναι αυτό που περιγράφει ο Μελανσόν λέγοντας ότι «ο Μακρόν επέπλευσε σε έναν ωκεανό αποχής και άκυρων ψήφων».

Μηνύματα και εκτός χώρας

Το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών δεν αφορά όμως μόνο τον Μακρόν και τη Γαλλία. Αφορά εξίσου την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Και το ερώτημα είναι αν πήραν το μήνυμα.

Την ώρα που τα κανάλια προβάλλουν εικόνες από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στην Ουκρανία, ένα μεγάλο μέρος του γαλλικού εκλογικού σώματος ψήφιζε μία υποψήφια για την προεδρία που είναι θαυμάστρια του Πούτιν και θέλει να βγάλει τη Γαλλία από την ενιαία στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ. Μία υποψήφια που θέλει να ακυρώσει τους κανόνες της Συνθήκης Σένγκεν για την ελεύθερη μετακίνηση πολιτών και να θέσει ζήτημα υπερίσχυσης του εθνικού έναντι του ευρωπαϊκού δικαίου.

Ο ενθουσιώδης ευρωπαϊστής Μακρόν καλείται να πάει στις βουλευτικές εκλογές υπερασπιζόμενος όχι μόνο τις δικές του πολιτικές, αλλά δικαιολογώντας και τις πολιτικές επιλογές άλλων Ευρωπαίων ηγετών. Κάτι που δεν είναι τόσο απλό. Ο νικητής των προεδρικών εκλογών πρέπει να βιαστεί να συγκροτήσει – έστω αδρά – ένα νέο ελκυστικό όραμα, και μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο, να βρει συμμάχους στα κόμματα του παραδοσιακού πολιτικού σκηνικού που διαλύθηκαν με τις δικές του πολιτικές και να αντιμετωπίσει δύο μείζονα ζητήματα – τον πόλεμο στην Ουκρανία και την πανδημία.

«Χρειαζόμαστε γρήγορες απαντήσεις» είπε χαρακτηριστικά η Ελιζαμπέτ Μπορν, η υπουργός Εργασίας, που αναμένεται να αναλάβει την πρωθυπουργία ενόψει του «τρίτου γύρου» τον Ιούνιο.

Διαβάστε επίσης:

Μητσοτάκης για τουρισμό: Περιμένουμε μια καλή χρονιά – Όλοι οι δείκτες είναι ενθαρρυντικοί

Σύσκεψη στο Μαξίμου για τα ενεργειακά: Δεν αναμένεται να προκύψει διαταραχή στην προμήθεια της χώρας

Μπαράζ υπερπτήσεων τουρκικών F-16 πάνω από ελληνικά νησιά – Διάβημα διαμαρτυρίας από το Υπουργείο Εξωτερικών