Μια φωτιά κάθε Αύγουστο φαίνεται πως είναι στο πρόγραμμα και φέτος η φωτιά είναι πολιτική και απειλεί να «κάψει» την κυβέρνηση, ξεκινώντας από το Μαξίμου που είναι η εστία της ανάφλεξης.

Ωστόσο πιθανότερο είναι η κυβέρνηση να ρίξει λάδι στη φωτιά, παρά να τη σβήσει αν επιχειρήσει «να βγει από πάνω» με μισές συγνώμες, προσχηματικές πρωτοβουλίες, τακτικισμούς και ταυτόχρονα υπαινιγμούς για τα «θύματα» της υπόθεσης Ανδρουλάκη – Κουκάκη, και τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Μοιάζει δύσκολο για τον Μητσοτάκη να επιλέξει τη διέξοδο των πρόωρων πάνω στη βράση, συρόμενος από την παράταξή του για δικά του λάθη τα οποία δεν σκοπεύει να αποδεχτεί κιόλας ως τέτοια, αν υποθέσουμε ότι θα μείνει στην εκδοχή πως ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτα και μόλις ενημερώθηκε προέβη στις κατάλληλες κινήσεις.

Από την άλλη αν ο πρωθυπουργός επιδιώξει μια πρόσκαιρη επικοινωνιακή νίκη ή έστω ισοπαλία από την οποία να απορρέει το μήνυμα ότι κάπου φταίει και το «θύμα που έχει να κρύψει πράγματα» ή ότι πρόκειται για υπερβολές που στόχο έχουν την πρόκληση τοξικότητας σε βάρος της κυβέρνησης, μάλλον δε μπορεί να πάει και μακριά, να σταθεί δηλαδή πολιτικά τους επόμενους δύσκολους μήνες που θα τρέχει και η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δείγμα υγιούς θεσμικής αντίδρασης, όταν έχεις πιαστεί «με τη γίδα στην πλάτη» και παραδέχεσαι παρακολούθηση υποψήφιου πολιτικού αρχηγού από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών να αφήνεις ανεξέλεγκτους διάφορους μηχανισμούς των «υπογείων» (αν δεν τους κατευθύνεις κιόλας) να πετούν λάσπη: από το ότι ο Ανδρουλάκης είναι πράκτορας ξένων συμφερόντων και δη κινεζικών (μια έμπνευση της στιγμής λόγω της τρέχουσας αμερικανοσινικής κόντρας;) που, εντάξει, κάπως προκαλεί γέλιο ως ισχυρισμός για ένα σωρό λόγους, έως το ότι υπάρχουν «ευαίσθητα» στοιχεία στο περιεχόμενο παρακολούθησης, φράση που παραπέμπει στην ιδιωτική ζωή του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ οπότε σε αυτή την περίπτωση δεν στοιχειοθετείται λόγος εθνικού συμφέροντος για παρακολούθηση από την ΕΥΠ, αλλά μάλλον «προδίδονται» σκοτεινές πρακτικές και στοχεύσεις (βλ. εκβιασμός).

Πώς θα ξετυλιχτεί το κουβάρι αυτό θα φανεί στη συνέχεια, μετά και τη δήλωση του πρωθυπουργού, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να περάσει έτσι, ακόμη κι αν μερίδα του κοινωνικού ακροατηρίου αδιαφορεί. Το πολιτικό σύστημα είναι αρκετά τραυματισμένο και απαξιωμένο στα μάτια της κοινωνίας, δεν μπορεί να αφεθεί να παριστάνει τον θεματοφύλακα των θεσμών αυτός που κατεξοχήν τους ποδοπάτησε αρχής γενομένης από την ιδέα του επιτελικού κράτους, εξαρχής προβληματική και πλέον αποδεδειγμένα.

Διαβάστε επίσης:

Κρίση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση

Με αφορμή τις πρόσφατες δολοφονίες γυναικών

Προεόρτια (παγκόσμιου) πολέμου