Αν και η συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Alpha, η πρώτη του μετά την τραγωδία στα Τέμπη, «έβγαλε είδηση» (ότι, δηλαδή, οι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο – εμμέσως πλην σαφώς άφησε να εννοηθεί ότι το σενάριο περί εκλογών τον Ιούλιο έπεσε στο τραπέζι και απλώς απορρίφθηκε ως μη λειτουργικό…), επί της ουσίας έπαιξε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο.

Μέσα από τη συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε να σκιαγραφήσει ένα πρώτο «σκαρίφημα» του προεκλογικού αφηγήματος της Ν.Δ. ενόψει των εκλογών και μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο – για απολύτως προφανείς λόγους – έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων όλους τους έως τότε σχεδιασμούς για το πώς η κυβέρνηση θα πήγαινε στις κάλπες και με ποια επιχειρηματολογία θα διεκδικούσε τη νέα (αυτοδύναμη) τετραετία.

Με τους αρχικούς σχεδιασμούς να γίνονται… σμπαράλια, αλλά και την κυβέρνηση να δυσκολεύεται για πρώτη φορά στη θητεία της να διαχειριστεί πρακτικά και επικοινωνιακά μια μεγάλη κρίση (η οποία, μάλιστα, έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καθώς αγγίζει το θυμικό του συνόλου του εκλογικού σώματος), είναι εμφανές ότι θα έπρεπε να γίνει και σύντομα ένας στρατηγικός ανασχεδιασμός, ώστε η προεκλογική καμπάνια να ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα.

Πολιορκία

Κάποιοι βασικοί άξονες της στρατηγικής αυτής είχαν αρχίσει να κάνουν μεμονωμένα την εμφάνισή τους τις προηγούμενες ημέρες:

● H ατάκα «φταίμε όλοι» για τις συνθήκες οι οποίες οδήγησαν στο τραγικό περιστατικό που κόστισε τη ζωή σε 57 άτομα.

● H θεωρία περί «βαθέος κράτους», η οποία στηρίζεται σε συμπεριφορές ατόμων που είχαν την ευθύνη για την ασφαλή διαχείριση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.

● Η δέσμευση για παρεμβάσεις που θα αποτρέπουν στο μέλλον μια παρόμοια τραγωδία.

Λίγο – πολύ, τα παραπάνω μπορούν να θεωρηθούν έως και αναμενόμενα από την κυβέρνηση, η οποία είναι πραγματικά στριμωγμένη, καθώς δεν έχει καταφέρει να δώσει έως τώρα σαφείς απαντήσεις για τους λόγους για τους οποίους επί σχεδόν τριάμισι χρόνια – και παρά τις δραματικές προειδοποιήσεις των σωματείων των σιδηροδρομικών – δεν υλοποίησε τα έργα που θα καθιστούσαν ασφαλείς τις σιδηροδρομικές μετακινήσεις και μεταφορές.

Ωστόσο τα παραπάνω δεν συνιστούσαν μια συνεκτική προεκλογική πρόταση για μια κυβέρνηση σε «κατάσταση πολιορκίας» από την αντιπολίτευση, η οποία, ταυτόχρονα, δεχόταν δημοσκοπικά πλήγματα, καθώς και η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ μειωνόταν σημαντικά, αλλά και η δυσαρέσκεια και οργή των πολιτών έμοιαζε να κυριαρχεί και να απειλεί να μετατρέψει τις εκλογές σε ντέρμπι και μάλιστα πολύ αμφίρροπο.

Μεταρρυθμιστική έμφαση

Στο πλαίσιο αυτό ο Κ. Μητσοτάκης, μέσα από τη συνέντευξή του στον Σταύρο Θεοδωράκη, επιχείρησε να παρουσιάσει το διακύβευμα των εκλογών υπό το πρίσμα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, «παίζοντας το χαρτί» των μεταρρυθμίσεων στο κράτος, οι οποίες θα το εκσυγχρονίσουν ώστε πλέον περιστατικά όπως η τραγωδία των Τεμπών να μπορούν να προληφθούν εν τη γενέσει τους και όχι να χρειάζονται παρεμβάσεις εκ των υστέρων.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός μίλησε για νέα συνταγματική αναθεώρηση – μάλιστα, αναφέρθηκε ειδικά στο άρθρο 16 και τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών ΑΕΙ – αν η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές. Ούτε είναι τυχαία η έμφαση που έδωσε στο ζήτημα της αξιολόγησης στο Δημόσιο, αλλά και στην ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του λεγόμενου «επιτελικού κράτους», ή ο χαρακτηρισμός του gov.gr ως «επανάστασης» για τη χώρα ή η εξαγγελία για παρεμβάσεις στο ΑΣΕΠ για ταχύτερες προσλήψεις.

Επί της ουσίας το νέο προεκλογικό αφήγημα της Ν.Δ., έτσι όπως το περιγράφει ο Μητσοτάκης (και ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, ο οποίος, μάλιστα, το έθεσε πιο «ξερά»), είναι αυτό της σύγκρουσης μιας «μεταρρυθμιστικής» δύναμης με κόμματα και δυνάμεις που κρατούν τον τόπο στάσιμο, αλλά και με το «κομματικό κράτος», με το οποίο είπε ότι συγκρούστηκε και την εποχή που ήταν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Οι τρεις λόγοι

Η στρατηγική αυτή επιλέγεται για τρεις βασικούς λόγους:

● Πρώτον, διότι στην παρούσα συγκυρία θα ήταν τουλάχιστον δύσκολο η κυβέρνηση να προσπαθήσει να μιλάει για θετικό ισοζύγιο της θητείας της.

● Δεύτερον, διότι η «θετική ατζέντα» του προηγούμενου διαστήματος έχει μπει σε τελείως δεύτερη μοίρα μπροστά στην τραγωδία των Τεμπών.

● Τρίτον, διότι η συζήτηση για θεσμικού τύπου παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις εκτιμάται ότι φέρνει σε δύσκολη θέση την αξιωματική αντιπολίτευση, ιδίως στην τρέχουσα φάση.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το ότι, μιλώντας στον Real FM, ο Σκέρτσος σημείωσε χαρακτηριστικά πως «το ερώτημα που θα κληθούμε να απαντήσουμε στις κάλπες είναι ποιος είναι με την πρόοδο και ποιος είναι με τον σταθμάρχη της Λάρισας και με όλο το σύστημα αυτό που εμάς μας βρίσκει απέναντι, της υστέρησης, της ανευθυνότητας και της ήσσονος προσπάθειας», ρητορική που «αγγίζει» ένα μέρος των κεντρώων ή εν πάση περιπτώσει μετριοπαθών ψηφοφόρων, τους οποίους διεκδικεί και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, όπως είπε στη συνέντευξή του ο Κ. Μητσοτάκης, επαναλαμβάνοντας φράση επιζήσασας του δυστυχήματος, «κάνει κανείς σχέδια και ο Θεός γελά». Καθώς οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εκλογές προσδιορίζονται για τα τέλη Μαΐου, μένει να φανεί αν οι σχεδιασμοί αυτοί θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. ή αν θα χρειαστούν και νέα… αναδιάρθρωση, ιδίως αν η οργή και η δυσαρέσκεια δεν κοπάσουν.

Διαβάστε επίσης:

Ο αμερικανικός παρεμβατισμός και ο αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα του 1950

Ιστορία και περιπέτειες του ελληνικού σιδηροδρόμου

Αναζητώντας καλά νέα – Η κυβέρνηση μοιάζει παγιδευμένη σε σπιράλ αρνητικών εξελίξεων