Το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής εμφανίστηκε δυναμικά στο προσκήνιο σε μια περίοδο μεγάλης κοινωνικής αναταραχής και εντασσόμενο στις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις της εποχής, ταυτίστηκε μ’ αυτές.

Καλό είναι να θυμηθούμε τις δυνάμεις που συγκρότησαν αυτό το μέτωπο: άπαντα τα πολιτικά κόμματα της χώρας – πλην ΠΑΣΟΚ! Επίσης, καλό είναι για την εξαγωγή πατριωτικών και όχι κομματικών συμπερασμάτων, να θυμίσουμε ότι όλες οι αντιμνημονιακές κυβερνήσεις που συγκροτήθηκαν, εφάρμοσαν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Το καταπληκτικό, δε, είναι ότι όλοι επωφελήθηκαν από τα μνημόνια, εκτός από το ΠΑΣΟΚ που πολιτεύτηκε σ’ αυτό το θέμα επιδεικνύοντας τόλμη και πατριωτισμό.

Σκανδαλωδώς ωφελημένοι από την βαθιά κρίση την οποία τα μικρά κόμματα αντιμετώπισαν ως πολιτική ευκαιρία, υπήρξαν ο κοινοβουλευτικός ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική Χρυσή Αυγή. Από το πουθενά και δίχως καμία ουσιαστικά πολιτική συγκρότηση, τα δυο αυτά κόμματα αναδείχθηκαν σε ρυθμιστές του χάους. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους.

Ωστόσο, ξεχνιούνται μερικές… λεπτομέρειες. Θυμίζω ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Χρυσή Αυγή βρέθηκαν να συμπλέουν στους ίδιους χώρους με τα ίδια συνθήματα και τους ίδιους ευγενείς στόχους: να στήσουν κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους πολιτικούς τους αντιπάλους!

Έκτοτε παρακολουθήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται ενίοτε και ως υπερασπιστής των συνταγματικών δικαιωμάτων των ναζί και να μη συμβάλλει ποτέ στις προσπάθειες που γίνονταν να αποκλειστεί από το πολιτικό σκηνικό μια εγκληματική -εκτός των άλλων- οργάνωση. Έτσι είδαμε να οικειοποιείται πολιτικά τη δολοφονία του Φύσσα (που είναι ένα άλλο θέμα από μόνο του), να καταγγέλλει τους ναζί δολοφόνους αλλά ποτέ να μην ψηφίζει την πολιτική τους εξόντωση. Υπήρχε μια αρμονική σύμπλευση η οποία διανθιζόταν κατά διαστήματα με διάφορες θεατρικές παραστάσεις κοινοβουλευτικών αντιπαραθέσεων. Ωστόσο, όταν οι ναζί, οι δολοφόνοι, τα κτήνη προσέφεραν «ιδεολογικά» τις ψήφους τους, αυτές γίνονταν δεκτές…

Όταν κινδύνευε η Χρυσή Αυγή, παραδόξως όλο και κάποια αποχή του ΣΥΡΙΖΑ βόλευε τους ναζί αλήτες. Μια ο νόμος έβγαινε σκάρτος, μια δεν βρισκόταν (4 ολόκληρα χρόνια!) επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αίθουσα για να δικαστούν. Γενικά, πάντα υπήρχε μια περίεργη θεσμική ευαισθησία για την προστασία των ναζί – από ένα κόμμα που άλλαξε για πλάκα το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος!

Και ενώ δεν πρόκανε στα χρόνια της διακυβέρνησής του να βρει μιαν αίθουσα να δικαστούν οι φονιάδες του Φύσσα -που έγινε ο ήρωάς του-, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε χρόνο να νομοθετήσει την απλή αναλογική.

Και ερχόμαστε τώρα, παραμονές εκλογών, με την «χούντα Μητσοτάκη» να προσπαθεί να αποκλείσει την εγκληματική οργάνωση του Κασιδιάρη από την επόμενη βουλή, και ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την αξιότιμη Αριστερά να μην ψηφίζει τον αποκλεισμό της. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και ο λαμπρός υπερπροοδευτικός τύπος που στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργεί εντυπώσεις περί συνταγματικής ανωμαλίας.

Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, πρέπει κάποια στιγμή η πολιτική αντιπαράθεση να γίνεται με όρους στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κινείται συνεχώς στην σκοτεινή όχθη της πολιτικής γιατί θα χαθεί στους βάλτους…

Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, εντείνονται οι προσπάθειες δημιουργίας έκτροπων, «ατυχημάτων», καταστάσεων που υπονομεύουν την ομαλότητα και τη δημοκρατία. Και ένα συμπέρασμα εξάγεται απ’ όλα αυτά: οι αντιναζί αριστεροί στηρίζουν τους ναζί ενώ οι δεξιοί αντιδραστικοί τους διώκουν. Κι αυτό είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, ένα αδιάψευστο γεγονός που αποτυπώνεται καθαρά τόσο στις ψηφοφορίες όσο και στις επίσημες δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Εξάλλου όπως φαίνεται κι από τα ψηφοδέλτια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλη καρδιά, δίχως σύνορα, και όλους τους καλούς τούς χωρά: καραμανλικούς, παλαιοπασόκους, ακροδεξιούς – κι άμα το φέρει κι η ανάγκη, γίνονται δεκτές και οι αιματοβαμμένες ναζιστικές ψήφοι, αρκεί να είσαι με την ειρήνη και τον άνθρωπο – κι ας είσαι Κασιδιάρης…

Διαβάστε επίσης:

Μην κάνουμε το Ταμείο Ανάκαμψης εργαλείο διεύρυνσης ανισοτήτων

Ας μιλήσουμε στη γλώσσα των νέων

Γιατί η μάχη των εκλογών της 21ης Μαΐου είναι η μάχη της γενιάς μας;