Το Στούντιο 4 υποδέχτηκε την Χάρις Αλεξίου για μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης. Η μεγάλη ερμηνεύτρια μίλησε για την πορεία της μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική, αφότου έχασε τη φωνή της.

Η φωνή της όπως είπε η Χάρις Αλεξίου έχει αλλάξει: «Το πένθος δεν ήταν επειδή έφυγα από τη δουλειά, ήταν για την απώλεια της φωνής. Αυτό όσο και αν θες να το διασκεδάσεις, τα έκανα όλα, επιτυχία, ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο, έπαιξα στα ωραιότερα και μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, είμαι χορτάτη. Όμως, θέλεις τη φωνή σου. Ο κόσμος το ξέρει. Δεν το άφησα να γίνει πολύ, το πρόλαβα. Τα σημάδια είχαν φανεί. Όταν τραγουδάς πρέπει να τραγουδάς, δεν γίνεται να κοροϊδεύεις. Πρέπει να παραδεχτείς και την απώλεια, να παραδεχτείς την ήττα, τη νέα συνθήκη. Θέλει τον χρόνο του», παραδέχτηκε για τον λόγο που άφησε το τραγούδι.

Η ζωή της δεν ήταν εύκολη: «Δεν έζησα μια εύκολη ζωή από παιδί, ήταν ένας συνεχής αγώνας. Καθετί που γινόταν ήταν μια άσκηση δυσκολίας πάνω στην δυσκολία. Ήμουν μαθημένη στον αγώνα και για αυτό απολάμβανα και έδινα στον εαυτό μου τα δώρα αυτά, να απολαύσει και άλλα πράγματα που δεν θα έκανα. Όπως το να ζήσω ένα διάστημα στο Παρίσι. Κάνε το κέφι σου! Αυτό καμιά φορά μπορεί να είναι και μια απάντηση, ένας θυμός. Όταν είναι μόνο ομαλά τα πράγματα, δεν φτάνεις σε αυτές τις αποφάσεις. Είναι χρήσιμο να υπάρχουν και δυσκολίες», τόνισε η Χάρις Αλεξίου.

Η οικογένεια θέλει θυσίες και διαρκή αγώνα: «Όσο η οικογένεια μας έχει πολύ κοντά της, δεν φεύγουμε εύκολα από την οικογένεια. Και καμιά φορά αναγκαζόμαστε να γίνουμε γονείς των γονιών μας. Θα ήθελα να ζούνε οι γονείς μου. Η στιγμή που αποφασίζεις εσύ για τη ζωή σου και για το παιδί σου, όταν έρχεται η ευθύνη και η ευθύνη των άλλων, τότε είναι που αρχίζει να γίνεται βάρος. Πρέπει να ανταποκριθείς στο ζητούμενο της ζωής, να είσαι εντάξει απέναντι στο παιδί σου, στην οικογένειά σου, στη δουλειά σου και στον εαυτό σου», είπε η Χάρις Αλεξίου για τις ευθύνες που προκύπτουν στη ζωή.

Το α’ μέρος της συνέντευξης:

Στο ξεκίνημά της η Χάρις Αλεξίου βρήκε την οικογένειά της σύμμαχο: «Οι δικοί μου άνθρωποι είχαν καλλιτεχνική ψυχή. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου τραγουδούσαν πολύ ωραία. Θα μπορούσε να ήμασταν όλοι εν δυνάμει τραγουδιστές. Είχα την τύχη να ξεκινήσω αυτή τη δουλειά όταν άνθιζε ο τόπος μέσα στη μουσική. Ήταν η χρυσή περίοδος του τραγουδιού. Οι συνθέτες τότε έκαναν τις ολοκληρωμένες δουλειές και έπαιρναν τους νέους», δήλωσε για την εποχή που ξεκίνησε στη δισκογραφία.

Τώρα όμως άρχισε μια νέα καριέρα σαν ηθοποιός και θεωρεί τον εαυτό της τυχερό: «Είμαι ακόμη τυχερή γιατί σε αυτή την ηλικία συμβαίνουν νέα ξεκινήματα και για έναν άνθρωπο είναι πολύ σημαντικό. Εγώ ήξερα να ζω και χωρίς το τραγούδι. Να παίρνω χαρά από πολλά πράγματα. Ήξερα ότι θα γίνω τραγουδίστρια και θα έχω αυτή την επιτυχία; Και τώρα, το θέατρο, το “ναι” που είπα στον Χριστόφορο, είναι αποφάσεις που σε κάποιους φαίνονται γενναίες γιατί τολμάς. Μεγάλωσα με το ότι πρέπει να τολμάμε στη ζωή», πρόσθεσε για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη νέα της αρχή στο θέατρο και την τηλεόραση.

Η Χάρις Αλεξίου βλέπει τον χρόνο που περνά και θέλει να διατηρήσει τον αυθορμητισμό της: «Όσο και να φαίνομαι και να είμαι συντηρητική αλλά είμαι και τρελή. Σέβομαι την οικογένεια, σέβομαι τις παραδόσεις, η εποχή τρέχει περισσότερο από αυτό που μπορείς να αντιληφθείς και πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να είμαι ξινή με κάτι καινούργιο που συμβαίνει. Θέλω να μη χάσω τις αισθήσεις μου, το πώς αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, δεν θέλω να χάσω την ενσυναίσθησή μου. Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν γίνονται πιο εγωιστές γιατί υπάρχει ο φόβος του θανάτου», παραδέχτηκε.

Το β’ μέρος της συνέντευξης:

Σχετικά με το Maestro, η Χάρις Αλεξίου νιώθει περήφανη για τη συμμετοχή της και αποκάλεσε τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη παιδί χρυσάφι. Θεωρεί πως του αξίζουν πολλά μπράβο για την δουλειά του. Όταν της τηλεφώνησε για να ξεκινήσουν τη συνεργασία τους γνωρίζονταν ελάχιστα: «Ήμουν σε εποχή που βαριόμουν όταν με κάλεσε ο Χριστόφορος για το Maestro και είχα αρχίσει να κάνω μαθήματα γερμανικών». Ζήτησε να διαβάσει το σενάριο και ένιωσε μέσα από τον ρόλο που της πρότεινε πως ήδη την γνώριζε.

Όταν ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος την ρώτησε πως αισθάνεται που κάποιος στη Χιλή ή την Ισπανία μπορεί να δει τη σειρά μεταγλωτισμένη. Η Χάρις Αλεξίου γέλασε κι απάντησε «Ελπίζω να μην σκέφτονται όπως εμείς όταν βλέπαμε τα βραζιλιάνικα σίριαλ».

Το γ’ μέρος της συνέντευξης της Χάρις Αλεξίου:

Διαβάστε επίσης:

Μενεγάκη για Γεωργούλη: «Μας έχει αφήσει όλους με το στόμα ανοιχτό»

Κατερίνα Καινούργιου: Τα παράπονά της στην αρχή της εκπομπής – «Προκαλώ το Happy Day…» (Video)

Είναι ο Γούντι Χάρελσον και ο Μάθιου ΜακΚόναχι αδέλφια;