«Ο πρωθυπουργός έχει έξυπνα καλύψει το Κέντρο και τα δεξιά του. Η αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη. Ο υπερδεξιός χώρος, που μοιάζει να έχει έτοιμη πελατεία, δεν βρίσκει φυσικό ηγέτη ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μαγνήτης».

Αυτή η επισήμανση του Αλέξη Παπαχελά στο πρωτοσέλιδο άρθρο του στην «Καθημερινή» της Τετάρτης έρχεται μαζί με μια άλλη διαπίστωση: «Ο θυμός πολλαπλασιάζεται όταν νιώθεις ότι δεν έχεις εναλλακτική. Και, το κυριότερο, γίνεται αντισυστημική οργή, διότι εδραιώνεται η πεποίθηση ότι το “σύστημα” δεν προσφέρει λύσεις».

Αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε θίξει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια σημειώνοντας ότι είναι ευτύχημα η, προς το παρόν, απουσία μιας ισχυρής προσωπικότητας η οποία θα μπορούσε να υπερβεί τους διαχωρισμούς και τους ανταγωνισμούς διαφόρων μικρού βεληνεκούς παραγόντων της λαϊκιστικής και της Άκρας Δεξιάς και να δημιουργήσει ένα ισχυρό ακροδεξιό κόμμα.

Διότι, όντως, τα ξερόχορτα υπάρχουν και η απογοήτευση είναι εμφανής σε ευρύτατα κοινωνικά στρώματα. Άρα ο κίνδυνος μιας πυρκαγιάς είναι μεγάλος.

Αυτό πάντως δεν είναι πρόβλημα μόνο του Μητσοτάκη, ο οποίος θα πρέπει να διαχειρίζεται με χειρουργική ακρίβεια όλα όσα μπορεί να ανάψουν τις σπίθες. Αφορά και την αντιπολίτευση: τόσο την «κυβερνώσα», η οποία, συρρικνωμένη και διασπασμένη, μοιάζει αδύναμη να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στη Ν.Δ. και την κυβέρνησή της, αλλά και την αντισυστημική, η οποία οφείλει να καλύπτει το κενό αντιπολίτευσης που διαπιστώνουν οι συνολικά δυσαρεστημένοι πολίτες….

Διαβάστε επίσης:

Πρώην βουλευτές γίνονται μετακλητοί υπάλληλοι στη Βουλή – Μάστιγα ή λογική εξέλιξη;

Η κυβέρνηση τρέμει επανάληψη του Ιουλίου

Ο όρος που έθεσε ο Νίκος Παππάς και δεν μπορούσε να τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ – Το παρασκήνιο ενός ναυαγίου