Η είδηση πέρασε μάλλον στα… χαμηλά, αν αναλογιστεί κανείς πόσο θόρυβο προκάλεσε η όλη ιστορία με τον «σερίφη» του Έβρου που απήγαγε, βασάνισε και διέσυρε περιφέροντας ως τρόποια 13 μετανάστες, τους οποίους συκοφάντησε επιπλέον ότι έβαζαν φωτιές στην περιοχή.

Αυτός ο αυτόκλητος «φύλακας» της τάξης υποτίθεται, παραμένει σε κατ’ οίκον περιορισμό και αναμένεται η απόφαση της δικαιοσύνης εάν θα προφυλακιστεί ή όχι – οι κατηγορίες που τον βαρύνουν παραμένουν.

Η είδηση λοιπόν είναι ότι οι 13 μετανάστες απαλλάχθηκαν, με συνοπτικές διαδικασίες, από τις κατηγορίες για απόπειρα εμπρησμού με κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικών υλών – κατηγορούνται μόνο για παράνομη είσοδο στη χώρα.

Ήτοι, ο «σερίφης» όχι μόνο ταλαιπώρησε τους 13 μετανάστες, αλλά και την ελληνική δικαιοσύνη, που αντί να ασχολείται με άλλα σοβαρότερα προβλήματα, έπρεπε να εξετάσει τους εξωφρενικούς ισχυρισμούς του σε βάρος των δύσμοιρων ανθρώπων – για να καταλήξει στο αυτονόητο!

Κι έτσι φτάσαμε στο μείζον ερώτημα: «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις!».

Η ιστορία αυτή βλέπετε έδωσε προσωρινά ένα άλλοθι στη φριχτή ανικανότητα του κράτους απέναντι στις πυρκαγιές – και τα θλιβερά ρεκόρ που κατακτά η χώρα μας στην καμένη γη.

Οι άνθρωποι αυτοί, ήταν μία κάποια «απάντηση» στο ερώτημα πώς γίνεται να καίγονται τα δάση μας για μέρες ολάκερες, απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, χωρίς σχεδόν καμία αντίσταση από την υποτιθέμενη ισχυρή και… επιτελική κρατική μηχανή.

Γι’ αυτό και κάποιοι που βλέπουν μονίμως την κόλαση στους άλλους, -τους ξένους ειδικά -, έσπευσαν να «αγοράσουν» την ιστορία ενός τύπου, που έζεχνε από ρατσισμό, αθλιότητα και απάνθρωπα ένστικτα. Και καταφανή ψέματα! Αλήθεια όσοι τον πίστεψαν, φανατικά κιόλας, δεν νιώθουν σαν… «κομμάτια» του;

Δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κάποιος αυτή την ώρα με όλο αυτό τον συρφετό τυφλών ακροτήτων και τον οχετό μίσους, που κύλησε με αφορμή την υπόθεση, ενισχύοντας τον υφέρποντα φασισμό και τον ανοιχτά εκφραζόμενο πλέον ρατσισμό. Θα τα πούμε αυτά.

Τα πιο επιτακτικά θέματα τώρα είναι άλλα:

Θα ασχοληθεί η Δικαιοσύνη και οι θεσμοί της Πολιτείας με την κατάσταση στην περιοχή του Έβρου; Ώστε να διασφαλιστεί μεν η φύλαξη των συνόρων, αλλά με όρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ζωής;

Θα ασχοληθούν οι αρμόδιοι με ό,τι παρανομία συμβαίνει στην περιοχή στο όνομα μάλιστα ενός δήθεν «πατριωτισμού»;

Θα αντιμετωπιστεί πολιτικά η δράση των εξτρεμιστικών δυνάμεων, που δίνει αέρα στα πανιά ακροδεξιών κομμάτων;

Θα συνεχίσει η πολιτική (και δυστυχώς και η πολιτειακή ηγεσία) να χαϊδεύει θύλακες που κινούνται στο όριο της τυφλής βίας και υπό το μανδύα μίας δήθεν πολιτοφυλακής, επιδίδονται σε τραμπουκισμό;

Και επιπλέον:

Θα σταματήσει η συνωμοσιολογική πιπίλα των (κάθε φορά) κυβερνώντων περί ξένων πρακτόρων, σχεδίου αποσταθεροποίησης και πολιτικού δακτύλου, ως γελοίος αντιπερισπασμός στην εξόφθαλμη ανικανότητα;

Θα γίνει κάποτε μία ουσιαστικά, ειλικρινής και αποδοτική συζήτηση για την αντιμετώπιση μειζόνων προβλημάτων, όπως η κλιματική αλλαγή, οι φυσικές καταστροφές και άλλα; Ώστε να σταματήσει να είναι απελπιστικά ανοχύρωτη η χώρα;

Αλλιώς είναι σαν να αναζητούμε μονίμως ένα… τρέιλερ να κλειδώσουμε μέσα τις ευθύνες μας. Και να τσακωνόμαστε γύρω από αυτό.

Διαβάστε επίσης

Εργασιακά: Καταστροφικά τα Zero-hour contract και miniJobs που προωθεί η κυβέρνηση

Πολιτική προστασία: Αφηρημένη έννοια ή πραγματική υπηρεσία για τον πολίτη;

«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»