Θα ήταν η εποχή του λιομαζώματος στην Παλαιστίνη και η Σαμάχερ Αμπού Τζάμεχ είναι θυμωμένη. Μητέρα δυο παιδιών, δουλεύει όλη τη ζωή της μαζί με την οικογένειά της στα χωράφια. Η Σαμάχερ Αμπού Τζάμεχ ζούσε στην κωμόπολη Αμπασάν αλ-Καμπίρα, στο νότιο τμήμα της Γάζας, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ.

«Η γη μου έχει λιόδεντρα και θερμοκήπια με τομάτες», λέει. Αλλά δεν ξέρει πως πάει φέτος η σοδειά. Όταν άρχισε η ισραηλινή επίθεση η 40χρονη Σαμάχερ πήρε την οικογένειά της και μετακόμισε σε ένα σχολείο του ΟΗΕ, στην Χαν Γιουνίς, για να προστατευθεί. «Δεν έχω ιδέα τι γίνεται στα χωράφια. Θέλω να πάω στη γη μου να δω τη σοδειά», λέει. Aλλά δεν μπορεί.

Την ίδια οργή με την Σαμάχερ αισθάνονται όλοι οι Παλαιστίνιοι αγρότες στη Λωρίδα της Γάζας, που βλέπουν τον ισραηλινό στρατό να ισοπεδώνει τη γη τους και να καταστρέφει κάθε οικονομική δραστηριότητα, αφανίζοντας κάθε ελπίδα για το αύριο.

Μια γιορτή πνιγμένη στο αίμα

Οι Παλαιστίνιοι θεωρούν γιορτή το λιομάζωμα. Τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο στα λιοχώραφα ακούγονται τραγούδια και γέλια, ολόκληρες φαμίλιες με τους φίλους τους μαζεύονται για να μαζέψουν τις ελιές, οι γυναίκες μαγειρεύουν στα χωράφια και τρώνε όλοι μαζί κάτω από τα δέντρα, καθισμένοι στο χώμα. Είναι μια τελετουργία που τους δένει άρρηκτα με την παλαιστινιακή γη.

Όμως φέτος κανένας δεν τολμά να πάει στα χωράφια. Οι αγρότες τα έχουν εγκαταλείψει, ελπίζοντας πως δεν θα βρεθούν μπροστά στην ισραηλινή στρατιωτική μηχανή. Όσοι τόλμησαν να πάνε στα χωράφια τους, είδαν να πετούν από πάνω τους τα ισραηλινά βομβαρδιστικά.

«Έχουμε υποφέρει πολλά εμείς οι αγρότες από τους πολέμους. Μόλις που είχαμε ανασάνει από τον πόλεμο του 2021 και άρχισε ο φετινός», λέει στο Al Jazeera η Σαμάχερ.

Πριν ξεσπάσει ο πόλεμος ο ισραηλινός στρατός κατέστρεφε συστηματικά τις καλλιέργειες των Παλαιστίνιων, ρίχνοντας φυτοφάρμακα για να αχρηστεύσουν τα δέντρα, ή ποτίζοντας με επικίνδυνα χημικά το χώμα, για να είναι ακατάλληλο οτιδήποτε φυτρώσει σε αυτό.

Οι Παλαιστίνιοι αγρότες ήταν εύκολος στόχος – τόσο για τον στρατό, όσο και για τους εποίκους. Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη οι εβραίοι έποικοι έκαναν επιθέσεις στους Παλαιστίνιους για να τους εκδιώξουν από τα χωράφια τους, έκλεβαν συστηματικά τη σοδειά τους, έβαζαν φωτιά στα λιοχώραφα, κι άλλα τα ισοπέδωναν με μπουλντόζες.

Ο Μπιλάλ Σάλεχ, ένας ελαιοκαλλιεργητής στη Νάμπλους, πυροβολήθηκε εν ψυχρώ τον περασμένο μήνα την ώρα που μάζευε ελιές.

Κοντά στη Χαν Γιουνίς, στη νότια Γάζα, η αγροτική γη είναι περίπου 40.000 στρέμματα και απλώνεται ανατολικά της πόλης, προς τα σύνορα με το Ισραήλ. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν 7.000 γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Ο Άχμεντ Αμπου Ριέιλα είναι συνηθισμένος να καλλιεργεί τη γη υπό την απειλή των όπλων. «Πηγαίναμε στα χωράφια στο Αμπασάν αλ-Τζαντίντα, με τα τρία αδέλφια μου παρά τον κίνδυνο που αντιμετωπίζαμε κάθε μέρα από τον ισραηλινό στρατό, που μας πυροβολούσε για να φύγουμε», λέει. Σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας στη Γάζα, από πυρά ισραηλινών στρατιωτών και από τους βομβαρδισμούς της περιοχής έχουν σκοτωθεί φέτος τουλάχιστον 20 αγρότες στην περιφέρεια της Χαν Γιουνίς.

Φέτος ο Άχμεντ δεν μπορεί να πάει στα χωράφια, αφού υποχρεώθηκε να φύγει με την οικογένειά του σε ένα καταυλισμό του ΟΗΕ.

«Έχω εκατοντάδες λιόδεντρα, θα έρχονταν συγγενείς και φίλοι για το λιομάζωμα και τις πουλούσαμε στην αγορά, ή θα βγάζαμε λάδι για να ζήσουμε. Ξόδεψα πολλά για την καλλιέργεια και δεν θα πάρω τίποτα αν συνεχιστεί αυτός ο πόλεμος και δεν μπορώ να πάω στη γη μου», λέει ο Άχμεντ.

Η συστηματική καταστροφή της παλαιστινιακής οικονομίας

Ο Άχμεντ Κιουντέι, ένας 37χρονος αγρότης από την κωμόπολη Κουζάα, λέει πως πονάει η ψυχή του που αφήνει τη σοδειά να χάνεται. «Δεν μπορώ να ποτίσω, να καλλιεργήσω, να φροντίσω τα χωράφια μου. Μετά από κάθε πόλεμο ξοδεύουμε μεγάλα ποσά για να ξαναγίνει εύφορη η γη», εξηγεί.

Ο Άχμεντ Κιουντέι, προσθέτει πως οι Ισραηλινοί έχουν εφεύρει διάφορους τρόπους για να καταστρέφουν συστηματικά τις αγροτικές καλλιέργειες των Παλαιστίνιων. «Τα τελευταία χρόνια δέχτηκα διαφόρων ειδών επιθέσεις. Δέχτηκα πυρά αρκετές φορές. Ο στρατός έβαλε μπουλντόζες και κατέστρεψαν τα χωράφια, έριξαν φυτοφάρμακα και κατέστρεψαν τις σοδειές. Αλλά μετά από κάθε καταστροφή επέστρεφα κι ετοιμαζόμουν για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο».

Ο Φαγιάντ Φαγιάντ, διευθυντής του Παλαιστινιακού Ελαιοκομικού Συμβουλίου δηλώνει στο Al Jazeera ότι κατά μέσον όρο στα παλαιστινιακά εδάφη παράγονται κάθε χρόνο 100.000 τόνοι ελιάς, που δίνουν περίπου 20.000 τόνους λαδιού.

Αλλά η φετινή σοδιά χάνεται. Οι Παλαιστίνιοι αγρότες είναι αποφασισμένοι μετά τον πόλεμο να επιστρέψουν στα χωράφια, όπως έχουν κάνει πολλές φορές. «Η καρδιά μας καίγεται για τη γη μας», λέει ο Νισρίν Αμπού Ντάκα, από την Κουζάα, «περιμένουμε όλο τον χρόνο για την εποχή του λιομαζώματος, που είναι η πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Αλλά οι Ισραηλινοί πυρπολούν τα δέντρα μας με πυραύλους και οβίδες»…

Διαβάστε επίσης:

Σκάνδαλο διαφθοράς στην Πορτογαλία: Έφοδος στο σπίτι του Αντόνιο Κόστα – Συνελήφθη το «δεξί χέρι» του Πορτογάλου πρωθυπουργού

Αναφορές για απόπειρα δολοφονίας κατά του Μαχμούντ Αμπάς

NASA: Ανακαλύφθηκε η παλαιότερη μαύρη τρύπα – Σχηματίστηκε 470 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang (photo/video)