Ήταν μια εκπομπή η οποία εκπλήρωσε τη σύμβαση με τον τίτλο της- «Μεγάλη εικόνα»- εκείνη που ετοίμασε η Νίκη Λυμπεράκη στο Mega τη νύχτα της Τετάρτης για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το φοιτητικό κίνημα, το οποίο εξελίχθηκε σε κοινωνικό.
Στη «Μεγάλη εικόνα» επετεύχθη πύκνωση χρόνου και μέσα σε περίπου 60 λεπτά χώρεσαν πληροφορίες σε όγκο δυσανάλογα μεγάλο της χρονικής διάρκειας της εκπομπής.

Μεταδόθηκε μια εκπομπή άρτια. Είχε πρωταγωνιστές του φοιτητικού κινήματος και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά της χούντας των συνταγματαρχών και του φασισμού. Είχε ζώσα μνήμη. Τεκμήρια. Ντοκουμέντα. Αδιάσειστα στοιχεία για τα εγκλήματα που συντελέστηκαν. Για φρικαλεότητες και δολοφονίες.

Μεταξύ –πολλών- συγκλονιστικών μαρτυριών, η Νάντια Βαλαβάνη διηγήθηκε, ότι μαζί με άλλους κρατήθηκε 15 μέρες επιπλέον στα κρατητήρια πριν οδηγηθούν για προανάκριση επειδή, όπως είπε «ήμασταν μαύροι από το ξύλο. Μπλέ μαρέν».

Η Ειρήνη Μουστάκα, 15 ετών μαθήτρια τότε, θυμήθηκε πως ενώ βρισκόταν σε τηλεφωνικό θάλαμο στην πλατεία Βικτωρίας το απόγευμα της Παρασκευής 16 Νοεμβρίου 1973, έχοντας μόλις ενημερώσει τον πατέρα της, που ήταν για να πάει να την πάρει, δέχθηκε σφαίρα στο πρόσωπο από ελεύθερο σκοπευτή, ο οποίος βρισκόταν σε ταράτσα κτιρίου.

Ο Κωνσταντίνος Χαρώνης, χειρουργός, διευθυντής της Γ’ χειρουργικής κλινικής στο τότε Ρυθμιστικό- νυν Γενικό κρατικό νοσοκομείο Αθήνας- περιέγραψε πως όσοι έφθαναν στο νοσοκομείο, τραυματισμένοι και νεκροί από σφαίρες, είχαν είσοδο βλημάτων με φορά από πάνω προς τα κάτω.

Ο Στέφανος Τζουμάκας, σακατεμένος από τα βασανιστήρια, θυμήθηκε ότι, στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο που τον μετέφεραν, τον δήλωσαν ως «στρατιώτη που έπεσε από σκάλα», ενώ ο νευρολόγος ψυχίατρος Παναγιώτης Μαυρομάτης κρατούσε στα χέρια του τη ματωμένη μπλούζα νεαρού, που δέχτηκε σφαίρα στο στήθος και τον οποίο μετέφερε στο ιατρείο του Πολυτεχνείου και έκτοτε έχασε τα ίχνη του. Ο γιατρός έδειξε στην κάμερα την τρύπια από τη σφαίρα μπλούζα, που έχει μέχρι σήμερα το αίμα του παιδιού, ελπίζοντας να τον εντοπίσει και να του τη δώσει.

Η εκπομπή μετέφερε το κλίμα, την ζοφερή ατμόσφαιρα της εποχής μέσα από προσεκτικά επιλεγμένα τραγούδια και μουσικές, συνυφασμένα με τον αντιδικτατορικό αγώνα.

Δύσκολη η αναμέτρηση με την ώρα για την «Μεγάλη εικόνα» της Λυμπεράκη. Ίσως αδικήθηκε από τον προγραμματισμό της.

Ήταν μια εκπομπή στην οποία η δημοσιογράφος συνειδητά- από ό,τι φάνηκε- επέλεξε η παρουσία της να έχει οικονομία πλάνων. Να είναι διακριτική. Σχεδόν ανύπαρκτη. Σχεδόν διακοσμητική- με την καλή έννοια- υπογραμμίζοντας έτσι τον σεβασμό με τον οποίο προσέγγισε το θέμα της. Με συναίσθηση και ενσυναίσθηση.

Ήταν μια εκπομπή με δομή. Με αρχή, μέση και τέλος. Με κινηματογραφική αφήγηση. Με ροή. Με εξαιρετικό μοντάζ. Η μία μαρτυρία συμπλήρωνε την εικόνα, η οποία είχε αρχίσει να διαμορφώνεται μπροστά στα μάτια του τηλεθεατή, από την προηγούμενη μαρτυρία. Διαμορφώθηκε έτσι μια ενιαία εξιστόρηση των συγκλονιστικών γεγονότων.

Τα πλάνα από οπτικοακουστικά ντοκουμέντα αρχείου αξιοποιήθηκαν απλώς για να διανθίσουν τις μαρτυρίες. Ο λόγος όσων μίλησαν, άλλωστε, είχε δύναμη ανυπολόγιστη.

Λόγος ήρεμος, όμως με στιγμές συναισθηματικής φόρτισης. Αναπόφευκτα. Όλοι όσοι μίλησαν στην κάμερα της εκπομπής βίωσαν τη βία της χούντας, όχι μόνον στο πετσί τους και στο σώμα τους, από την κορυφή μέχρι τα νύχια, αλλά στο μυαλό και την ψυχή- εκεί χαράχτηκε για πάντα. Και η «Μεγάλη εικόνα» συντήρησε τη ζώσα μνήμη και επικαιροποίησε το σύνθημα «Το Πολυτεχνείο ζει».

Διαβάστε επίσης:

«Ενώπιος-Ενωπίω»: Γυναίκες άνω των 55 ετών κυρίως παρακολούθησαν τη συνέντευξη Κασσελάκη – Προσέλκυσε την προσοχή και εφήβων

Τηλεθέαση: Ισχυρός πόλος έλξης τηλεθεατών η συνέντευξη Κασσελάκη σε Χατζηνικολάου στο «Ενώπιος ενωπίω»

Μέρι Βίλιερ: Η ραδιούργα κόμισσα του Μπάκιγχαμ που θα υποδυθεί σε νέα σειρά η Τζούλιαν Μουρ