Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση, η πρώτη του καλλιτέχνη, με τίτλο «Παράλληλα», για τα 60 χρόνια πορείας του σημαντικότατου Έλληνα εικαστικού Αλέξη Κυριτσόπουλου φιλοξενείται στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.

Μια έκθεση που επιμελείται ο Χριστόφορος Μαρίνος,  ακολουθώντας κατά πόδας τον δημιουργό από τα πρώτα του βήματα με τα σκιτσάκια σε εφημερίδες και περιοδικά, τις σπουδές του στο Παρίσι το 1967 ως την επιστροφή του με τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα και τις θρυλικές συνεργασίες του με τον Διονύση Σαββόπουλο και μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες.

Έντονα χρώματα, ζωντανά, εκτυφλωτικά… Αυτά είναι οι πρωταγωνιστές περισσότερο από τους ίδιους τους ήρωές του, αφήνοντας με την αντικαταθλιπτική, εν μέρει σατιρική και εν πολλοίς αυτοβιογραφική ζωγραφική, το δικό του αποτύπωμα. «Το χρώμα είναι δρόμος για το φως» θα πει ο ίδιος. Στην περίπτωσή του, το χρώμα εξυπηρετεί τον βαθύτερο σκοπό της ζωγραφικής: να προσφέρει «παρηγοριά, ελπίδα και ανάσα για να τα βγάλουμε πέρα».

Από τον Ναστραδίν Χότζα -την πρώτη φιγούρα που ζωγράφισε χρησιμοποιώντας χρωματιστές λαδόκολλες με τις οποίες έφτιαχναν τους χαρταετούς- και την εικονογράφηση των αναμνήσεων της μητέρας του («Η Ζωίτσα πέρα από το Αιγαίο», Άγρα, 1982) έως τις «Οπτασίες του Δον Κιχώτη» και τις «Εικόνες για τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη» (ΜΙΕΤ, 2005 και 2006 αντίστοιχα) ο Κυριτσόπουλος παίζει με τα χρώματα ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας τις αστείρευτες δυνατότητές τους. Εξίσου σημαίνοντα ρόλο με το χρώμα διαδραματίζει στη ζωγραφική του η μουσική, αρχής γενομένης από τα εξώφυλλα δίσκων, με πρώτο το «Φορτηγό»(1966) του Διονύση Σαββόπουλου, με το οποίο μεταφράζει αποτελεσματικά την ευαισθησία του τραγουδοποιού, και αργότερα με τα εμφανώς πιο ζωγραφικά «Παράλογα» (1976) του Μάνου Χατζιδάκι.

Ο Κυριτσόπουλος είναι ένας μουσικός και χορευτής της εικόνας. Χορεύει με τους ήρωές του και αυτός ο συντονισμένος χορός εμψυχώνει την εικόνα: οι προσεκτικά δομημένες ζωγραφιές του βασίζονται σε μια εσωτερική κίνηση, αποπνέουν μια ρυθμολογία.

Οι ακουαρέλες και οι τέμπερες  είναι τα υλικά του- σήμα κατατεθέν και το χαρτί αντί του καμβά είναι το αγαπημένο… πεδίο δράσης του. Αυτοδίδακτος, όπως έχει πει «έμαθα τη ζωγραφική, αγαπώντας τη» και μας έκανε κοινωνούς στις ιστορίες του που βγαίνουν από τα έργα του. 

Η ζωγραφική του Κυριτσόπουλου είναι γεμάτη παράξενα, παράδοξα, περίφημα, ανέλπιστα και πρωτάκουστα περιστατικά, χαριτωμένα και πεντανόστιμα λόγια, αφάνταστες και πρωτόφαντες περιπέτειες – με τη διαφορά όμως ότι όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, γύρω μας, στη γειτονιά μας, και όχι σε κάποιο μακρινό πλανήτη ή σε μια μυθική χώρα. Στην προσωπική μυθολογία που προτείνει ο Κυριτσόπουλος, το χρωματιστό παραμύθι -«το παραμύθι που η εικόνα κρύβει», όπως λέει ο ίδιος- είμαστε εμείς. Το ουράνιο τόξο βγαίνει από το δωμάτιό μας, από το όνειρό μας, από τον κήπο μας και μας μεταφέρει στον ουρανό, στην άλλη πλευρά της πόλης, σε ένα άλλο δωμάτιο. «Ζωγραφίζοντας το καλό που υπάρχει στα πράγματα», ο Αλέξης Κυριτσόπουλος μας χαρίζει απλόχερα χαμόγελα, πολύτιμο αντίδοτο στον κυνισμό και στην κατήφεια.

Αναδρομική Έκθεση «Παράλληλα» του Αλέξη Κυριτσόπουλου
 Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, Λεωνίδου & Μυλλέρου, Πλ. Αυδή
Έως 11 Φεβρουαρίου 2024

Τρ.-Σάβ. 11:00-19:00, Κυρ. 10:00-16:00

Είσοδος ελεύθερη

Διαβάστε επίσης:

«ARS THEATRALIS» στο Βυζαντινό Μουσείο: Έτσι γεννιέται μια θεατρική σκηνή

Κι αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο; 4 εξαιρετικές εκθέσεις στο ΕΜΣΤ δίνουν τις δικές τους απαντήσεις

Η Ρένα Παπασπύρου εγκαινιάζει το νέο πρόγραμμα της Εθνικής Πινακοθήκης –Μουσείου Αλέξανδρου Σούτσου