Άλμπα ντε Σέσπεντες

Απαγορευμένο τετράδιο

Μετάφραση: Σταύρος Παπασταύρου

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελ.: 352

Λίγο πάνω από τα σαράντα, με δύο μεγάλα παιδιά, έναν σύζυγο αδιάφορο, μια δουλειά σ’ ένα γραφείο, που την κάνει χωρίς ιδιαίτερο πάθος, η Βαλέριο είναι απορροφημένη στον «φυσικό» ρυθμό της καθημερινότητας, καταπιεσμένη, σχεδόν χωρίς να το αντιλαμβάνεται, από τον τριπλό της ρόλο ως συζύγου, μητέρας και εργαζομένης. Μια μέρα, ωστόσο, υπακούοντας σε μια παρόρμηση που ακόμα και η ίδια βρίσκει παράλογη και ανεξήγητη, αγοράζει ένα σημειωματάριο, στο οποίο αρχίζει να σημειώνει μικρά γεγονότα και προβληματισμούς. Γράφοντας σ’ αυτόν τον «απαγορευμένο» χώρο, η Βαλέριο ανακαλύπτει τις υπόγειες συγκρούσεις που συνταράσσουν την ύπαρξή της, τις βασανιστικές φιλοδοξίες, τις κρυφές πίκρες της· δίνει φωνή σε μια εσωτερική ζωή που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε λήθαργο, εκφράζει μια δική της ατομικότητα, μια ιδιαίτερη συνείδηση, που της αποκαλύπτεται στις κινήσεις και στις σκέψεις της καθημερινής ζωής.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

---

Αρτούρο Περθ-Ρεβέρτε

Ο Ιταλός

Μετάφραση: Τιτίνα Σπεραλάκη

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελ.: 480

Ο «Ιταλός» αφηγείται μια συναρπαστική ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, στο περιθώριο της Ιστορίας. Μεταξύ 1942 και 1943, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Ιταλοί μάχιμοι δύτες βύθισαν ή προκάλεσαν ζημιές σε δεκατέσσερα συμμαχικά πλοία στο Γιβραλτάρ και στον κόλπο του Αλχεθίρας. Η εικοσιεπτάχρονη Ελένα Αρμπουές, ιδιοκτήτρια βιβλιοπωλείου στη μικρή πόλη Λα Λίνεα, βρίσκει ένα ξημέρωμα καθώς περπατάει στην παραλία έναν άνδρα αναίσθητο στην άμμο. Πρόκειται για έναν από αυτούς τους δύτες, τον Τεζέο Λομπάρντο. Σπεύδει να τον βοηθήσει, αγνοώντας ότι αυτή η αυθόρμητη απόφαση θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

---

Μετίν Αρρντιτί

Φονικό καρναβάλι

Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελ.: 384

Ιανουάριος 2012. Μια νεαρή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας βρίσκεται πνιγμένη. Πρόκειται για τον πρώτο από μια ακολουθία φόνων με αδιευκρίνιστο κίνητρο. Η διατριβή της κοπέλας είχε θέμα μία από τις σημαντικότερες αδελφότητες του 16ου αιώνα, η οποία αποτέλεσε τον στόχο σειράς εγκλημάτων που διαπράχθηκαν το 1575, την περίοδο του καρναβαλιού της Βενετίας, που οι ιστορικοί ονόμασαν «Φονικό καρναβάλι».

Πέντε αιώνες αργότερα, οι ίδιοι σκοταδιστές που πίστευαν πως κάνουν το σωστό σπέρνοντας τον τρόμο θα δρούσαν άραγε πάλι; Θα καταφέρει ο Μπενεντίκτ Ουγκ, καθηγητής Λατινικών στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, να αποκαλύψει την ασύλληπτη ραδιουργία που φαίνεται να εξυφαίνεται από την αφύσικη συμμαχία μιας ακροδεξιάς ομάδας της ρωμαϊκής Κουρίας και των μισθοφόρων του ISIS, με σκοπό τη δολοφονία του Πάπα, τον οποίο θεωρούν υπερβολικά προσηνή απέναντι στους μετανάστες;

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

---

Ξαναδιαβάζοντας…

Βιβλία δίχως ημερομηνία λήξης

Το βιβλίο «Μια Άνοιξη στην Αγία Πετρούπολη» περιέχει πέντε επιφυλλίδες που ο νεαρός τότε Ντοστογιέφσκι δημοσίευσε το 1847 στην εφημερίδα «Τα νέα της Πετρούπολης». Τα κείμενα αυτά παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, μια και φανερώνουν τον στοχαστικό προσανατολισμό του συγγραφέα, αρκετά χρόνια πριν γίνει διάσημος. Εδώ ο «αρθρογράφος» Ντοστογιέφσκι οικοδομεί τους άρρηκτους δεσμούς του με τον κορυφαίο κατοπινό συγγραφέα. Μέσα από αυτές τις επιφυλλίδες παρακολουθούμε τη ζωή της Αγίας Πετρούπολης, πόλης που έζησε και αγάπησε με πάθος ο Ντοστογιέφσκι. Μετά το τέλος της άνοιξης, οι Πετρουπολίτες ετοιμάζονται για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Καθημερινά στιγμιότυπα ζωής μπαίνουν στην κριτική ματιά του αρθρογράφου, που βρίσκει την ευκαιρία να καταγράψει τις απόψεις του. Ο δυτικός τρόπος ζωής ήταν κάτι που εξόργιζε τον σλαβόφιλο συγγραφέα, ο οποίος δεν έχανε την ευκαιρία να σατιρίζει αλλά και να κατακεραυνώνει τις συνήθειες της αριστοκρατίας της εποχής του.

Διαβάζοντας Ντοστογιέφσκι

[…] Κι όμως, η μελέτη της πόλης δεν είναι ένα άχρηστο πράγμα. Δεν θυμόμαστε πότε ακριβώς, πάντως έτυχε να διαβάσουμε κάποτε ένα γαλλικό βιβλίο, το οποίο αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από απόψεις για τη σύγχρονη κατάσταση της Ρωσίας. Είναι φυσικά γνωστό τι σημαίνουν οι απόψεις των ξένων για τη σύγχρονη κατάσταση της Ρωσίας και πόσο πεισματικά εμείς, έως σήμερα, δεν αποδεχόμαστε να μας μετρήσουν με τον ευρωπαϊκό πήχη. Παρ’ όλα αυτά, το βιβλίο του διάσημου τουρίστα διαβάστηκε άπληστα από ολόκληρη την Ευρώπη. Σ’ αυτό γράφτηκε, μεταξύ άλλων, ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να παρουσιάζει σε τέτοιο βαθμό έλλειψη χαρακτήρος όσο η αρχιτεκτονική της Αγίας Πετρούπολης, ότι αυτή δεν διαθέτει τίποτα εντυπωσιακό, κανένα εθνικό στοιχείο και ότι η πόλη ολόκληρη αποτελεί μια αστεία γελοιογραφία μερικών ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Ότι, τέλος, η Αγία Πετρούπολη, έστω και μόνο από αρχιτεκτονική άποψη, αποτελεί ένα τόσο γελοίο κράμα, ώστε δεν παύεις να αναστενάζεις και να απορείς σε κάθε σου βήμα. Ελληνική αρχιτεκτονική, ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, βυζαντινή αρχιτεκτονική, ολλανδική αρχιτεκτονική, γοτθική αρχιτεκτονική, αρχιτεκτονική σε στιλ ροκοκό, νεότερη ιταλική αρχιτεκτονική, η δική μας ορθόδοξη αρχιτεκτονική, όλα αυτά, λέει ο περιηγητής, μπερδεμένα και κουτσουρεμένα με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο, και η κατάληξη είναι να μην υπάρχει ούτε ένα πραγματικά ωραίο κτήριο!

Στη συνέχεια, ο τουρίστας μας διατυπώνει τα σέβη του στη Μόσχα για το Κρεμλίνο, αραδιάζει με αφορμή το Κρεμλίνο μερικές ρητορικές, επιτηδευμένες φράσεις, εκθειάζει τον εθνικό χαρακτήρα της Μόσχας, καταριέται όμως τα ντρόζκι* επειδή απομακρύνθηκαν από την αρχαία, πατριαρχική λινιέικα*, κι έτσι, λέει, χάνεται στη Ρωσία κάθε αυθεντικά λαϊκό στοιχείο. Το συμπέρασμα είναι ότι ο Ρώσος ντρέπεται για την εθνικότητά του, επειδή δεν θέλει να ταξιδεύει όπως παλιά, φοβούμενος δικαιολογημένα μήπως παραδώσει την ψυχή του ταξιδεύοντας με την πατρογονική του άμαξα.

*παραδοσιακές ρωσικές άμαξες.

Φ. Ντοστογιέφσκι, «Μια Άνοιξη στην Αγία Πετρούπολη», μτφ. Α. Ροΐδου – Σ. Αργυροπούλου, εκδ. Ροές, σελ. 144

Διαβάστε επίσης:

Βιβλίο: Οι προτάσεις της εβδομάδας

Βιβλίο: Ο Κιαμίλμπεης της Κορίνθου

Βιβλίο: Ένα λογοτεχνικό κάστρο με θέα τον άνθρωπο