Η ιστορία με τα μαζικά emails της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου και τις φαιδρές δικαιολογίες της αναδεικνύει ένα ζήτημα τερατώδες το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και λίγοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά.

Τα προσωπικά μας δεδομένα και την αξία τους.

Η ίδια η Ευρωβουλευτής της ΝΔ, άθελά της περιέγραψε πώς λειτουργεί η «πιάτσα» στα πολιτικά και όχι μόνο γραφεία: «Δεν ήρθε ένας κύριος με ένα στικάκι να πει έχω 30.000 ονόματα και κάνουν ένα χιλιάρικο».

Το πού βρίσκει ο εκάστοτε «κύριος» τις λίστες δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Εμείς οι ίδιοι παρέχουμε τα στοιχεία μας σε τράπεζες, καταστήματα, ενημερωτικές ιστοσελίδες, νοσοκομεία, ταξιδιωτικές εταιρείες και ενδεχομένως υπουργεία και αυτοί χωρίς τη συγκατάθεσή μας τα εμπορεύονται μεταξύ τους και γενικώς τα πωλούν σε όποιον έχει τη δυνατότητα να τα αγοράσει.

Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα ευρέως αντιληπτό είναι ότι η εκάστοτε εταιρεία στην οποία παρέχουμε το email μας «για την ολοκλήρωση της αγοράς» λ.χ., θα κερδίσει τα ίδια αν όχι περισσότερα χρήματα μεταπωλώντας τα προσωπικά μας δεδομένα, παρά από το αντικείμενο που μας πούλησε.

Όλη η διαδικασία φυσικά είναι παράνομη και γίνεται κάτω από το τραπέζι την ίδια ώρα που υποτίθεται πως βρίσκονται σε ισχύ δρακόντειοι κανονισμοί. Γι’ αυτό και αν κάποιος που δέχτηκε τηλεφώνημα στο κινητό του από έναν εναλλακτικό πάροχο ρεύματος, επιμείνει στην ερώτηση «πού βρήκατε τα στοιχεία μου», θα εισπράξει αμήχανες απαντήσεις και επί της ουσίας τίποτα.

Το «φακέλωμα», όχι για πολιτικούς αλλά για οικονομικούς λόγους και η δημιουργία εξατομικευμένου καταναλωτικού προφίλ είναι η σύγχρονη πραγματικότητα την οποία εμείς βοηθήσαμε να γιγαντωθεί, παρέχοντας πρόθυμα μέσω των social media τα στοιχεία μας, τις φωτογραφίες, την αγαπημένη μας μουσική και τις συνήθειες μας.

Το μέλλον είναι μάλλον ζοφερό όσο αφορά την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων, καθώς αυτά αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αξία, είναι πιο εύκολα προσβάσιμα και η ζήτηση από πρόθυμους αγοραστές έχει εκτιναχθεί.

Αν συνυπολογίσει κανείς την κολοσσιαία δύναμη, πολιτική και τεχνολογική, που έχουν συγκεντρώσει οι μεγάλες πολυεθνικές όπως η Google, η Apple και η Microsoft, τα προσωπικά δεδομένα μάλλον θα πρέπει να θεωρούνται χαμένη υπόθεση.

Διαβάστε επίσης:

«Καμπάνες» από την κοινωνία χωρίς πολιτική απάντηση

Το δίλημμα της Εκκλησίας για την Κυριακή της Ορθοδοξίας

Μίλτος Τεντόγλου: Η χαρά του αθλήματος!