Καθώς οι κάλπες των εκλογών για τη νέα Ευρωβουλή απέχουν πλέον κάτι λιγότερο από εξήντα ημέρες, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό, με την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση να ανεβάζουν ρυθμούς και ένταση στην προεκλογική σύγκρουση. Μια σύγκρουση που όλο και περισσότερο παίρνει χαρακτηριστικά ενός… εκλογικού προπαγανδιστικού εκφοβισμού – πρωτίστως από την κυβέρνηση – στους συμπολίτες μας ώστε τα κόμματα να «ενδυναμώσουν» τις προς το παρόν αρκετά χαμηλές «συσπειρώσεις» τους.

Τα επαναλαμβανόμενα δημοσκοπικά ευρήματα προκαλούν σοβαρή περιδίνηση στο Μαξίμου, που «βλέπει» πως μια μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας δεν πείστηκε ούτε από την προσπάθεια του πρωθυπουργού στη Βουλή να απαντήσει για τις ευθύνες της τραγωδίας των Τεμπών, ενώ και στο κρίσιμο πεδίο της αδηφάγου ακρίβειας ο καιρός περνάει και τα μεγάλα ζόρια των πιο αδύναμων παρατείνονται.

Οι ανεπαρκείς προσπάθειες του υπουργού Ανάπτυξης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, παρά τις αρχικές φανφάρες, δεν απέδωσαν και τον υποχρέωσαν πρόσφατα σε δηλώσεις του να… παραδεχτεί ότι «έχουμε πολύ δρόμο για αντιμετώπιση του πληθωρισμού»! Τι να έλεγε άλλωστε όταν τα στοιχεία για τον πληθωρισμό τον Μάρτιο, σύμφωνα με την Eurostat, ήταν στο 3,4%, αυξημένος σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (ήταν 3,1% τον Φεβρουάριο) και ενώ στην ευρωζώνη κινήθηκε πτωτικά από το 2,6% στο 2,4%.

Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να προσπαθεί τώρα να προωθήσει μέτρα κατά του εκφοβισμού σε σχολεία και νέους (που δυστυχώς καλπάζει), όμως το κεντρικό του αφήγημα είναι η απόπειρα… εκφοβισμού των συμπολιτών μας για ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας εάν οι απώλειες της Ν.Δ. ξεπεράσουν και τις τωρινές φθορές στις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι μικρές οι απώλειες του κυβερνώντος κόμματος, και μάλιστα είναι κυρίως απώλειες προς τα (ακρο)δεξιά του, γεγονός που θα προσπαθήσει τώρα να φρενάρει με πιο δεξιές κορώνες και κυρίως με τον μπαμπούλα της (ενδεχόμενης) απώλειας της μεγάλης εκλογικής διαφοράς από την αντιπολίτευση.

Ένα ποσοστό κάτω και από τις ευρωεκλογές του 2019 θα είναι σοβαρή δοκιμασία για τη συνέχεια της κυβερνητικής κυριαρχίας. Στο προεκλογικό θερμόμετρο ανεβάζει «βαθμούς» και ο κ. Κασσελάκης, που ζήτησε… πρόωρες βουλευτικές εκλογές, προφανώς επειδή του θύμισαν την τακτική… Μητσοτάκη το 2016, που ευθύς με την εκλογή του στην ηγεσία της Ν.Δ. ζητούσε… πρόωρες εκλογές!

Τώρα, αν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. είναι κάπως τσιμπημένα αλλά στα… μισά της Ν.Δ., ουδόλως «απασχολεί» τον πρόεδρό του, που και στο άρθρο του στην «Καθημερινή» προσπαθεί να «εξηγήσει» την ανάγκη βουλευτικών εκλογών με τις – αρκετές είναι αλήθεια – ελλείψεις και ευθύνες της «επιτελικής» κυβέρνησης, όμως είναι ευδιάκριτη η απόπειρα ενός στα σπάργανα «ανένδοτου» για ευρύτερη προεκλογική συσπείρωση και μιας «μονομαχίας» με τον Μητσοτάκη που «αφήνει» πιο πίσω τον κ. Ανδρουλάκη.

Τώρα, αν αυτό δείχνει μια υποτίμηση των δημοκρατικών εκλογών του 2023 και μια θεσμική προχειρότητα από το έως σήμερα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λίγο τους απασχολεί. Ο κ. Κασσελάκης προτιμά να «βλέπει»… αυτάρεσκα σε δημοσκοπήσεις το ποσοστό περίπου 30% που θα ήθελε νέες βουλευτικές και όχι φυσικά το σχεδόν 58% που τις απορρίπτει. Ούτε τον απασχολεί η δήλωση της εκπροσώπου του κόμματος, που «εξήγησε» ότι λέγοντας ανατροπή δεν λένε ανατροπή της κυβέρνησης, αλλά των… συσχετισμών.

Αρκεί λοιπόν να «κυκλοφορεί» συσπειρωτικά η απαίτηση νέων εκλογών και… εκφοβιστικά για τους απέναντι ή και τους πιο «δίπλα» για να στηριχθεί ένα συγκυριακό αφήγημα που δεν «διαβάζει» θεσμικά και πραγματικά τις αιτίες της πολιτικής πρωτοκαθεδρίας της Ν.Δ. παρά τις φθορές και τις ευθύνες.

Τα διψήφια ποσοστά της ευρύτερης Ακροδεξιάς στις δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται να προβληματίζουν την προοδευτική αντιπολίτευση, που συνεχίζει να «μετράει» με ιδιαίτερο άγχος δευτερότριτες «θέσεις» χωρίς να προβληματίζεται για τη συνεχιζόμενη κυβερνητική «αντοχή». Παράλληλα με κινήσεις υβριδικών «μετεγγραφών» και τηλεϋποψηφιοτήτων για τα ευρωψηφοδέλτια δεν φαίνονται ενισχύσεις υποστήριξης από τους πολίτες, που σε μεγάλο βαθμό αποτυπώνουν σοβαρές απώλειες εμπιστοσύνης σε θεσμούς και πολιτικές.

Όσοι βιάζονται να «εκβιάσουν» / «εκφοβίσουν» τους ψηφοφόρους μάλλον τους υποτιμούν και «ξεχνάνε» ότι μπροστά στα καυτά προβλήματα του κόσμου τα προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα κρατάνε λίγο, αλλά ζημιώνουν περισσότερο…

Διαβάστε επίσης

Είσαι γυναίκα στην Ελλάδα; Ζεις κατά τύχη

Φωτιές καίνε στο… επιτελείο

Όταν οι Ρουβίκωνες διάβασαν τις επιστολές του Ιησού!