Η νίκη του εθνικιστικού VMRΟ στη Βόρεια Μακεδονία δημιουργεί μια νεα πραγματικότητα τόσο στη γειτονική χώρα όσο και στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό που τα προηγούμενα χρόνια είχε διχαστεί και φορτιστεί επικίνδυνα για τη συμφωνία των Πρεσπών.

Το προεκλογικό αφήγημα του εθνικιστικού κόμματος του Γκρουέφσκι και της υποψήφιας για την προεδρία της χώρας Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, ήταν η κατάργηση της Συμφωνιας των Πρεσπών που σε απλά ελληνικά σημαίνει την επιστροφή στην ονομασία της χώρας στο σκέτο Μακεδονία.

Το αν η νεα εξουσία της γειτονικής χώρας θα προχωρήσει σε μια τέτοια επιλογή θα φανεί το επόμενο διάστημα καθώς οι πιέσεις που θα ασκηθούν και από τις ΗΠΑ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι ασφυκτικές. Υπάρχει όμως η περίπτωση η νέα πρόεδρος να διατηρήσει τη συμφωνία στο εξωτερικό αλλά στο εσωτερικό της χώρας να χρησιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία» αντί του ορθού «Βόρεια Μακεδονία».

Και πια το πρόβλημα θα έρθει στη Αθηνα. Ηδη ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης ζητάει από τον πρωθυπουργό να ακυρώσει τη συμφωνία την οποία χαρακτηρίζει κατάπτυστη.

Ενδεχόμενως και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας αρκετοί που ήταν φανατικά αντίθετοι με τη συμφωνία να δυναμώσουν ξανά τη φωνή αμφισβήτησης και ανατροπής της συμφωνίας. Αλλωστε ο Αντώνης Σαμαρας ποτέ δεν δέχθηκε την ήπια μετεκλογική στάση του κόμματος του σε αυτό το θέμα, σε αντίθεση με τα προεκλογικά συλλαλητήρια στα οποία έδινε το παρόν. Και στη Βουλη εκκρεμεί η κύρωση τριών μνημονίων συνεργασίας που αφορούν ζητήματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, στρατιωτικά και οικονομικά, μνημόνια που είναι κομμάτι της συμφωνία και τα οποία θα έπρεπε να κυρωθούν εδώ και καιρό.

Το αν αυτά τα μνημόνια έρθουν για κύρωση θα εξαρτηθεί και από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ένα ισχυρό αποτέλεσμα θα δώσει τη δύναμη στον κ. Μητσοτάκη να φέρει τα μνημόνια προκειμένου να πιέσει την άλλη πλευρά για πλήρη εφαρμογή της συμφωνίας. Ένα αδύναμο αποτέλεσμα όμως θα κλείσει το δρόμο προς μια τέτοια κύρωση, πολύ περισσότερο αφού θα υπάρχουν φωνές και εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα θυμίζουν την ασυνέπεια της άλλης πλευράς και πιθανώς την χρήση εκ νέου του ονόματος Μακεδονία.

Εκκρεμότητες όμως έχει και η Βόρεια Μακεδονία καθώς τρεις μήνες μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου που έληξε στις 23 Φεβρουαρίου δεν έχουν αντικατασταθεί τα δημόσια έγγραφα της χώρας με αλλά που θα αναγράφουν την εθνική και διεθνώς αναγνωρισμένη ονομασία της χώρας, δηλαδή Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Η διαδικασία προχωράει με πολύ αργούς ρυθμούς και τώρα ενδέχεται να σταματήσει εντελώς.

Η ελληνική κυβέρνηση το επόμενο διάστημα μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μία πραγματικότητα όπου η ίδια θα στηρίζει με θέρμη την Συμφωνία των Πρεσπών και θα ζητεί την πιστή εφαρμογή της και η άλλη πλευρά στην καλύτερη περίπτωση θα κάνει ότι δεν ακούει και στη χειρότερη θα αναβιώσει αλυτρωτισμούς του παρελθόντος και γραφικότητες με Μακεδονίες και Μεγαλέξανδρους.

Ένα τέτοιο σκηνικό μπορεί και εντός Νέας Δημοκρατίας να ξυπνήσει φωνές που θα ζητούν «να αρπάξουμε» την ευκαιρία είτε για αναθεώρηση είτε για ακύρωση της συμφωνίας. Το τελευταίο που θα ήθελε η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι μια αναζωπύρωση προβλημάτων στη Βαλκανική, τα οποία μέχρι τώρα ήταν υπό έλεγχο.

Μία τέτοια αναζωπύρωση όμως θα φορτίσει τα πράγματα και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και έτσι εκτός από τα ελληνοτουρκικά όσοι επικρίνουν ή αμφισβητούν την εξωτερική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη θα μπορούν τώρα να προσθέσουν εκ νέου και το θέμα των Σκοπίων, όπως λένε, αφού μέχρι σήμερα αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την ονομασία Βόρεια Μακεδονία.

Διαβάστε επίσης

Ελληνοτουρκικά: προσέγγιση πάση θυσία

Το εκλογικό αίνιγμα του ΣΥΡΙΖΑ

Η «ασπίδα» Ανδρουλάκη για την περιφέρεια