Αν υπήρξε μια αίσθηση μετά το τέλος της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο στο εντυπωσιακό Προεδρικό Μέγαρο στην Άγκυρα, πέραν της ικανοποίησης ότι όλα (φάνηκαν να) πήγαν καλά, δεν ήταν άλλη από αυτή της ανακούφισης, ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν παρουσίασε κάτι απρόβλεπτο ή «εκρηκτικό» κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, αλλά και μετά από αυτές.

Αντιθέτως, ακόμα και η διαφωνία σχετικά με το αν η Χαμάς είναι ή όχι τρομοκρατική οργάνωση, τελικά οδηγήθηκε σε… ήρεμα νερά, καθώς τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συμφώνησαν ότι η λύση στην κρίση που έχει ξεσπάσει στη Μέση Ανατολή είναι το τέλος των εχθροπραξιών και η ίδρυση ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, οπότε ακόμα κι εκεί δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική ένταση.

Μητσοτάκης και Ερντογάν μοιάζουν με δύο χορευτές που εκτελούν μια δύσκολη και περίπλοκη χορογραφία, όπου, εκτός από την σωστή της εκτέλεση, μοιάζουν να προσέχουν πολύ να μην… πατήσουν ο ένας τον άλλο. Αλλά κι όταν «μπαίνουν σε επικίνδυνα νερά» (ο Ερντογάν μίλησε και πάλι για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη, ο Μητσοτάκης έθεσε το θέμα της Μονής της Χώρας), μοιάζουν να το κάνουν… διακριτικά.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά μοιάζουν και να έχουν απαντήσεις για τα θέματα αυτά (ο Μητσοτάκης επικαλείται τη Συνθήκη της Λωζάννης, ο Ερντογάν το τουρκικό δίκαιο, αντίστοιχα) και, ταυτόχρονα, δείχνουν τη διάθεση να διατηρήσουν και να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο το καλό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών που διαμορφώθηκε μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην ανατολική Τουρκία, αλλά και την επανέναρξη του διαλόγου.

Στην ουσία, Ερντογάν και Μητσοτάκης είπαν από την Άγκυρα ότι θέλουν να συνεργάζονται σε διάφορους τομείς – κυρίως της αποκαλούμενης «χαμηλής» πολιτικής – και να συνεχίσουν να συζητούν, δίνοντας διπλό ραντεβού, τόσο στη Γ.Σ. του ΟΗΕ το φθινόπωρο, όσο και στη νέα συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών στο τέλος του έτους και πάλι στην Άγκυρα.

Όλα καλά κι όλα ωραία, λοιπόν; Η απάντηση είναι προφανώς πιο σύνθετη:

• Η Τουρκία δεν πρόκειται να αλλάξει «πυρηνικές» πολιτικές της όπως η «Γαλάζια Πατρίδα», οι ισχυρισμοί περί «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη και η πίεση για συνεκμετάλλευση των πόρων στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο και φυσικά δεν εγκαταλείπει το casus belli σχετικά με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.

• Η Ελλάδα, από την άλλη, δεν συζητά ζητήματα που άπτονται της εθνικής κυριαρχίας της και επαναλαμβάνει μονότονα ότι η μόνη διαφορά που αναγνωρίζει με την Τουρκία αφορά στον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών, θέμα για το οποίο η Αθήνα αναγνωρίζει ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος.

• Και, φυσικά, πάντα υπάρχει και το Κυπριακό, για το οποίο ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε ότι είναι ένα θέμα για το οποίο «προφανώς και διαφωνούμε, όμως το αντίδοτο σε οποιοδήποτε αδιέξοδο δεν μπορεί να είναι άλλο από το διάλογο».

Όπερ σημαίνει ότι ο τριπλός διάλογος (πολιτικός διάλογος, θετική ατζέντα και ΜΟΕ) θα συνεχιστεί στο πλαίσιο που διεξάγεται ως σήμερα, με στόχο τη διατήρηση – και έστω σταδιακή βελτίωση – του κλίματος (χωρίς παραβιάσεις του εναέριου χώρου πάνω από τα νησιά, χωρίς διάφορα ερευνητικά σκάφη να βολτάρουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και χωρίς δεκάδες βάρκες με μετανάστες και πρόσφυγες να «σκάνε» στο Αιγαίο), ενώ μακροπρόθεσμα (και με πολλά «αν» μπροστά) υπάρχει και ο στόχος της Χάγης για το ζήτημα των θαλασσίων ζωνών.

Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί ότι παρών στο δείπνο των δύο ηγετών και των αντιπροσωπειών των δύο χωρών (που στο μενού περιλάμβανε και… ντολμαδάκια) ήταν και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, προσκεκλημένος του Τούρκου προέδρου. Άλλη μια συμβολική κίνηση καλής θέλησης, έστω κι αν η επιδίωξη Ερντογάν για «kazan-kazan» δεν αλλάζει…

Διαβάστε επίσης:

Κασσελάκης για Βλοχό Καρδίτσας: Το χωριό θα ξαναγεννηθεί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Κασσελάκης από Λάρισα: Χρειάζεται να έχουμε μια καλύτερη ζωή τώρα και όχι μια σταθερότητα στον πάτο

ΚΚΕ για Μητσοτάκη-Ερντογάν: Kαμιά υποχώρηση από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα