Καλημέρα σας

Με την έναρξη της επιχείρησης «τέλος η ατιμωρησία», όπως την είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καταλαβαίνω ότι η κυβέρνηση ξεκίνησε και την προσπάθεια… επαναπατρισμού δυσαρεστημένων δεξιών, συντηρητικών ψηφοφόρων στη ΝΔ.

Δεν αναφέρομαι στην ουσία και το περιεχόμενο των αστυνομικών εφορμήσεων. Μιλάω για την πολιτική στόχευση.

Είναι προφανές, ότι με τις κινήσεις αυτές το Μαξίμου θέλει να απευθυνθεί στο παραδοσιακό κοινό της ΝΔ, που βλέπει ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο. Και ειδικά στα θέματα ασφάλειας και «ατιμωρησίας», που ενδιαφέρουν τους… νοικοκυραίους λίγο παραπάνω από τους άλλους.

Γενικά φαίνεται ότι κάθε κίνηση θα είναι στοχευμένη από δω και πέρα, με κορύφωση βεβαίως τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ, μήπως και… γυρίσει ο ήλιος! Όχι ο πράσινος, αλλά εκείνος των γκάλοπ…

Οι φόροι μεγαλώνουν το πακέτο της ΔΕΘ

Και μιας και λέμε για τη ΔΕΘ, βλέπω ότι το καλάθι θα γίνει… κανίστρι. Από εκείνα τα μεγάλα, τα παλιά που πήγαιναν δώρα και φαγητά στους γάμους στα χωριά.

Βλέπετε, με τον πληθωρισμό αυξάνουν και τα κρατικά φορολογικά έσοδα – όλοι καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί αυτό, ειδικά τα τελευταία 3, 4 χρόνια.

Γι’ αυτό και το καλάθι ξεκίνησε αρχικά ως πανέρι – με λιγότερο από 1,5 δις παροχές – φτάνει πλέον εκεί γύρω στα 2 δις και το βλέπω να πηγαίνει και προς τα 2,5 δις σιγά σιγά.

Αδικία σε βάρος Άδωνι!  

Τα καλά λόγια δεν είναι η… ειδικότης μου όπως ξέρετε πολύ καλά οι πιστοί αναγνώστες, αλλά δεν μπορώ και την… αδικία.

Όπως αυτή που έκανε ο πρωθυπουργός σε βάρος του Άδωνι Γεωργιάδη. Σε πρόσφατη ανάρτησή του ο Μητσοτάκης επαιρόταν για το κυβερνητικό έργο στο χώρο της υγείας – σωστά ή λάθος δεν το κρίνω σε τούτο το σημείωμα – χωρίς όμως να αναφέρεται καν στον αρμόδιο υπουργό, τον Γεωργιάδη. Καταφανώς είναι άδικο: Αν πιστεύεις ότι πάει καλά ένας τομέας, ασφαλώς έχει θετικό μερίδιο και ο υπουργός. Όπως και όταν δεν πάει καλά κάτι, οι ευθύνες βαραίνουν και το αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος. Και δω, με βάση τα κυβερνητικά μέτρα, ο Γεωργιάδης είναι ριγμένος.

Μπορώ να σας πω ότι αυτό δεν άρεσε στον Άδωνι, ο οποίος όμως το προσπέρασε με το δικό του τρόπο, ως μετρ στην επικοινωνία: Από την επομένη της ανάρτησης άρχισε να… ευχαριστεί τον Κυριάκο – παρουσιάζοντας τα καλά του λόγια ως έμμεση αναγνώριση του δικού του έργου – και να ανακοινώνει σειρά «έργων» στην υγεία, από νέα κτήρια μέχρι και την προμήθεια χανζαπλάστ…

Για την ιστορία, η παράλειψη στην πρωθυπουργική οποιασδήποτε αναφοράς στον Άδωνι Γεωργιάδη χρεώνεται στον εξελάκια Άκη Σκέρτσο, καθότι τα κείμενα αυτά διαμορφώνονται με τη γραφίδα του υπουργού Επικρατείας. Και ξέρετε, κάτι τέτοια δεν ξεχνιούνται εύκολα από τους ενδιαφερόμενους – και θιγόμενους!

Η ιδέα της επιστροφής και το σενάριο κόμματος Σαμαρά

Έμαθα ότι μετά την ανείπωτη οικογενειακή τραγωδία που χτύπησε τον Αντώνη Σαμαρά, κάποιοι στη ΝΔ, που τον εκτιμούν και πολιτικά και προσωπικά, διακίνησαν προς το Μαξίμου την ιδέα να κάνει κίνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ώστε ο πρώην πρωθυπουργός να επιστρέψει στο κόμμα. Να πάρει πρωτοβουλία και με κάποιο τρόπο να τον καλέσει δηλαδή ο πρωθυπουργός πίσω, κλείνοντας ένα μέτωπο που πληγώνει πολλούς στην παράταξη.

Η ιδέα κυκλοφορεί όντως, χωρίς να υπάρχει εικόνα για το πώς τη βλέπει ο ίδιος ο Μητσοτάκης.

Αλλά διαπίστωσα ότι την ίδια ώρα, κάποιοι στα… γενικά επιτελεία της κυβέρνησης θεωρούν ότι το σενάριο να ιδρύσει νέο κόμμα ο Αντώνης Σαμαράς, όπως είχε κυκλοφορήσει ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού, δεν κάηκε. Τουναντίον πιστεύουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να είναι ακόμα πιο αποφασισμένος, ειδικά βλέποντας την κυβέρνηση να έχει μεγάλη φθορά και να μην πείθει τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ.

Δύσκολη εξίσωση όλη αυτή η σχέση…

Επέτειος και αυτοκριτική

Παρατήρησα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε χθες την επέτειο… εξόδου από τα μνημόνια – 21 Αυγούστου του 2018 συνέβη αυτό, για την ιστορία.

Αλλά δεν κατάλαβα γιατί έβγαλε πανηγυρική ανακοίνωση.

Η εικόνα που θυμούνται όλοι για παράδειγμα ήταν η αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο στο Ζάππειο.

Επίσης, ο αναστοχασμός αυτός φέρνει στην επιφάνεια ξανά τα βάρη που φορτώθηκε η μεσαία τάξη με το τρίτο μνημόνιο και τα οποία οδήγησαν στο μαξιλάρι των 37 δις ευρώ – κάπου εκεί.

Ένα μαξιλάρι που πολιτικά το πλήρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβά, χωρίς ποτέ να κάνει αυτοκριτική.

Βλέπετε, η τότε κυβέρνηση το κρατούσε για να το μοιράσει μετά τις ευρωεκλογές του 2019, θεωρώντας ότι η μεγάλη μάχη θα δοθεί στις εθνικές που κανονικά ήταν να γίνουν τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο εκείνου του έτους. Αλλά, ο Αλέξης Τσίπρας και κυρίως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που ήταν εμπνευστής αυτής της γραμμής, κατάλαβαν με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι ο… τερματικός σταθμός ήταν οι ευρωεκλογές, οι οποίες και προκάλεσαν επίσπευση της εθνικής κάλπης με όρους ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ.

–      Μήπως είναι καιρός στο πλαίσιο του… rebranding να κάνει επιτέλους την αυτοκριτική του ο Αλέξης Τσίπρας για εκείνες τις επιλογές;    

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ για επέτειο της εξόδου απ’ τα μνημόνια: Η 21η Αυγούστου υπενθυμίζει ότι μια κυβέρνηση αποφασισμένη μπορεί να ασκεί πολιτική υπέρ του λαού

ΠΑΣΟΚ κατά κυβέρνησης για αμυντικές συμφωνίες Τουρκίας – Αιγύπτου: «Επιδείνωση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας»

Νέα Αριστερά: Ντροπιαστική πρωτιά της Ελλάδας στην υγειονομική ανισότητα – Ώρα για επανίδρυση του ΕΣΥ