Το αριστουργηματικό «Τέλος του Παιχνιδιού (Endgame)» του Samuel Beckett ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου, από τις 13 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ιλίσια και αναμένεται να γίνει σημείο αναφοράς της νέας θεατρικής σεζόν.

Με αυτή την αφορμή ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε στο topontiki.gr.

Τόνισε ότι  συναντά επί σκηνής τον Γιώργο Χρυσοστόμου, οκτώ χρόνια μετά την προηγούμενη εκρηκτική τους συνύπαρξη στη σκηνή, για να ερμηνεύσουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ντουέτα του παγκοσμίου θεάτρου. Ένα παιχνίδι φτάνει στο τέλος του… ή μήπως το τελευταίο κομμάτι μιας παρτίδας που ξαναρχίζει;

Η σκηνοθετική προσέγγισή του εστιάζει στον βαθιά ανθρώπινο πυρήνα του έργου: τέσσερις χαρακτήρες σε έναν ερειπωμένο κόσμο, που προσπαθούν να γεφυρώσουν τις αποστάσεις με λέξεις, βλέμματα, σιωπές.

Σιωπές, οι οποίες – όπως όρισε ο ίδιος ο Beckett – τηρούνται ευλαβικά, όχι από τυπολατρία, αλλά γιατί μέσα τους κρύβονται όλα τα αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξης.

Αναφερόμενος στις δυσκολίες που κρύβει η σκηνοθεσίας μια απαιτητικής παράστασης σαν αυτή, είπε ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες παρά μόνο θέληση για να ανέβει ένα έργο.

Στην παράσταση το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί. Σημειώνει ο σκηνοθέτης σχετικά: «Και ναι, υπάρχει και χιούμορ. Πολλές φορές σκοτεινό, άλλες φορές υπόγειο, πάντα αιχμηρό. Ο Beckett δεν γελάει για να ξεχάσει — γελάει για να αντέξει».

Το «Τέλος του Παιχνιδιού» αποτελεί μια καλλιτεχνική σύμπραξη δημιουργικών συντελεστών, όπου χορογραφία, μουσική, σκηνογραφία και φωτισμοί συντονίζονται με ακρίβεια.

Τέλος αναφέρθηκε και στην άλλη παράσταση που θα σκηνοθετήσει, τον μονόλογο «Baby Reindeer»  του Richard Gadd με τον νέο ηθοποιό Διονύση Πιφέα στο Υπόγειο του Ιλίσια Βολανάκης.

Μίλησε ακόμα και για τα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά του προσεχή σχέδια και βεβαίως δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο αγαπημένο του χόμπι, τον κύβο του Ρούμπικ.

Διαβάστε επίσης:

Podcast – Θανάσης Κουρλαμπάς: «Με ένα πάτημα στο κουμπί #cancel καταστρέφονται ζωές»

Podcast – Λένα Διβάνη: «Η Ευρώπη πέθανε και δεν το γνωρίζει»

Podcast – Αγκόρ Βατ (2): Η τέχνη πεθαίνει πριν από τη φύση