Η ελληνική αγροτική παραγωγή βρίσκεται σε ένα οριακό σημείο, με την Ελλάδα να καταγράφει την τρίτη χειρότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat. Ενώ το κόστος παραγωγής εκτοξεύεται, η πραγματική στήριξη προς τον αγρότη φαίνεται να χάνεται σε έναν λαβύρινθο γραφειοκρατίας και ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.

Το Χάσμα της Χρηματοδότησης

Το νούμερο των 20,1 δισ. ευρώ που σχετίζεται με την αποπληρωμή χαμηλότοκων δανείων στην ΕΕ αναδεικνύει μια σκληρή πραγματικότητα: οι Έλληνες παραγωγοί βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα όπου η ρευστότητα είναι ελάχιστη και το κόστος δανεισμού δυσβάσταχτο σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους.

Η Κυβέρνηση, παρά τις διακηρύξεις, οφείλει στους αγρότες μια ξεκάθαρη απάντηση για τη διαχείριση των πόρων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ).

Τι πραγματικά οφείλεται στους αγρότες

Για να καταλάβουμε γιατί οι αγρότες ετοιμάζονται για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μετά τις γιορτές, πρέπει να δούμε τα συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία:

1. Καθυστερήσεις στις πληρωμές των ενισχύσεων της ΚΑΠ.
2. Μη απόδοση της επιστροφής του φόρου στο πετρέλαιο που να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες.
3. Τεράστιες καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ για τις φυσικές καταστροφές.
4. Έλλειψη προστασίας από τις παράνομες ελληνοποιήσεις προϊόντων που ρίχνουν τις τιμές.

Το μέλλον της υπαίθρου

Η κατάταξη της Ελλάδας στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ δεν είναι τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα ετών χωρίς εθνικό στρατηγικό σχέδιο. Η «πράσινη μετάβαση» γίνεται βίαια, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι ο μικρός παραγωγός δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα νέα κόστη.

Οι αγρότες δηλώνουν πλέον ξεκάθαρα πως δεν ζητούν επιδόματα, αλλά τη δυνατότητα να παράγουν χωρίς να μπαίνουν μέσα οικονομικά. Αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση για τη μείωση του κόστους και την ταχύτερη απόδοση των οφειλόμενων, ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα κινδυνεύει με οριστικό αφανισμό.

• Καθυστερήσεις Ενισχύσεων: Οι αστοχίες στην πληρωμή των άμεσων ενισχύσεων και των οικολογικών σχημάτων (eco-schemes) έχουν δημιουργήσει μια «μαύρη τρύπα» στα έσοδα των παραγωγών.
• Επιστροφή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο Πετρέλαιο: Παρά τις έκτακτες ενισχύσεις, το πάγιο αίτημα για αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο παραμένει ανεκπλήρωτο, την ώρα που το ενεργειακό κόστος καθιστά τα ελληνικά προϊόντα μη ανταγωνιστικά.
• Κόστος Εφοδίων: Οι τιμές σε λιπάσματα και ζωοτροφές έχουν αυξηθεί έως και 40% την τελευταία διετία, χωρίς ανάλογη αύξηση στις τιμές παραγωγού.
• Αποζημιώσεις ΕΛΓΑ: Η αργή καταβολή αποζημιώσεων για τις καταστροφές από την κλιματική αλλαγή (όπως στη Θεσσαλία) αφήνει χιλιάδες οικογένειες χωρίς εισόδημα.

Η «Τρίτη Χειρότερη Επίδοση» και η Επόμενη Μέρα

Η στατιστική της Eurostat δεν είναι απλώς ένας αριθμός· είναι η αποτύπωση της αποεπένδυσης. Η μείωση της παραγωγής σημαίνει λιγότερες εξαγωγές, ακριβότερα τρόφιμα για τον Έλληνα καταναλωτή και ερήμωση των χωριών. Οι αγρότες καταγγέλλουν ότι η μετάβαση στη «νέα πράσινη συμφωνία» γίνεται χωρίς την απαραίτητη χρηματοδοτική γέφυρα, οδηγώντας τους μικρομεσαίους παραγωγούς εκτός επαγγέλματος.

Με το βλέμμα στραμμένο στις κινητοποιήσεις μετά τις γιορτές, το μήνυμα των αγροτικών συλλόγων είναι σαφές: «Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, ζητάμε τα δουλεμένα μας και το δικαίωμα να παραμείνουμε στη γη μας». Η Κυβέρνηση καλείται πλέον να αποδείξει με στοιχεία και όχι με λόγια πού κατευθύνονται τα δισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών κονδυλίων, πριν ο πρωτογενής τομέας οδηγηθεί σε οριστική κατάρρευση.

Διαβάστε επίσης:

Μετά το Ταμείο Ανάκαμψης: Τα «καμπανάκια» για μια ανάπτυξη με εύθραυστα θεμέλια

Οι εργαζόμενοι στους servicers έκαναν σωματείο και θέλουν “αναγνώριση” για το… bullying στους δανειολήπτες

Ακίνητα: Ισραηλινοί, Γερμανοί και Βούλγαροι οδηγούν το ράλι των αγορών το 2025 στην Ελλάδα