Τέλειωσε άλλη μια Διεθνής Έκθεση Βιβλίου στην Θεσσαλονίκη. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι ότι οργανώθηκε μέσα στην έξαρση της πανδημίας – στο τρίτο, τέταρτο κύμα, έχω χάσει το λογαριασμό… – και σημαδεύτηκε από την απουσία αρκετών μεγάλων εκδοτών.

Ενδεικτικά αναφέρω τους Καστανιώτη, Πατάκη, Μεταίχμιο, Gutenberg, Ίκαρο οι οποίοι αποφάσισαν να μην συμμετέχουν λόγω της περίεργης υγειονομικής κατάστασης, αφήνοντας από ότι κατάλαβα, μια πικρία στους διοργανωτές για την μη συμμετοχή τους.

Με αφορμή την 18η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, βρέθηκα στην πόλη που αγαπώ και μου αρέσει να επισκέπτομαι όσο συχνότερα γίνεται, στο γνώριμο μέρος της έκθεσης βιβλίου τηρώντας αυστηρά τα μέτρα με μασκούλες, αντισηπτικά και αποστάσεις, δίχως διαχύσεις και εναγκαλισμούς. Ήταν η πρώτη μου έξοδος από την Αθήνα από τις 3 Φεβρουαρίου του 2020. Δεν το μετάνιωσα. Αντιθέτως, πέρασα καλά στην ωραία πόλη και χάρηκα την έκθεση όπως και το χιούμορ των ντόπιων φίλων που με καλωσόριζαν στην «πόλη των ανεμβολίαστων»!

Για να επανέλθω στα της έκθεσης, έλεγα ότι η μη παρουσία σημαντικών μεγάλων εκδοτών άφησε εκτός από χώρο -ώστε να λειτουργήσει πιο άνετα η έκθεση- και πικρίες. Δεν γνωρίζω τους λόγους, προσχηματικούς ή ουσιαστικούς της μη συμμετοχής τους, άρα δεν μπορώ να έχω γνώμη. Εάν όμως ήταν υγειονομικοί οι λόγοι, θέλω να θυμίσω ότι στο πρώτο κύμα της πανδημίας με τα σκληρά μέτρα, πολλοί από αυτούς διαμαρτύρονταν έντονα για το κλείσιμο των βιβλιοπωλείων με το γνωστό πολιτισμικό άλλοθι. Αυτό μόνο. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουν καλύτερα οι ίδιοι.

Από εκεί και πέρα, στο εμπορικό κομμάτι -καθώς εκτός από την ατόφια κουλτούρα υπάρχει και το χρήμα- δεν έλειψαν οι γκρίνιες. Ωστόσο, η εμπορική γκρίνια είναι κάτι σαν γούρι – πάντα την χρησιμοποιούν, ακόμα και με γεμάτες τσέπες! Έκθεση δίχως παράπονα δεν υπάρχει, καθώς η μιζέρια είναι καταστατικό γνώρισμα κάποιων μονίμως διαμαρτυρόμενων που πάντα κάτι θα βρουν για να συντηρήσουν την «εικόνα» τους.

Το αντιπαρέρχομαι για να καταγράψω τις προσωπικές εντυπώσεις μου ως επισκέπτη. Πρώτο και κυριότερο ήταν ότι τα μέτρα τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια και δεν υπήρχαν παρατράγουδα και εντάσεις.

Το πρόγραμμα περιείχε το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, το Φεστιβάλ Μετάφρασης, την Ημερίδα για τις Βιβλιοθήκες με το θέμα αιχμής «Η ατζέντα 2030 του ΟΗΕ και η συμβολή των βιβλιοθηκών στα 17 σημεία της βιώσιμης ανάπτυξης» καθώς και την Παιδική Γωνιά.

Φέτος τιμώμενη χώρα ήταν η Γερμανία. Οι φίλοι της γερμανικής λογοτεχνίας απήλαυσαν αναγνώσεις, συζητήσεις, εργαστήρια, και θεματικές εκθέσεις βιβλίων. Τα εγκαίνια της Έκθεσης πραγματοποίησε το απόγευμα της Πέμπτης, 25 Νοεμβρίου, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία συνομίλησε με τον πολιτικό επιστήμονα Νικόλα Σεβαστάκη.

Εκτός του ότι συναντήθηκα με παλαιούς φίλους συγγραφείς και εκδότες από την Θεσσαλονίκη, πράγμα που μου δίνει πάντα μεγάλη χαρά, παρακολούθησα και κάποιες υψηλού επίπεδου συζητήσεις όπως αυτή του Νικόλα Σεβαστάκη με τον Παναγή Παναγιωτόπουλο σχετικά με το βιβλίο του δεύτερου, «Περιπέτειες της μεσαίας τάξης». Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν διάφορες θεματικές συζητήσεις όπως για το 1821 με τον Στέφανο Καβαλλιεράκη, αλλά και για τα grafic novels.

Τέλος, μέσα από την έκθεση εξέπεμπε ο σταθμός FM 100, το δημοτικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης με τον Κυριάκο Αθανασιάδη στο μικρόφωνο και καλεσμένους έκδοτες, συγγραφείς και δημοσιογράφους που μιλούσαν για τα βιβλία.

Κάποιοι επισημαίνουν ότι υπήρχαν ελλείψεις ή οργανωτικές αβλεψίες. Χαίρω πολύ! Το σημαντικό είναι ότι η Έκθεση αυτή έγινε! Δεν μπορεί να λειτουργούν όλα εκτός από την Έκθεση Βιβλίου. Το ότι πραγματοποιήθηκε, ήταν η επιτυχία της φετινής έκθεσης, που την απολαύσαμε περισσότερο από τις άλλες, τις υγειονομικά «καθαρές», καθώς λειτούργησε σαν μια πνευματική, ενημερωτική σχετικά με το βιβλίο, ψυχαγωγική και ταξιδιωτική διαφυγή.

Και του χρόνου καλύτερα …με όλους!

Διαβάστε επίσης:

Η κυβερνητική παράλυση, ο Σκέρτσος και η αβεβαιότητα

Προϋπολογισμός διεύρυνσης των ανισοτήτων και ανακατανομής σε βάρος των πολλών

Η ακρίβεια επιμένει και προβληματίζει, αλλά θα είναι προσωρινή