Αυτές τις υποθέσεις σπάνια τις παρακολουθώ γιατί δεν αντέχω ψυχικά…  Ωστόσο, αυτό έχει και όρια.

Σχετικά με τον βιασμό του κοριτσιού στη  Θεσσαλονίκη και εάν ισχύει αυτό που καταγγέλλει ότι η αστυνομία και ο ιατροδικαστής την κρατούσαν τρεις μέρες σε αναμονή για να εξεταστεί δίχως να πλένεται –με το βιασμό σχεδόν ζωντανό πάνω στο σώμα της– είναι ένα άλλο έγκλημα πάνω στο έγκλημα. Να παρθούν κεφάλια ΤΩΡΑ!

Όχι άλλα λόγια! Κάποιοι  να χάσουν τις δουλειές του, τα πτυχία τους, να τιμωρηθούν! Δεν μπορεί να απολαμβάνουν όλα τα προνόμια της κοινωνίας των πολιτών και της δημοκρατίας και να μην ασκούν τα καθήκοντά τους υποβάλλοντας το θύμα σε περεταίρω βασανισμό.

Να λογοδοτήσουν τώρα οι υπεύθυνοι και όποιος έχει άμεση σχέση με αυτόν τον απαράδεκτο χειρισμό, μ’ αυτήν την εγκληματικά απάνθρωπη  γραφειοκρατία σε βάρος ενός βιασμένου κοριτσιού 24 ετών! Να απαντηθεί πειστικά γιατί δεν εξετάστηκε αμέσως: γιατί ήταν γιορτές και δεν ήθελαν να χάσουν το γιορτινό τους τραπέζι με τους γιους και τις κόρες τους; Πού να τρέχουν τώρα; Στην λεπτομέρεια αυτή θα επιμείνουμε!

Η κοινωνία οφείλει να προστατεύσει το κορίτσι δίχως ακρότητες και από την ανθωποφαγική διάθεση των πρωινάδικων με τους στρατούς των κλινικά ηλίθιων σχολιαστών. Πρέπει να αντιδράσουμε. Τώρα. Να δημιουργηθεί και να μονιμοποιηθεί σαν μηχανισμός μια ομάδα υποστηρίξεως, επικεντρωμένη στα θύματα, για να μην γίνονται αποδέκτες εκβιασμών – όπως έγινε με τον ανεκδιήγητο προοδευτικό δικηγόρο των θυτών (που διέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ…). Να συντριβούν όλοι αυτοί που  στρέφονται με κτηνώδη βία ενάντια στην κοινωνία, ενάντια στα παιδιά μας, ενάντια στις ζωές μας, ενάντια στον πολιτισμό μας, ενάντια στην αγάπη και την τρυφερότητα, ενάντια στο δικαίωμα να ερωτευόμαστε, να φλερτάρουμε, να διασκεδάζουμε.

Είναι χρέος όλων των εμπλεκομένων αρχών, αστυνομικών, δικαστικών, πολιτικών να επέμβουν αστραπιαία και να στείλουν ένα συντριπτικό μήνυμα στα καθάρματα.  Όχι άλλα δικαιώματα στους εγκληματίες! Ναι στον ελεύθερο έρωτα, στην αυτοδιάθεση της σεξουαλικότητάς μας, ναι στην χαρά της ζωής!

Το κορίτσι εμφανίστηκε με το θάρρος των απελπισμένων, την αθωότητα των νιάτων και της ομορφιάς της  σαν να έλεγε στην κοινωνία: «Δεν έχω πια κανέναν. Είμαι στα χέρια σας τώρα. Βοηθήστε με!»

Τώρα, η κοινωνία πρέπει να ανοίξει την αγκαλιά της και το κράτος να αποδείξει το κοινωνικό του πρόσωπο(κι όχι να την βασανίζει με την ανικανότητα και την ολιγωρία των υπευθύνων).

Τέλος, να σταματήσει τώρα η «δίκη» των σκατόψυχων, όλων των εκπρόσωπων της αποτρόπαιης σκληρότητας που κρύβει η ανθρώπινη βλακεία και να πάψει η μεσαιωνική βαρβαρότητα ενοχοποίησης του θύματος. Γιατί βγήκε, γιατί έπινε, γιατί δεν κλείστηκε στην ορφάνια και την μαύρη της μοναξιά, παρά μου ήθελε και πάρτι, γιατί φόρεσε κοντή φούστα, γιατί βάφτηκε, γιατί είναι ωραία, γιατί αναπνέει, γιατί ζει…  Ποια κτήνη μιλάνε έτσι, ποιες μαύρες ψυχές  σκέφτονται έτσι; 

Είμαστε ολόψυχα στο πλευρό της Γεωργίας, την θαυμάζουμε και την υποληπτόμαστε για το αληθινό της θάρρος, για την καθαρότητα του προσώπου της!

Διαβάστε επίσης:

«Επιστροφή στην κανονικότητα»

Το πέταγμα του Rafale

Αν όχι τώρα πότε;