Πράττουμε άριστα που δεν πανηγυρίζουμε για τις διπλωματικές μας επιτυχίες. Στόχος που επιτυγχάνεται μιλάει μόνος στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στη διεθνή κοινότητα, χωρίς να χρειάζεται να διατυμπανίζεται με «παιάνες, ιάμβους, χορδές και κύμβαλα».

Βεβαίως και πρέπει να δημοσιοποιούνται οι επιτυχίες που σημειώνονται σε όλα τα πεδία με επιμονή και συνέπεια, ώστε να καταλάβει συνολικά ο ελληνικός λαός ότι η προσδοκία του μεθοδικά πραγματοποιείται από τις κυβερνήσεις του και το αποτέλεσμα το αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα κάθε συνομιλητής, σε όποια πλευρά και αν επιλέγει να βρίσκεται, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τελικώς διαπιστώνεται καθημερινώς ότι στο σημείο που βρίσκεται ο κόσμος μόνο συντονισμένες δράσεις και συντεταγμένες κινήσεις μπορούν να αναστείλουν πιθανές καταστροφές, που εγκυμονούν πανδημίες και ένοπλες συγκρούσεις.

Μήνυμα μέσω Σούδας

Οι ΗΠΑ απογείωσαν τα F-22 που σταθμεύουν στη Σούδα με την ευκαιρία μίας άσκησης, πέταξαν μέχρι την Κυπριακή Δημοκρατία, λαμβάνοντας άδεια χρήσης του συνολικού κυπριακού εναερίου χώρου από την κυπριακή κυβέρνηση.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση του Κυπριακού από την πλευρά των ΗΠΑ, τα τελευταία πέντε χρόνια, πραγματοποιείται με κινήσεις που αναδεικνύουν την κυριαρχία της κυπριακής κυβέρνησης στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα, επιβεβαιώνοντας την απόφαση της υπερδύναμης να διακηρύξει δημόσια, με πράξεις (διαβήματα, ρηματικές διακοινώσεις, σύναψη στρατηγικής σχέσεις και άδειες διελεύσεων μαχητικών σκαφών), την αδιαμφισβήτητη θέση της για το Κυπριακό.

Αξιοσημείωτο είναι ότι όλες οι επιλεγμένες κινήσεις εντάσσονται στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ και της θέσης κράτους – μέλους της Ε.Ε. που κατέχει η Κυπριακή Δημοκρατία.

Βάσεις παντού

Η οργάνωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ με συντονισμό όλων των πλεονεκτημάτων που δημιουργούνται από την αξιοποίηση της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας, του Λιτόχωρου, του Στεφανοβίκιου, της Λάρισας, της Πρέβεζας, της Σούδας, προέκταση στις συνεργασίες που εξασφαλίζονται στα Βαλκάνια, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, την Αίγυπτο και τις χώρες του Κόλπου, αποτελούν σαφή απάντηση στις διεθνείς προκλήσεις και όχι σε ό,τι φαντασιώνεται ο Πρόεδρος Ερντογάν και οι ανταγωνιζόμενοι για τη διαδοχή επίγονοί του.

Προφανώς τα μηνύματα που περιέρχονται στην Άγκυρα από κάθε συμμαχική και ευρωπαϊκή κατεύθυνση υπερισχύουν των διαβεβαιώσεων που λαμβάνονται από τη Ρωσία, η οποία, ασκούσα κάθε δυνατότητα που της έχει παραχωρήσει μέχρι σήμερα η Τουρκία, ως υπερδύναμη δεν παραλείπει να δημοσιοποιεί τις τούρκικες δεσμεύσεις ακόμη και σε στιγμές που ο Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να τις αφαιρέσει από την πρόσοψη του πολιτικού κάδρου της χώρας του.

Το παιχνίδι της Μόσχας

Την ώρα που η Τουρκία αγωνίζεται να εξαφανίσει από το τραπέζι των συνομιλιών με ΗΠΑ, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ το θέμα των S-400 και τα συμβόλαια για τα δύο ρωσικά πυρηνικά εργοστάσια, Ακουγιού και Σινώπη, η Μόσχα με κάθε μέσο και τρόπο τα αναδεικνύει όχι μόνο ως προτεραιότητες των ρωσοτουρκικών σχέσεων, αλλά και ως ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής τους συνεργασίας.

Για να υπερτονισθεί ακόμη περισσότερο η στενή σχέση σε όλα τα πεδία αναβαθμίζεται η Τουρκία σε στρατηγικό διακινητή ρωσικής ενέργειας, με οικονομικές απολαβές, που η Άγκυρα χρειάζεται για μία πετυχημένη εκλογική κατάληξη, αλλά και εκπτώσεις στις πληρωμές της ενέργειας που χρειάζεται η Τουρκία, παραβλέποντας συμμαχικές και ευρωπαϊκές που αφορούν ενεργειακή σχέση με τη Ρωσία.

Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη γειτονιά μας υποχρεώνει να μην αδιαφορούμε για οποιαδήποτε απειλή εκτοξεύεται από την Τουρκία σε βάρος της χώρας μας, της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, αλλά και για τη μεγίστη πολιτική υπερβολή Ερντογάν που χαρακτηρίζει εχθρούς του την Ουάσιγκτον, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες και υποκινούμενες περιφερειακές δυνάμεις την Ελλάδα και την Κύπρο για να αποκλεισθεί η Τουρκία από τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και τον κόσμο που σήμερα αναδιαρθρώνεται.

Μεγαλύτερη ακόμη ανησυχία καταλαμβάνει την Τουρκία όταν διαπιστώνει τον τελευταίο καιρό την πολιτική σύγκλιση που έχει επιτευχθεί στην ελληνική κοινωνία και η οποία αναδεικνύεται από το σύνολο των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Οι διαφοροποιήσεις στο λεκτικό ή ακόμη και στις πολιτικές επιλογές κάθε πολιτικού χώρου δεν αποτελούν πρόβλημα, αλλά συμβολή στη δημοκρατική διαμόρφωση της κοινά αποφασιζόμενης διεθνούς εκπροσώπησης της Ελλάδας για την επίτευξη των ευρωατλαντικών στρατηγικών, αδιάσπαστο μέρος των οποίων αποτελούν και τα ελληνικά ενδιαφέροντα.

Τα προβλήματα του Ερντογάν

Αν ο Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει καθυστέρηση των εκλογών, αν έχει ανησυχίες για το πολιτικό του μέλλον, αν επιτρέπει στη χώρα του εκτεταμένη διαφθορά ή αν η πολιτική του κατευθύνεται από το βαθύ κράτος βεβαίως και καταγράφονται για την ανάλυση της δυναμικής που διαμορφώνεται στην περιοχή μας από ένα καθεστώς που επιλέγει τη διεθνή παρανομία, αλλά πρωτίστως πρέπει να απασχολούν τον τουρκικό λαό.

Κυρίως όμως στην ανάλυση των διεθνών εξελίξεων ενδιαφερόμαστε για την άμεση και μεστή ενεργοποίηση της χώρας μας, ώστε όλος ο κόσμος να αντιληφθεί, πριν φθάσουμε όλοι μαζί στο χείλος του γκρεμού, πόσο επιβλαβή και αποσταθεροποιητική επιλογή αποτελεί η αβασάνιστη αποδοχή των τουρκικών απόψεων.

• Δεν μπορεί απροβλημάτιστα η διεθνής κοινότητα να αποδέχεται τη δημόσια παραδοχή της Τουρκίας ότι εγκαθιστά συστήματα παρακολουθήσεων (κάμερες, μικρόφωνα και άλλα τεχνολογικά εξελιγμένα εργαλεία) μέσα σε διαπιστευμένες αρχές, έστω και αν η τουρκική αυθάδεια απέναντι στο δίκαιο των διπλωματικών και προξενικών ασυλιών αφορά στην περίπτωση δολοφονίας Κασσόγκι στους χώρους του γενικού προξενείου της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη.
• Δεν μπορεί συνολικά να αποδεχόμαστε σε διεθνείς διοργανώσεις, που φιλοξενεί η Τουρκία, κάποιοι συντελεστές να εμποδίζουν να ακουστεί ο εθνικός ύμνος των χωρών από τις οποίες κατάγονται οι πρωταθλητές.
• Προσβολή προς τον πολιτισμό όλων των χωρών αποτελεί η δημόσια παραδοχή «υπερηφάνειας» του Ταγίπ Ερντογάν για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τζαμιά. Η χρηματοδότηση συντήρησης των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς έγινε επειδή οι χώροι ανήκουν στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ο Τούρκος Πρόεδρος εξαπάτησε τους διεθνείς οργανισμούς και συνολικά τη διεθνή κοινότητα για να εισπράξει διεθνή οικονομική υποστήριξη, που χρησιμοποιεί για μικροπολιτικές και λαϊκισμό. Θλιβερές οι εικόνες που προβάλλονται διεθνώς από το εσωτερικό της Αγίας Σοφίας, με τα πανιά να καλύπτουν τα μωσαϊκά που αιώνες χαρακτηρίζουν την εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού και της ιστορίας, μέρος της οποίας αποτελεί και η Τουρκία.

Παράγοντας αστάθειας

Το σύνολο των δράσεων της Τουρκίας δεν συμβάλλει στην αποκατάσταση της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή μας, που δοκιμάστηκε σκληρά από την πανδημία και ακόμη περισσότερο από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όμως και οι «ειρηνευτικές δραστηριοποιήσεις» της Άγκυρας προβλήματα προσθέτουν παρά συμβάλλουν στην άμβλυνση των ακροτήτων.

• Η εμπλοκή στη Συρία διευκόλυνε τις επιδιώξεις του ισλαμικού κράτους. Στη συνέχεια η Τουρκία διευκόλυνε τη μετακίνηση μαχητών στη Λιβύη.
• Αρνείται η Άγκυρα τη συνεργασία στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία «Ειρήνη».
• Ασκεί πολιτική πίεση στην αδύναμη, διεθνώς αναγνωρισμένη, κυβέρνηση της Τρίπολης να συνάψει παράνομο σύμφωνο για την ΑΟΖ.
• Εμφανίζεται ως μέρος διαμεσολάβησης στη μεταφορά ουκρανικών δημητριακών προς αναπτυσσόμενες χώρες, για να αντιμετωπισθεί η πείνα, και την ώρα που η Ρωσία αποφασίζει να αναστείλει τη συμμετοχή της στη ρυθμιστική αρχή του ΟΗΕ, διαπιστώνεται ότι στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας παραμένουν σαράντα (40) πλοία φορτωμένα με δημητριακά, που ακόμη δεν έχουν ελεγχθεί. Οι γραφειοκρατικές αδυναμίες της Τουρκίας και οι πολιτικές της προτιμήσεις για εύθραυστες ισορροπίες θα ταλαιπωρήσουν πολύ τους πεινασμένους του κόσμου.
• Ανάλογα προβλήματα αδυναμιών μίας βαθιάς γραφειοκρατίας και περίεργων πολιτικών και γεωστρατηγικών συσχετισμών διαπιστώνουμε και στο προσφυγικό. Αντί η Τουρκία, ως χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ, να ζητήσει συνεργασίες στο πλαίσιο της συμμαχίας για την εξασφάλιση των νοτιοανατολικών τουρκικών συνόρων και την αποτροπή των παράνομων εισροών κάθε είδους σε έδαφος του ΝΑΤΟ, επέλεξε να μπλοκάρει κάθε ΝΑΤΟϊκή προσπάθεια ακόμη και στο Αιγαίο διευκολύνοντας, όπως αποδεικνύεται, ανεξέλεγκτες μετακινήσεις ανθρώπων, από τις οποίες πλουτίζουν παρακρατικοί.

Υπονόμευση του ΝΑΤΟ

Η επίκαιρη ανάγνωση των εξελίξεων μας επιτρέπει να διαπιστώνουμε ότι οποιαδήποτε τουρκική επιλογή στρέφεται κατά των ενδιαφερόντων της συμμαχίας, της οποίας η Τουρκία ακόμη αποτελεί μέλος, και κατά της Ε.Ε., στην οποία με ανανεωμένο ενδιαφέρον φαίνεται ότι η Άγκυρα επιθυμεί να προσέλθει μετά τον επαναπροσδιορισμό της θέσης της έναντι των ΗΠΑ κυρίως στο θέμα των S-400 και των δύο ρωσικών πυρηνικών εργοστασίων. Η Ρωσία προφανώς και διαπιστώνει τη σταδιακή, αργόσυρτη, αλλά βεβαιωμένη από τις εξελίξεις απομόνωσή της.

Ο χειρισμός του μείζονος θέματος της ουκρανικής κρίσης απασχολεί πολύ σοβαρά όλες τις πλευρές και η Τουρκία πολύ προσεκτικά οφείλει να προσέλθει στη γενικότερη συζήτηση.

Η αυξανόμενη επιρροή του Ταγίπ Ερντογάν στο εκλογικό σώμα θα μπορούσε να αποτελέσει μία θετική παράμετρο που επιτρέπει να υπάρξει χώρος για συνετή πολιτική διαχείριση του θέματος των εκλογών, οι οποίες προφανώς και μονοπωλούν την πολιτική συζήτηση και την καθημερινότητα της γειτονικής μας χώρας.

Σημαντικές παραμέτρους ορθολογικών προσεγγίσεων αποτελούν οι διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, Ηνωμένου Βασιλείου προς την Άγκυρα για τη σημασία της Τουρκίας στον ευρωατλαντικό στρατηγικό προγραμματισμό, αλλά κυρίως η διαβεβαίωση του Έλληνα πρωθυπουργού για δυνατότητες διαλόγου με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, χωρίς οποιοδήποτε περιθώριο παρανοήσεων περί της σημασίας του μηνύματος, η χειραψία του Προέδρου Αναστασιάδη προς τον Τούρκο ομόλογό του, αλλά και η πρόσκληση που απευθύνει προς την Άγκυρα με τον διακριτικό του τρόπο ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώην υπουργός Εξωτερικών Ν. Χριστοδουλίδης, παρά την ένταση που χαρακτηρίζει την προεκλογική περίοδο.

Συμβαίνει δυστυχώς σε πολλές χώρες της περιοχής μας συχνά ο προεκλογικός αγώνας να εξελίσσεται σε βάρος της κοινωνικής συνοχής, της πολιτειακής και θεσμικής αξιοπρέπειας, καθώς επίσης και της διεθνούς αξιοπιστίας χωρών που επιλέγουν ακόμη και στον 21ο αιώνα πολιτικές αναμετρήσεις σκληρής πολιτικής πραγματικότητας.

* Ο δρ Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.

Διαβάστε επίσης:

Τα νησιά αποστρατιωτικοποιούνται

ΣΥΡΙΖΑ: Πόλεμος φθοράς στην κυβέρνηση μέσω… «γαλάζιων ακρίδων»

Κυβέρνηση: Στρατηγική πόλωσης, αλλά με πολλές αβεβαιότητες