Τα ψηφοδέλτια, το επικείμενο συνέδριο της ΚΝΕ, η προεκλογική – πολιτική συγκυρία και τα καθήκοντα και οι προτεραιότητες του κόμματος μέσα σε αυτήν συζητήθηκαν κατά την πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής για τη νέα χρονιά, σύμφωνα με ανακοίνωση εννέα σημείων που εξέδωσε το περασμένο Σάββατο.

Σε αυτή την Κεντρική Επιτροπή λοιπόν εγκρίθηκε ο βασικός κορμός των υποψηφίων του κόμματος για τις βουλευτικές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ενώ επιπλέον το όργανο «επεξεργάστηκε βασικά ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο του πολιτικού ανοίγματος μπροστά στις εκλογικές μάχες». Συζητήθηκαν επίσης θέματα προετοιμασίας για το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ στις 10-12 Φεβρουαρίου 2023, με στόχο την επιτυχία του.

Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής έχει και έναν χαρακτήρα ανανέωσης του καλέσματος συμπόρευσης στην αρχή αυτής της εκλογικής χρονιάς και με μεγαλύτερη ένταση: «Η Κεντρική Επιτροπή καλεί τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ σε συστράτευση και δράση για την οργάνωση και πραγματοποίηση μιας νέας πλατιάς πολιτικής εξόρμησης στον λαό με στόχο την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η οποία αποτελεί την καλύτερη απάντηση απέναντι στα ψευτοδιλήμματα και τους εκβιασμούς που θα ενταθούν το επόμενο διάστημα και μπροστά στην εκλογική μάχη».

Επισημαίνεται πως «η πολύπλευρη πολιτική, οργανωτική και εκλογική ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι όρος για να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης, μαχητικότητας και αποτελεσματικότητας» του εργατικού – λαϊκού κινήματος, ώστε να παρεμβαίνει στις εξελίξεις, συνθήκη που ο Περισσός θεωρεί επείγουσα ανάγκη. Αυτό είναι, τονίζεται στην απόφαση της Κ.Ε., και «το περιεχόμενο της αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ που αποτυπώνεται και στο σύνθημα “Ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής, με ΚΚΕ πιο δυνατό”».

Μεταξύ άλλων και εξετάζοντας τη συγκυρία στην οποία θα δοθούν οι μάχες του επόμενου διαστήματος, το κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής αναφέρεται στις διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις. Ειδικά όσον αφορά τις πρώτες, προβλέπει ότι αυτές «οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην παραπέρα όξυνση του συνόλου των εργατικών – λαϊκών προβλημάτων» και «εντείνεται η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, μεγαλώνει η απόλυτη και σχετική εξαθλίωσή της», εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζονται από τις επενδύσεις έως την απολιγνιτοποίηση και τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, από τον τουρισμό που μετατρέπεται σε πανάκριβο εμπόρευμα έως το ηλεκτρονικό εμπόριο που οξύνει τον ανταγωνισμό και οδηγεί σε κλείσιμο χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, επισημαίνεται στην απόφαση, η «ανάπτυξη για όλους» αποτελεί παραμύθι, ενώ τα οξυνόμενα προβλήματα δεν είναι για όλους τα ίδια. Έτσι, απορρίπτει την τακτική της απεύθυνσης στη μεσαία τάξη εν συνόλω (μιλά πάντως για κατώτερα μεσαία στρώματα) όπως κάνουν τα άλλα αστικά κόμματα: «Ο καβγάς Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καθώς και των άλλων αστικών κομμάτων για το ποιος εκφράζει τη “μεσαία τάξη” επιδιώκει να εξισώσει ανάγκες ανώτερων τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών δυνάμεων των επαγγελματιών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, αλλά και της εργατικής τάξης στην οποία αποφεύγουν κάθε αναφορά».

Περαιτέρω, υπογραμμίζει πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «ετοιμάζεται για νέα αύξηση των επιτοκίων, με άμεση επίπτωση στην αποπληρωμή στεγαστικών και άλλων λαϊκών δανείων, οδηγώντας σε περαιτέρω επιβάρυνση των ήδη υπερχρεωμένων εργατικών – λαϊκών εισοδημάτων».

Και συνεχίζει: «Σε ολόκληρη την Ευρωζώνη αυξάνεται η πίεση για επιστροφή σε “περιοριστική πολιτική” και τον τερματισμό των “οριζόντιων κρατικών επιδοτήσεων”. Το “φθηνό χρήμα” και η δυνατότητα δανεισμού προσκρούει στην τεράστια διόγκωση των κρατικών χρεών σε πολλές χώρες της Ε.Ε. Η γνωστή απειλή του λεγόμενου δημοσιονομικού εκτροχιασμού εμφανίζεται και πάλι και θα αποτελέσει, μετά τις επερχόμενες εκλογές, το νέο αφήγημα πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η περικοπή των κρατικών δαπανών, ακόμα και των σημερινών ισχνών δαπανών “κοινωνικής πολιτικής”».

Έτσι, σύμφωνα με τον Περισσό, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πως το «φάρμακο» που χρησιμοποιείται για ένα πρόβλημα γίνεται «δηλητήριο» για ένα άλλο. Κοινώς λέει το ΚΚΕ, υπάρχουν κάποιες νομοτέλειες που δεν μπορεί να ακυρώσει καμία αστική διαχείριση, αντιθέτως, η εφαρμογή του ενός ή του άλλου μείγματος οικονομικής πολιτικής «επιβάλλεται από τις ίδιες τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και όχι από την “ιδεολογία” και την αποπροσανατολιστική συνθηματολογία κάθε κυβέρνησης. Γι’ αυτό ο “σοσιαλδημοκράτης ΣΥΡΙΖΑ” εφάρμοσε πολιτική λιτότητας μέσω μνημονίων, γι’ αυτό η “νεοφιλελεύθερη Ν.Δ.” εφάρμοσε επεκτατικά μέτρα όπως και οι ομογάλακτοί τους σε μια σειρά χώρες της Ε.Ε. και όχι μόνο».

Με βάση αυτή την ανάλυση εκτιμά ότι και η ακρίβεια δεν είναι «εγχώρια» ή «εισαγόμενη», όπως υποστηρίζει η Ν.Δ. και δέχονται μερικώς τα άλλα κόμματα, αλλά είναι εγγενής στο σύστημα, είναι συστημική και παράγεται κατά τη μετάβαση από τη μία καπιταλιστική φάση στην άλλη (από την ανάπτυξη στην κρίση και το ανάποδο).

Συνέπεια των παραπάνω θεωρεί και την ένταση της καταστολής και στο σημείο αυτό ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και το γνωστό σύνθημά του: «Αυτό το κράτος δεν μπορεί να διασφαλίσει “δικαιοσύνη για όλους και παντού”, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν μπορούν πουθενά να συναντηθούν τα συμφέροντα και η εξουσία του κεφαλαίου με τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες».

Στο πέμπτο σημείο αναφέρεται στο «διαφθορείο» της Ε.Ε. με αφορμή το σκάνδαλο Καϊλή – Παντσέρι, ενώ στο σημείο έξι εκφράζει την αισιοδοξία πως, παρά τη συνεχή επιδείνωση των συνθηκών, υπάρχουν περιθώρια το εργατικό – λαϊκό κίνημα να προκαλέσει ρωγμές, τις οποίες άλλωστε, υποστηρίζεται, φοβάται και το αστικό σύστημα, γι’ αυτό ομνύει στην πολιτική σταθερότητα και τις σταθερές κυβερνήσεις. «Η σταθερότητα των κυβερνήσεων του κεφαλαίου σημαίνει αδυναμία αντίδρασης του εργατικού – λαϊκού κινήματος απέναντι στην αντεργατική – αντιλαϊκή επίθεση» και αντίστροφα «η σταθερότητα για τον λαό προϋποθέτει δυνατό ΚΚΕ, δυνατό εργατικό – λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα αδύναμες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις».

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Δημοκρατική πανστρατιά για φρένο στη θεσμική κατρακύλα

Πόλωση με επιστροφή στο 2015 – Η κυβέρνηση ακολουθεί τακτική διαρκούς επίθεσης κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα

Αφιέρωμα: «Αβέρωφ», ο θρύλος του Αιγαίου! – Ακόμα περισσότερες νίκες το 1913!