Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύθηκε έρευνα του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR), που επιχείρησε να αποτυπώσει τον χάρτη της βίας κατά των γυναικών στην Ευρώπη σήμερα.

Στην έρευνα αυτή, η Ελλάδα σημείωσε την υψηλότερη αύξηση του αριθμού των γυναικοκτονιών από το 2020 στο 2021, ποσοστού 187,5%. Από 8 περιστατικά γυναικοκτονιών το 2020 σε 23 το 2021. Αλλά και τα στοιχεία  του Δικτύου Δομών για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας επιβεβαιώνουν την αύξηση των περιστατικών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας που συντελέστηκε εντός της πανδημίας, τις χρονιές 2020-2021.

–Ποιες είναι όμως οι αιτίες της έμφυλης βίας, αλλά και του αυξητικού ρυθμού της των τελευταίων ετών;

Η απάντηση σίγουρα δεν είναι εύκολη. Είναι βέβαιο ότι η πανδημία επέτεινε την κατάσταση, ο εγκλεισμός λειτούργησε επιβαρυντικά και τα περιστατικά που καταγράφονταν ήταν σαφώς πιο σοβαρά από άλλοτε. Όμως η ιστορία της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας δεν ξεκινά το 2020. Εξάλλου η έμφυλη και κυρίως η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι μόνο σωματική. Μπορεί να είναι ψυχολογική, σεξουαλική, αλλά και οικονομική. Και οι αιτίες είναι πολυσύνθετες και διαχρονικές.

-Μπορεί να υπάρξει καταπολέμηση της έμφυλης βίας χωρίς την καταπολέμηση των έμφυλων ανισοτήτων;

Η έμφυλη βία πηγάζει από την ιστορικά διαπιστωμένη ανισότητα στις σχέσεις κοινωνικής ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, με την κυριαρχία των ανδρών να είναι κατεστημένη, συνεπώς οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών υπάρχουν και διαιωνίζονται. Η καταπολέμηση, λοιπόν, της έμφυλης βίας είναι άμεσα συνυφασμένη με την καταπολέμηση των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Δεν αρκούν τα ημίμετρα, οι αποσπασματικές ρυθμίσεις και οι εξαγγελίες επικοινωνιακού τύπου.

Χρειάζεται ένα συνεκτικό πρόγραμμα καταπολέμησης των έμφυλων ανισοτήτων, που θα περιλαμβάνει από τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και την καταπολέμηση των εργασιακών ανισοτήτων μέχρι την στήριξη της ισότιμης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στα κοινά, αλλά και σε θέσεις ευθύνης. Αυτό είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, όπως αποτυπώθηκε και στην παρουσίαση των 6 εθνικών προτεραιοτήτων από τον Αλέξη Τσίπρα.

Η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και οι δημόσιες υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων, όπως η εξασφάλιση της πρόσβασης σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά, είναι καίριας σημασίας για να απεγκλωβίσουν τις γυναίκες από αυτό που ονομάζεται αθέατη και απλήρωτη εργασία στο σπίτι.

Η εξίσωση του χρόνου των γονικών αδειών σε άνδρες και γυναίκες – πέραν της άδειας κύησης και λοχείας – είναι ένα μέτρο που σταδιακά μπορεί να εξασφαλίσει την μείωση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και την μείωση της ψαλίδας στα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των δύο φύλων.

Η εξίσωση της άδειας μητρότητας στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, αλλά και η επέκταση του επιδόματος μητρότητας από τους 4 στους 9 μήνες με ταυτόχρονη αύξηση του ποσού στις αυτοαπασχολούμενες, ελεύθερες επαγγελματίες και αγρότισσες είναι άλλο ένα μέτρο για την καταπολέμηση της γυναικείας ανεργίας

Η ποσόστωση φύλου πέραν του 30% στα Διοικητικά Συμβούλια επιχειρήσεων, αθλητικών συλλόγων, κοκ, είναι βασικό μέτρο για να σπάσει η «γυάλινη οροφή» που εμποδίζει τις γυναίκες να ανελιχθούν σε θέσεις ευθύνης και ταυτόχρονα στερεί ικανές γυναίκες από καίρια πόστα.

Όσον αφορά τα ειδικά μέτρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, η επέκταση του Δικτύου Δομών, Συμβουλευτικών Κέντρων και Ξενώνων Φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα και κυρίως σε απομακρυσμένες περιοχές είναι απαραίτητη, όπως και η ίδρυση γραφείων καταπολέμησης ενδοοικογενειακής βίας σε όλα τα αστυνομικά τμήματα και η στελέχωσή τους με εκπαιδευμένο προσωπικό. Τέλος, η νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» είναι απαραίτητη για τον παιδευτικό της χαρακτήρα και για την σωστή καταγραφή του φαινομένου.

Μια προοδευτική κυβέρνηση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί και πρέπει να εξασφαλίσει μια κοινωνία χωρίς έμφυλες ανισότητες, χωρίς βία, χωρίς έμφυλα στερεοτυπικά κατάλοιπα και με περισσότερες ίσες ευκαιρίες για όλες και όλους. Με τις γυναίκες να καταλαμβάνουν το 50% της κοινωνικής, οικονομικής, επαγγελματικής, πολιτικής ζωής, γιατί μας ανήκει.

*Η Ειρήνη Αγαθοπούλου είναι βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ ν. Κιλκίς και Αναπληρώτρια Τομεάρχης Δικαιοσύνης, για θέματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ισότητας & Καταπολέμησης των Διακρίσεων

Διαβάστε επίσης

Γιατί η συμμετοχή θα κρίνει τις εκλογές

Οι εκλογές ως αντίδοτο (και) στην εκτροπή

Τα κοράκια και η ανοικοδόμηση της Τουρκίας