O ακριβής καθορισμός της ημερομηνίας των πρώτων εκλογών – με το σύστημα της απλής αναλογικής – από τον πρωθυπουργό φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο την προεκλογική στρατηγική της Ν.Δ., με στόχο την επίτευξη ενός αποτελέσματος που θα της επιτρέψει να πάει στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση με «πλεονέκτημα έδρας», ώστε να πετύχει τον στόχο της αυτοδυναμίας.

Όσο κι αν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις μοιάζουν να καθιστούν αυτόν τον στόχο όλο και πιο δύσκολο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του δεν προτίθενται να αλλάξουν γραμμή, τώρα που η χώρα έχει μπει στην τελική εκλογική ευθεία και – εξαιρώντας κάποιο πολύ μεγάλο απρόοπτο – τα… πειράματα δεν μοιάζουν να ενδείκνυνται, πολλώ δε μάλλον αν ληφθεί υπόψη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Μετρώντας «ατού» και «κινδύνους»

Στο πλαίσιο αυτό, Μαξίμου και Πειραιώς μετρούν τα «όπλα» που η Ν.Δ. έχει στη διάθεσή της προκειμένου να πετύχει τους εκλογικούς της στόχους, αλλά και τις «παγίδες» που βρίσκονται στον δρόμο για την κάλπη, επιχειρώντας να μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα των πρώτων και να περιορίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις ζημιές που προκαλούν οι δεύτερες.

Βέβαια, όλοι αναγνωρίζουν ότι η τραγωδία των Τεμπών ρίχνει «βαριά σκιά» στην προεκλογική περίοδο και ουδείς μπορεί να γνωρίζει επακριβώς πόσο και προς ποια κατεύθυνση θα επηρεάσει τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, το οποίο ακόμα είναι προφανές ότι δεν έχει συνέλθει από το σοκ της τραγωδίας, αλλά και από την οργή που του προκάλεσε.

Ωστόσο η κυβέρνηση εκτιμά ότι ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί να πετύχει τους στόχους της, μέσω μιας σειράς πλεονεκτημάτων που θεωρεί ότι διαθέτει έναντι των αντιπάλων της και τα οποία αναμένεται να βρεθούν στην προμετωπίδα της προεκλογικής της εκστρατείας, ειδικά μετά τη διάλυση της Βουλής και την επίσημη είσοδο της χώρας στην προεκλογική περίοδο.

Εν αρχή ην… η οικονομία

Το πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει σαφές πλεονέκτημα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ είναι η οικονομία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στο πρώτο σποτάκι της Ν.Δ. ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού, ενώ ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στις φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, που αύξησαν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, μετά τη «φοροεπιδρομή στη μεσαία τάξη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ.

Ταυτόχρονα μεγάλη έμφαση θα δοθεί στα έκτακτα μέτρα ενίσχυσης που η κυβέρνηση έλαβε προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού (όλα εξωτερικές κρίσεις, όπως τονίζεται), αλλά και στη συνολική εικόνα της οικονομίας (αυξημένος ρυθμός ανάπτυξης, αύξηση στις εξαγωγές, επενδύσεις, μείωση της ανεργίας κ.λπ.), κάτι που ενισχύει το αφήγημα Μητσοτάκη ότι στη δεύτερη τετραετία ο στόχος της αύξησης των μισθών είναι απολύτως εφικτός.

«Ψηφιακός κόσμος»

Σε δεύτερο επίπεδο η κυβέρνηση θεωρεί ότι τα επιτεύγματα του Κυριάκου Πιερρακάκη – η πλατφόρμα gov.gr και η συστηματική ψηφιοποίηση του κράτους – αποτελούν ένα δυνατό χαρτί, καθώς «χτυπάει» σε τομείς που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι για τους πολίτες (γραφειοκρατία, αργό και αναποτελεσματικό Δημόσιο, εκσυγχρονισμός του κράτους κ.ο.κ.) και, αντικειμενικά, διευκολύνει την καθημερινότητα.

Άμυνα και ασφάλεια

Σε τρίτο επίπεδο, ειδικά για πιο συντηρητικά στρώματα των ψηφοφόρων, η ενίσχυση της άμυνας και της εσωτερικής ασφάλειας θεωρείται ότι αποτελούν ατού για την κυβέρνηση, ιδίως μετά τη μακρά περίοδο κατά την οποία είχαν «παγώσει» οι εξοπλισμοί. Οι αγορές των Rafale και των Belharra, η αναβάθμιση των F-16, η διαδικασία απόκτησης των F-35, σε συνδυασμό με τις αυξημένες προσλήψεις αστυνομικών και μιας πιο αυστηρής μεταναστευτικής πολιτικής, εκτιμάται ότι «μπετονάρουν» ένα κοινό το οποίο δίνει ιδιαίτερο βάρος σε αυτά τα ζητήματα και το στρέφουν προς τη Ν.Δ., έστω κι αν δεν συμφωνεί με άλλες πολιτικές της.

Η «παγίδα» της ακρίβειας

Από την άλλη, Μαξίμου και Πειραιώς αναγνωρίζουν ότι το ζήτημα της συνεχιζόμενης ακρίβειας και της διαρκούς «αφαίμαξης» των πορτοφολιών των καταναλωτών, παρά τα διάφορα «pass» και «καλάθια», προκαλεί φθορά στην κυβέρνηση, όπως, άλλωστε, καταγράφεται σε όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις, όπου οι πολίτες θεωρούν ότι τα μέτρα είναι ανεπαρκή.

Η παραδοχή δε του Σταϊκούρα ότι οι τιμές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν λόγω πληθωρισμού (απλώς πιο αργά, καθώς ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή αποκλιμακώνεται σταδιακά), αλλά και η προς το παρόν εξάντληση του δημοσιονομικού χώρου για περαιτέρω παρεμβάσεις προφανώς δεν επιτρέπουν ιδιαίτερη αισιοδοξία.

Οι θεσμικές «ατασθαλίες»

Σε δεύτερο, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό, επίπεδο, η κυβέρνηση ανησυχεί για ζητήματα που έχουν μεν μικρή επίδραση στα εισοδήματα των πολιτών, αλλά δημιουργούν μια αίσθηση θεσμικής φθοράς και παλαιοκομματικών πρακτικών.

Περιπτώσεις όπως του Ανδρέα Πάτση και του Θέμη Χειμάρα, αλλά και της Σοφίας Νικολάου έδωσαν στην αντιπολίτευση την ευκαιρία να κατηγορήσει την κυβέρνηση για ευνοιοκρατία και για πρακτικές «δικών μας παιδιών», ενώ υπάρχουν φόβοι ότι όσο θα πλησιάζουν οι κάλπες τόσο θα έρχονται στην επιφάνεια και νέες τέτοιες υποθέσεις, οι οποίες θα αυξάνουν την αίσθηση διαφθοράς και φαβοριτισμού.

Παράλληλα, με την υπόθεση των υποκλοπών να έχει μεν μπει στο… παρασκήνιο, αλλά να παραμένει «ζωντανή» και χωρίς ουσιαστικές απαντήσεις (όλα παραπέμπονται στην έρευνα της Δικαιοσύνης), έστω κι αν εκτιμάται ότι οι συνέπειές της εκλογικά θα είναι μάλλον περιορισμένες, δεν παύει να προκαλεί φθορά στην κυβέρνηση, ιδίως δε σε εκλογικά στρώματα (όπως π.χ. σε φιλελεύθερους ψηφοφόρους) που, αν και μικρά σε μέγεθος, θεωρείται ότι έχουν «ειδικό βάρος» για τη Ν.Δ.

Διαβάστε επίσης:

«Πρόγραμμα Illegals»: Πώς, πότε και γιατί δημιουργήθηκε το περιλάλητο ρωσικό κατασκοπευτικό δίκτυο

Νέα βάρη στους δανειολήπτες από τις αυξήσεις επιτοκίων

Credit Suisse: μία τράπεζα – πλυντήριο