Η εθνική τραγωδία στα Τέμπη αποτελεί απροκάλυπτα «βούτυρο στο ψωμί» πρωινομεσημεριανάδικων μπλέντερ εκπομπών.

Εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται δηλώσεις από συγγενείς νεκρών σαν υλικά για φιτνες σμούδις: Λίγα πλάνα από το σημείο της τραγωδίας. Λίγα πλάνα συγγενούς (ανεξαρτήτως βαθμού συγγενείας). Φωτογραφίες από σοσιαλ μίντια. Πλάνα πανελοπαρουσιαστών μες τη βαθιά θλίψη. Κρίσεις αυτοναφορικότητας ομιλουσών τηλεκεφαλών στο πλατό του στιλ «σας νιώθουμε, είμαστε κι εμείς σαν κι εσάς». Με ταχύτητα όμως που θα ζήλευε ο Φλας Γκόρντον, την επόμενη στιγμή οι ίδιοι άνθρωποι στο πλατό εκπομπής-μπλέντερ, έχουν μεταβεί σε άλλη συναισθηματική κατάσταση και διάθεση. Εκ διαμέτρου αντίθετη από την προηγούμενη. Τα πρόσωπα από θλιμμένα, αλλάζουν σε «υπέρλαμπρα» και πασίχαρα. Και συζητούν για «ό,τι του φανεί του λωλο Στεφάνη».

Σε μια τέτοια εκπομπή, η οποία διατείνεται πως έχει και ενημερωτικό πρόσημο, χωρίς στην πραγματικότητα να μπορεί να το υποστηρίξει εκ συστάσεως της, συγγενείς θύματος της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, εξηγούσαν ότι μιλώντας για το αδικοχαμένο μέλος της οικογενείας συντηρούν τη μνήμη του ζωντανή. Ολόσωστο. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για έναν άνθρωπο πάνω στη νιότη του. Άλλωστε ξεχνιέται όποιος δεν μνημονεύεται. Ακριβώς αυτό ισχυρίστηκε και η εκπομπή. Ότι με τον τρόπο της είναι εκεί/εδώ παρούσα για να διατηρηθεί αυτή η μνήμη ζωντανή.

Με μια διαφορά. Η μνήμη διατηρείται ζωντανή και δεν έχει ανάγκη την τηλεοπτική κάμερα. Η τηλεοπτική κάμερα ενίοτε καλό είναι να «σκύβει» και να τιμά τη μνήμη νεκρού/νεκρών, πόσω μάλλον όταν είναι νωπή η απώλεια και το σοκ που προκαλεί.

Επίσης αυτοαναφορικότητες από συντελεστές εκπομπών δεν έχουν χώρο. Ο δημοσιογράφος διαμεσολαβεί για την είδηση. Όταν γίνεται μέρος της (ή και όλον της) είναι/υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν μύριοι άλλοι τρόπο- πλην αυτοναφορικότητας- για να υπογραμμίσει μια εκπομπή, ένας πανελίστας την ευαισθησία του για να μην ξεχαστεί κάτι.

Η τηλεόραση από καιρό έχει επιβάλει ως φυσιολογικό ότι οι άνθρωποι έχουν υποχρέωση να μιλούν σε όποιο μικρόφωνο τούς «χώνουν στη μούρη» τους. Ό,τι δεν υπάρχει δικαίωμα άρνησης σε αυτό. Το πράγματα έχει επιδεινωθεί με την ανάπτυξη των σόσιαλ μίντια.

Υπάρχουν μύριοι άλλοι τρόποι, με δημοσιογραφικούς όρους, ώστε μια εκπομπή να συντηρήσει τη μνήμη άσβεστη, χωρίς να καταφεύγει σε ευκολίες, όπως ίσως η πρόκληση πρόσκαιρης συναισθητικής φόρτισης.

Κορυφαία στιγμή του τηλεοπτικού μπλέντερ, το συμπούρμπουλο σημερινής πρωινής εκπομπής. Τη μία στιγμή άπαντες φαίνονταν σοβαροί μες την καλή θλίψη με αφορμή το θέμα από τα Τέμπη. Τονιζόταν δε ότι η εκπομπή είναι και γι’ αυτό το λόγο- για να μην ξεχαστεί τίποτα από τα Τέμπη. Με ένα «ψεκάστε- σκουπίστε- τελειώσατε» οι ίδιοι άνθρωποι, με τα έως την προηγούμενη στιγμή θλιμμένα πρόσωπα, μες το κέφι και την ανέμελη διάθεση απολάμβαναν βίντεο από κινητό με τις χορευτικές δεξιότητες δημόσιου προσώπου σε έξοδο του σε νυχτερινό κέντρο και σχολίαζαν αναλόγως. Τρανή απόδειξη ότι η τηλεοπτική μνήμη είναι πιο «κοντή» κι από αυτή του χρυσόψαρου.

Διαβάστε επίσης:

Σασμός – Spoiler: Κρίσιμες ώρες για τον Αντώνη – Η Βασιλική ανησυχεί για τον Μαθιό (Videos)

MasterChef – Κόκκοτας: «Ο Πορφύρης δεν στρατολογεί κόσμο, δεν ήμουν πιόνι του» (video)

Τεχνητή νοημοσύνη: Γιατί «πονοκεφαλιάζει» τα Μέσα Ενημέρωσης