Υπάρχει μία κοινώς αποδεκτή πεποίθηση που λέει ότι οι ανώτατοι στρατιωτικοί και δη αρχηγοί, νοιάζονται περισσότερο για την υστεροφημία τους και λιγότερο για τις καρέκλες, μιας και έχουν γαλουχηθεί σε ένα αξιακό σύστημα που προτάσσει την τιμή, την υπόληψη και την περηφάνια.

Ωστόσο, ο πλέον επί τιμή ΑΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος διάλεξε ένα διαφορετικό δρόμο τα περασμένα χρόνια, αυτό της σιωπής η οποία ενίοτε λυόταν μόνο για επικοινωνιακή διαχείριση.

Επί των ημερών του συνέβησαν μία σειρά από γεγονότα, εκ των οποίων το καθένα ξεχωριστά θα αρκούσε για να οδηγήσει έναν αξιωματικό στην παραίτηση πόσο μάλλον στο σύνολό τους.

Πρώτο και καλύτερο φυσικά το σκάνδαλο των υποκλοπών. Ο στρατηγός αποκαλύφθηκε πως ήταν στόχος νόμιμης επισύνδεσης από την ΕΥΠ, με εισαγγελική υπογραφή, για λόγους εθνικής ασφαλείας (!). Το όνομά του ενεπλάκη σε πλήθος δημοσιευμάτων, στη Βουλή η αντιπολίτευση ρωτούσε ειρωνικά τον πρωθυπουργό αν ο αρχηγός είναι κατάσκοπος, κόμματα τον εμφάνισαν ως εκβιαζόμενο από το Μαξίμου και γενικά το όνομά του σύρθηκε στη λάσπη είτε δικαίως είτε αδίκως ακόμα και από απόστρατους συναδέλφους του.

Ο στρατηγός ωστόσο παρέμεινε σιωπηλός, τροφοδοτώντας ακόμα περισσότερο τη σεναριολογία και υποσκάπτοντας παράλληλα το κύρος της θέσης του.

Άλλη μία λαμπρή στιγμή της θητείας του ήταν η έκρηξη βλημάτων στην αεροπορική βάση της Νέας Αγχιάλου από δασική πυρκαγιά. Σπίτια εκκενώθηκαν και υπέστησαν ζημιές, το κύρος της αεροπορίας που από τη μία υποτίθεται πως αλλάζει τις ισορροπίες στο Αιγαίο με τα Rafale και από την άλλη αδυνατεί να προστατέψει τις βάσεις της, καταρρακωμένο. Σιωπή από την ηγεσία και γι’ αυτό το περιστατικό.

Ακολούθησε η πλημμύρα στο Στεφανοβίκειο, τη μεγαλύτερη βάση ελικοπτέρων στη χώρα. Φωτογραφίες από ελικόπτερα που είχαν γίνει σχεδόν… υποβρύχια κυκλοφορούσαν στα social media και στις εφημερίδες και το ΓΕΣ πιάστηκε ψευδόμενο, προσπαθώντας μάταια να πείσει ότι τα ελικόπτερα ήταν παροπλισμένα.

Τέλος ήρθε το φιάσκο με την ελληνική αποστολή στη Λιβύη που στοίχησε τη ζωή σε 3 στρατιωτικούς. Ο σχεδιασμός της αποστολής και ο τρόπος που εκτελέστηκε επικρίθηκε σφοδρά από ειδικούς, συναδέλφους εν αποστρατεία του στρατηγού και κόμματα.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν κρίθηκε αρκετό – είτε έφερε περισσότερη είτε λιγότερή ευθύνη κατά περίπτωση-  από τον στρατηγό ως αρκετό για να τον κάνει να αφήσει την καρέκλα του αρχηγού και να πάει αξιοπρεπής και άσπιλος να αναπαυθεί στις δάφνες του καναπέ του σπιτιού του.

Για πολλούς συμπεριφέρθηκε περισσότερο ως πολιτικός και λιγότερο ως στρατιωτικός. Με φιλόδοξο σχέδιο, καιροσκοπικές συμπεριφορές και παντελή έλλειψη ευθιξίας.

Κανέναν λοιπόν δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι δύο μέρες μετά την αποστρατεία του, το όνομά του ακούγεται για το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.

Άλλωστε ο ίδιος αποθεώθηκε από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη.

«Στρατηγέ, σε ευχαριστούμε για μια τόσο παραγωγική θητεία, που βοήθησε να γίνει η Ελλάδα ακόμη πιο ισχυρή και περήφανη. Αυτά τα χρόνια είναι ένα ακόμη παράσημο στα πολλά που συνοδεύουν το στήθος σου δίπλα στο εθνόσημο που τίμησες».

Διαβάστε επίσης:

Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην διάθεση των αμυντικών Συστημάτων και των Επιχειρησιακών Σχεδίων

Τα νέα κυβερνητικά μέτρα για την ακρίβεια είναι «άσφαιρα πυρά» εναντίον της  

Νομοσχέδιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων