Οι βιοπαλαιστές γεωργοί, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι και στην Ελλάδα δίνουν μάχη για να υπερασπίσουν το εισόδημά τους, που συρρικνώνεται από το υπέρογκο κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές που επιβάλλουν στα προϊόντα τους οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, τις επιπτώσεις της νέας ΚΑΠ, αλλά και τις απανωτές καταστροφές στην παραγωγή τους.

Ειδικά στη Θεσσαλία, οι αγρότες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το κράτος, που αφού πρώτα τους έπνιξε τώρα καθυστερεί ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης από τη μεγάλη καταστροφή και αποκατάστασης των χωριών και της γης τους. Οι αγρότες της Κάρλας έκαναν στην κυριολεξία Πρωτοχρονιά στον δρόμο, στον κόμβο του Πλατύκαμπου, όπου και παραμένουν μαζί με αγρότες από τον υπόλοιπο νομό Λάρισας, οι αγρότες της Καρδίτσας, της Μαγνησίας και των Τρικάλων ενισχύουν καθημερινά τα μπλόκα τους.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει το θράσος να κουνάει το δάχτυλο στους αγρότες να είναι κι ευχαριστημένοι γιατί «πουλάνε ακριβότερα» και έχουν «μεγαλύτερα έσοδα». Πάει πολύ να αποσιωπά ότι το κόστος παραγωγής εκτοξεύτηκε, αλλά και το γεγονός ότι κερδίζουν μόνο οι μεγαλέμποροι και βιομήχανοι των τροφίμων από τις απλησίαστες για τα λαϊκά στρώματα τιμές στο ράφι των σούπερ μάρκετ. Έτσι απαντά η κυβέρνηση στις δίκαιες αγροτικές διεκδικήσεις. Αφού αρχικά «έφαγε τα μούτρα της» με τα περί «υποκινούμενων μειοψηφιών» και «αλλοπρόσαλλων αιτημάτων» και οι υπουργοί της κατάλαβαν ότι δεν περνούν οι συκοφαντίες, καθώς οι αγώνες πληθαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα, κινείται πλέον στη γνωστή τακτική της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.

Όσο για τις λύσεις στα «όρια του εφικτού» που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης, την ώρα που δίνει 8,6 δισ. για F-35 για τα σχέδια του ΝΑΤΟ και αναβαθμίζει την εμπλοκή στον πόλεμο, οι αγρότες γνωρίζουν πολύ καλά ότι το «εφικτό» των κυβερνήσεων είναι ό,τι συμφέρει τους εμποροβιομήχανους που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα τους. Γιατί η αγροτική παραγωγή είναι υποταγμένη στο εμποροβιομηχανικό και τραπεζικό κεφάλαιο, καθώς η μεταποίηση και η εμπορία της είναι συγκεντρωμένες από μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους που καθορίζουν τι, πώς, πόσο και που θα παραχθεί. Το ίδιο ισχύει και για τις αγροτικές εισροές (λιπάσματα, φάρμακα κλπ), που ελέγχονται από μια χούφτα μονοπώλια.

Γι’ αυτό και οι αγρότες λένε ότι «καμιά κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την πρωτογενή παραγωγή», καθώς βλέπουν ότι συνθλίβονται από την ακρίβεια όταν αγοράζουν και τη φτήνια όταν πουλάνε. Αυτή είναι η πολιτική υπέρ των μονοπωλίων που ακολουθούν η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, πιστές στις κατευθύνσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ που συνδιαμορφώνουν, και η οποία βγάζει στους δρόμους τους αγρότες σε όλη την Ευρώπη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι με μια φωνή ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και «Ελληνική Λύση» ψήφισαν τη νέα ΚΑΠ τον Οκτώβρη του 2020 στο Ευρωκοινοβούλιο. Και τώρα τους έπιασε δήθεν ο πόνος για τους αγρότες και το εισόδημά τους.

Είναι ευκαιρία, ενόψει και των Ευρωεκλογών, ένας κόσμος να σκεφτεί εάν αυτή η πολιτική μπορεί να εμπεριέχει έστω κι ένα φιλολαϊκό ίχνος και να δυναμώσει το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που την αντιπαλεύει. Το ΚΚΕ με τα στελέχη και τα μέλη του βρίσκεται μέσα στην πάλη των αγροτών, στην πρώτη γραμμή, γιατί τα σχέδια των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου μπορεί να τα χαλάσει μόνο ο οργανωμένος λαός, που είναι και το πραγματικό αντίπαλο δέος.

Ο αγώνας των αγροτών αφορά όλη την εργατική τάξη και τον λαό και γι’ αυτό χρειάζεται να εκφραστούν ακόμα πιο μαζικά η στήριξη και η αλληλεγγύη. Τους ενώνει η ανάγκη για φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα, που θα εξασφαλίζουν ταυτόχρονα ένα αξιοπρεπές εισόδημα για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Αλλά και τα κοινά βάσανα που τους φορτώνει η αντιλαϊκή πολιτική, όπως η φοροεπιδρομή, οι εγκληματικές ελλείψεις στην Υγεία κ.ά.

Η μόνη ελπιδοφόρα διέξοδος για τους λαούς βρίσκεται στη σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του και την ΕΕ, στην κατεύθυνση της σχεδιασμένης αξιοποίησης του συνόλου των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Το ΚΚΕ τεκμηριώνει στο πρόγραμμά του ότι μπορεί να ζήσει πολύ καλύτερα ο λαός με βάση τις δυνατότητες του σήμερα. Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της παραγωγής, η κοινωνική ιδιοκτησία, με την εργατική τάξη, τον λαό πραγματικά στην εξουσία, ο εθελοντικός παραγωγικός συνεταιρισμός, μπορούν να απαλλάξουν τους αγρότες από το βάσανο της επιβίωσης, από τα δεσμά των μονοπωλίων. Αυτά μπορούν να τους εξασφαλίσουν εγγυημένες τιμές, σύγχρονους όρους δουλειάς με δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου για όλους, αγροεφόδια, φυτοπροστατευτικά, μηχανήματα και εργαλεία από την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία, επαρκείς και προσιτές όλες τις μορφές ενέργειας, πρόληψη των φυσικών καταστροφών, δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία στο ύψος των αναγκών και των απαιτήσεων.

*Ο Βασίλης Μεταξάς, είναι βουλευτής Μαγνησίας του ΚΚΕ

Διαβάστε επίσης:

Όψιμη απολογία… επιτελάρχη

Και τότε, τι θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ;

Η «Οδύσσεια» της στέγασης…