Μια από τις βασικές αρχές της κβαντομηχανικής λέει ότι ο παρατηρητής επιδρά άμεσα στο αποτέλεσμα μιας ενέργειας (υπάρχει και το χαριτωμένο πείραμα του Έρβιν Σρέντινγκερ με τη γάτα που είναι… και ζωντανή και νεκρή).

Και μπορεί η πολιτική να έχει μικρή σχέση με την κομψότητα της κβαντικής φυσικής, ωστόσο η αρχή αυτή σχετικά με το πώς η παρατήρηση ενός φαινομένου έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τα αποτελέσματά του κάλλιστα μπορεί να εφαρμοστεί και στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση της χώρας.

Εν αρχήν ην… οι δημοσκοπήσεις

Για παράδειγμα οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος – για να μείνουμε στον χώρο της κβαντομηχανικής – μοιάζουν να διέπονται από την περίφημη Αρχή της Απροσδιοριστίας που είχε διατυπώσει ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, καθώς, με εξαίρεση κάποια βασικά δεδομένα (πολύ δύσκολα θα κινδυνεύσει η κυριαρχία της Ν.Δ. στο πολιτικό σκηνικό, η αντιπολίτευση και ειδικά ο χώρος στα αριστερά του κυβερνώντος κόμματος παραμένει πολυδιασπασμένη, υπάρχει τάση ενίσχυσης των δυνάμεων κάποιων κομμάτων στα δεξιά του), επιτρέπουν διάφορες «αναγνώσεις», ανάλογα με αυτό που θέλει ο εκάστοτε παρατηρητής να δει.

Αρχίζοντας από την κυβέρνηση και σύμφωνα με τα στοιχεία της μέτρησης της ALCO για τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, οι πολίτες με τον τρόπο τους στέλνουν το μήνυμα πως το αφήγημά της για τις ευρωεκλογές ότι διακυβεύεται η σταθερότητα της χώρας… δεν περνάει (το 65% δηλώνει ότι τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. δεν πρόκειται να δημιουργήσει ζήτημα σταθερότητας στη διακυβέρνηση της χώρας). Ως εκ τούτου, ένας στους δύο δηλώνει ότι η ψήφος του στην ευρωκάλπη θα είναι ψήφος διαμαρτυρίας, το 63% καταλογίζει «αλαζονεία» στην κυβέρνηση, το 75% θεωρεί ότι επιχειρείται συγκάλυψη στην τραγωδία των Τεμπών και το 63% δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση απειλείται από συμφέροντα.

Σε πρώτη ανάγνωση, λοιπόν, η δημοσκόπηση δείχνει ότι οι πολίτες αποδομούν όλα τα αφηγήματα που το κυβερνητικό στρατόπεδο επιχειρεί να χρησιμοποιήσει προκειμένου να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του, ωστόσο την ίδια ώρα εμφανίζονται να παρουσιάζουν τη Ν.Δ. ως το μοναδικό κόμμα που έχει την απαραίτητη «κυβερνησιμότητα», με την εκτίμηση της εταιρείας για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να της δίνει ποσοστό από 29% έως 33% ή, για να μεταχειριστούμε μια έκφραση από το χρηματιστήριο, μοιάζουν να κυριαρχούν τα… μεικτά πρόσημα σε αυτή την προεκλογική περίοδο.

Αντιπολιτευτική αβεβαιότητα

Περνώντας, τώρα, στον χώρο της αντιπολίτευσης, στον ΣΥΡΙΖΑ η ALCO μοιάζει να στέλνει… μπερδεμένα μηνύματα: από τη μία οι πολίτες εμφανίζονται να υιοθετούν πλήρως την κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση σε διάφορα πεδία (Τέμπη, ακρίβεια κ.λπ.), αλλά από την άλλη, πέραν του ότι το 44% δεν «βλέπει» εναλλακτική σε κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ με 13% εμφανίζεται να θεωρείται ελαφρώς πιο ικανό από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης (που συγκεντρώνει ως εναλλακτική ποσοστό 12%).

Εντούτοις, στη δημοσκόπηση της Interview για την Politic παρατηρείται ένα ενδιαφέρον φαινόμενο: το ποσοστό που συγκεντρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου (14,5%) ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με το ποσοστό που συγκεντρώνει ο Στέφανος Κασσελάκης στο ερώτημα περί καταλληλότητας για πρωθυπουργός (15%) σε σύγκριση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη. Το στοιχείο αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως ενός είδους «ταύτιση» των πολιτών που δυνητικά θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ με τον αρχηγό του κόμματος, στοιχείο ενδιαφέρον, αν κανείς λάβει υπόψη ότι ο Κασσελάκης έχει δεχθεί αμφισβήτηση ακόμα και μέσα στο κόμμα του.

Περνώντας δε στο ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα είναι επίσης απροσδιόριστα: στη μέτρηση της ALCO, όπως προαναφέρθηκε, εμφανίζεται ως ελαφρώς πιο πειστικό ως εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ότι είχε περισσότερα κέρδη απ’ όσα ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης (23% έναντι 20%), ωστόσο αυτή καθαυτή η πρόταση μομφής δεν φάνηκε να κάνει «γκελ» στους πολίτες (το 56% δηλώνει ότι δεν επηρεάστηκε από τη συζήτηση στη Βουλή η απόφασή του σχετικά με το κόμμα που θα ψηφίσει στις ευρωεκλογές του Ιουνίου).

Επίσης, παρότι στη μέτρηση της Interview το ΠΑΣΟΚ «τσιμπάει» ελαφρά σε σχέση με την προηγούμενη δημοσκόπηση της εταιρείας (11,4% από 10,5% στην πρόθεση ψήφου) – στην ALCO, από την άλλη, χάνει ελαφρώς, καθώς από 11,5% πέφτει στο 11,4% – συνολικά οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφουν «φρενάρισμα» της δυναμικής που το κόμμα είχε αναπτύξει το τελευταίο διάστημα (ιδίως όσο στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατούσε αναταραχή, αποχωρήσεις, αμφισβητήσεις της ηγεσίας κ.λπ.) και το φέρνουν να «κάθεται» στην τρίτη θέση, πίσω από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μοιάζει να «καπαρώνει» τη δεύτερη θέση, αλλά σε απόσταση από την πρώτη Ν.Δ.

Το… «ζουμί»

Τι λένε όλα τα παραπάνω (στα οποία μπορεί να προστεθεί και η δημοσκοπική «άνθηση» της Ελληνικής Λύσης, αλλά και η σταθερότητα που μοιάζει να επιδεικνύει η Νίκη); Ότι, με βάση τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, οι στόχοι που τα τρία μεγαλύτερα κόμματα έχουν θέσει για τις ευρωεκλογές μπορεί να μην επιτευχθούν. Πώς θα γίνει αυτό;

● Αν η Ν.Δ. εισπράξει εκλογικά τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τις πολιτικές της και τελικά το ποσοστό που θα λάβει να μην γράφει μπροστά 3 αλλά 2.

● Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να πιάσει το ποσοστό των εθνικών εκλογών του Ιουνίου του 2023 (17,83%).

● Αν το ΠΑΣΟΚ κινηθεί σε «ρηχά νερά», ήτοι γύρω από το 11,84% του Ιουνίου του 2023, ύστερα από μια περίοδο δημοσκοπικής «ανάτασης».

Το τι θα γίνει τελικά θα το μάθουμε σε δύο μήνες, ωστόσο, όπως διαμορφώνονται οι τάσεις σήμερα, η πιθανότητα το βράδυ των ευρωεκλογών να έχουμε τρεις «μη νικητές» δεν φαντάζει και πολύ απίθανη.

Διαβάστε επίσης:

Καταψήφισε η αντιπολίτευση τη νέα συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης 

Ευρωεκλογές 2024: Πού και πώς ψηφίζουμε, τι ισχύει για τις επιστολικές – Αναλυτικός οδηγός

Μαρινάκης: Κατώτερος των περιστάσεων o ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα κατά της ενδοσχολικής βίας