Καλημέρα σας

Ο πρώην πρωθυπουργός ξεπέρασε τα συνήθη όρια εντός των οποίων είχε  κάνει τις κριτικές αναφορές του για την κυβέρνηση μέχρι τώρα και πήγε πολύ μακριά.

Τόσο μακριά, που μάλλον πρέπει να μιλάμε για «νέα κατάσταση».

Το ότι στην εκδήλωση που μίλησε – απουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη – επέλεξε να δώσει το παρών ο Αντώνης Σαμαράς πιθανότατα λέει πολλά.

Πολλά πράγματα γίνονται… εν κινήσει της κυβέρνησης βλέπω.

 Εμμονή που δεν παραπέμπει σε σοφία 

Βλέπω ότι η κυβέρνηση επιμένει σε μία αδιέξοδη γραμμή και αναρωτιέμαι αν έχει βγάλει διδάγματα από όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο με τα Τέμπη.

Όσες φορές συγκρούστηκε ή φάνηκε ότι συγκρούεται με τους συγγενείς των θυμάτων στην τραγωδία έχασε.

Τη μία βγήκαν εκατομμύρια στους δρόμους.

Την άλλη κατέρρευσε στις δημοσκοπήσεις.

Την τρίτη αναγκάστηκε να παραδεχθεί λάθη ή να κάνει απίθανα πράγματα, όπως να αρνηθεί προανακριτικές επιτροπές και να καλύπτει τα ακάλυπτα.

Και τώρα τελευταία να υπαναχωρήσει από την αρχική της άρνηση στα αιτήματα του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι.

Δεν ξέρω με τι είδους αλόγιστη αυτοπεποίθηση πάει τώρα, βάζοντας δήθεν το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ως προκάλυμμα, να επιβάλλει μία αμφιλεγόμενη «νέα τάξη πραγμάτων» στην «άνω πλατεία» στο Σύνταγμα, αλλά εκτιμώ ότι και πάλι θα μαζεύει τα κομμάτια της.

– Το γεγονός ότι βγαίνουν γονείς και μάλιστα αυτή τη φορά και η Καρυστιανού και ο Πλακιάς στην ίδια λογική κόντρα στην κυβέρνηση, θα πρέπει να προβληματίσει το Μαξίμου.

– Παρατηρώ επίσης ότι ο Νίκος Δένδιας έχει αποφύγει να διαρρεύσει οτιδήποτε σχετικά με τα κυβερνητικά σχέδια, που εμπλέκουν το υπουργείο του στον Άγνωστο Στρατιώτη. Λείπει μεν στις ΗΠΑ, αλλά αυτό δεν θα τον εμπόδιζε να στείλει μήνυμα. Μάλλον το μήνυμα αυτή τη φορά είναι η σιωπή του.

Αλέξης κατά Ευκλείδη και αντιστρόφως

Ο περίγυρος του Αλέξη Τσίπρα στεγανοποιεί τα του βιβλίου που ετοιμάζει ο πρώην πρωθυπουργός.

Γενικά πράγματα μόνο κυκλοφορούν, ένα περίγραμμα που απλά χρησιμεύει για να ανάβει το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού.

Μόνο κάποια «μικρά» διαφεύγουν της στεγανοποίησης – ενδεχομένως σκόπιμα.

Όπως ότι ο πρόεδρος Αλέξης επιφυλάσσει ένα μεγαλοπρεπές άδειασμα στον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο οποίος «τον τραβούσε από το μανίκι» για να παραμείνει  προσηλωμένος στην εφαρμογή και των πιο μικρών λεπτομερειών του μνημονίου και επιπλέον να μη δώσει κανένα δικαίωμα στους δανειστές – υπερβολική και περιττή υπακοή όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια.

Το ακούω με πραγματική προσμονή. Αλλά μεγαλύτερη προσμονή έχω για την απάντηση του Γιουκλίντ. Είναι και ευρηματικός και πνευματώδης, μα και σοκαριστικά κυνικός στις επιθέσεις του κατά του προέδρου Αλέξη… Ήδη την άφησε μία πρώτη αιχμή λέγοντας ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 δεν ήταν (κακώς) κοστολογημένο. Και ότι η καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε το 2023 και όχι το 2019 που πήρε 32% – άρα δεν φταίνε τα υπερπλεονάσματα.

Ο Λιάκος, η τράπεζα και ο Σάντερς

Πάντως από την ανθρωπογεωγραφία στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα, τα πράγματα είναι κάπως… συζητήσιμα.

Και δεν μιλάω για «υλικά» της δεκαετίας του ’80 – βλέπε Καρτερό.

Αναφέρομαι και σε νεότερους.

Για παράδειγμα, συγχαίρω τον Δημήτρη τον Λιάκο το πώς καταφέρνει να τρέχει και στον Τσίπρα και να είναι και στο τμήμα «στρατηγικού σχεδιασμού» μεγάλης, συστημικής τράπεζας. Θα μου πείτε, έχει την άνεση ο Λιάκος να κινείται, καθώς η τράπεζα πέρα από τον καλό (μετριοπαθώς το λέω) μισθό, του παρέχει και αυτοκίνητο (και δω μετριοπαθώς το λέω) και οδηγό. Ε, λογικό είναι μετά να λέει κάτι ωραία του τύπου «ο Τσίπρας είναι ο Έλληνας Μπέρνι Σάντερς»! Ακριβώς τέτοιες δηλώσεις χρειάζεται από τους συνεργάτες του ο Αλέξη για να πάει μπροστά – και μην πει κάποιος ότι ο Λιάκος ιδέες για τα οικονομικά πρέπει να κατεβάζει και όχι τσιτάτα για να κομπλιμεντάρει τον πρόεδρο, γατί θα τον μαλώσω.

– Με την ευκαιρία ρώτησα και για την Ευγενία την Φωτονιάτα. Μου είπαν ότι προ ημερών ο Τσίπρας τη ζήτησε και μίλησαν σε ζουμ. Η μόνη πληροφορία που βγήκε είναι ότι της είπε για το επιστημονικό συμβούλιο. Κάποιος ή κάποιοι ανησύχησαν ότι μπορεί να την προόριζε (ή να τον προορίζει) για κάτι περισσότερο και άρχισαν τα… μαχαιρώματα. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…

Ο Τσίπρας κινητοποίησε το ΠΑΣΟΚ  

Επιτέλους η στιγμή που όλοι περίμεναν έφτασε. Μόλις χθες. Το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την… Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου. Θα ρωτήσει κάποιος πότε θα γίνει το συνέδριο βέβαια. Διότι κανονικά πρώτα τα εκλεγμένα όργανα ενός κόμματος αποφασίζουν το συνέδριο θα γίνει και πότε και μετά αυτοδιαλύονται (ή διαχέονται) δίνοντας τη θέση τους στην ΚΟΕΣ που αναλαμβάνει την πορεία και την προετοιμασία προς το συνέδριο. Ε, μην τα θέλετε κι όλα δικά σας. Τα εκλεγμένα όργανα διαλύθηκαν πριν μήνες, η ΚΟΕΣ ανακοινώθηκε χθες, η ημερομηνία ας περιμένει λίγο ακόμα.  

Ευτυχώς να λέτε που έκανε την κίνηση ο Αλέξης Τσίπρας να παραιτηθεί από βουλευτής και επιτέλους φτιάχτηκε η ΚΟΕΣ και μπήκαν όλοι μέσα. Φίλοι, λιγότερο φίλοι, αμφισβητίες, ξεχασμένοι, όλοι…

Το αν θα λειτουργήσουν αυτές οι πολυμελείς υποεπιτροπές της ΚΟΕΣ είναι άλλο θέμα.

Ο Χάρης Παμπούκης και τα γαλλικά του

Πρέπει να σας ομολογήσω ότι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πληροφορήθηκα από την ειδησεογραφία ότι ο άλλοτε αγαπημένος του Γιώργου Παπανδρέου, νομικός εξπέρ επί όλων των πιθανών και απίθανων θεμάτων, Χάρης Παμπούκης, διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της Danaos Corporation (συμφερόντων του Ιωάννη Κούστα).

Χαίρομαι να προοδεύουν οι άνθρωποι, αν και ο Παμπούκης είναι και σε καμιά 15αριά άλλα διοικητικά συμβούλια (στον Διεθνή Αερολιμένα για παράδειγμα) που απορώ πώς αντέχει την τόση… δουλειά και καταφέρνει να τα βγάζει πέρα – ούτε η θεά Κάλι να ήταν με τα 4 χέρια.

Ο Χάρης μπορεί να τα έκανε μούσκεμα στην πολιτική εκθέτοντας τον Γιώργο που τον εμπιστεύτηκε το 2009 στην κυβέρνηση, αλλά στο νομικό πεδίο είναι αλλιώς. Εκεί είναι μάλλον χρήσιμος και γι’ αυτό τον επιστρατεύουν – ελπίζω να βοήθησε τον Κούστα στο πρόβλημα που είχε με τη βίλα στις Σπέτσες, τώρα που το σκέφτομαι.

Αυτό που εύχομαι πραγματικά πάντως είναι ο Παμπούκης να χρησιμοποιεί επιτέλους τα γαλλικά του – στα οποία μαθαίνω ότι καταφεύγει σε κάποιες συνομιλίες, ώστε να μην τον ακούνε τυχόν ενοχλητικοί και παρείσακτοι στο χώρο. Αυτό το κόλπο το ξεπατίκωσε από το παράδειγμα του Χρήστου Λαμπράκη που μιλούσε, λέει ο αστικός μύθος, με τον Λέοντα Καραπαναγιώτη εις την γαλλικήν, ώστε να διαφυλάσσουν την κουβέντα τους από άλλα στελέχη του Οργανισμού, που βρίσκονταν στο χώρο.

Μπορεί να μην έφερε εδώ το μοντέλο της γαλλικής δημόσιας διοίκησης ο Παμπούκης, όπως του είχε αναθέσει να κάνει ο Παπανδρέου, αλλά τουλάχιστον τα γαλλικά του τα έχει σε… εγρήγορση.

Διαβάστε επίσης:

Η ρύθμιση για τον Άγνωστο Στρατιώτη και ο Τασούλας, έμπλεξε η κυβέρνηση με τον Δούκα, ο… τροχονόμος Σκέρτσος, ο συνωστισμός στα νότια και οι νεολογισμοί Καρτερού   

Το εν αναμονή σκηνικό των γκάλοπ, η σφαγή των γαλάζιων εδρών, ο ανασχηματισμός με έκπληξη Σκυλακάκη, τα… «ψηφοδέλτια» Σαμαρά και ο… «γνωστός» Σκέρτσος

Το Μαξίμου θέλει ρεβάνς από Δένδια μέσω Άγνωστου Στρατιώτη, τα… κουπόνια για το (μη) κόμμα Τσίπρα, ο κατευνασμός με Σκλαβενίτη και το μπλέξιμο Βορίδη