Το The Abandons είναι ένα από εκείνα τα χαρακτηριστικά παραδείγματα Netflix σειρών που δεν στοχεύουν να επαναπροσδιορίσουν το είδος τους, αλλά να το κάνουν προσβάσιμο, σκοτεινό και απόλυτα binge-friendly.

Πρόκειται για μια παραγωγή που δεν ενθουσιάζει τους επαγγελματίες κριτικούς, όμως λειτουργεί πολύ καλύτερα με το ευρύ κοινό – και ιδιαίτερα με όσους αναζητούν μια σοβαρή, αλλά εύπεπτη σειρά εποχής.

Διχάζει τους κριτικούς, κερδίζει το κοινό

Οι κριτικοί εντοπίζουν έλλειψη βάθους, προβλέψιμες εξελίξεις και μια κοινωνική κριτική που παρουσιάζεται ευθέως, χωρίς υπαινιγμούς. Για εκείνους, το αποτέλεσμα είναι ασφαλές και επίπεδο.

Το κοινό, αντίθετα, βρίσκει μια σειρά ξεκάθαρη, συναισθηματικά άμεση και εύκολη στην παρακολούθηση. Δεν προσποιείται κάτι που δεν είναι και παραδίδει ακριβώς αυτό που υπόσχεται.

Το The Abandons δεν είναι μεγάλη τηλεόραση. Είναι καλή τηλεόραση. Δεν είναι αριστούργημα, αλλά είναι ατμοσφαιρική, καλοπαιγμένη και ιδανική για binge watching. Και μερικές φορές, αυτό είναι ακριβώς αρκετό.

Ένα western χωρίς εξιδανικεύσεις

Η σειρά τοποθετείται στην άγρια μεθοριακή Αμερική του 19ου αιώνα (περί το 1850), αλλά δεν ενδιαφέρεται για το western ως μύθο. Δεν εξιδανικεύει την Άγρια Δύση, ούτε επενδύει σε ρομαντικούς πιστολέρο. Αντίθετα, αντιμετωπίζει το western ως κοινωνικό δράμα: γη, ιδιοκτησία, εξουσία, ταξική σύγκρουση και επιβίωση.

Στον πυρήνα της αφήγησης βρίσκεται η σύγκρουση δύο αντίπαλων γυναικείων πόλων εξουσίας. Η σειρά στηρίζεται σε καθαρές, σχεδόν θεατρικές αντιθέσεις: κοινότητα εναντίον πλούτου, επιβίωση εναντίον νομιμοποιημένης βίας. Οι χαρακτήρες λειτουργούν περισσότερο συμβολικά παρά ρεαλιστικά – στοιχείο που διχάζει.

Ρυθμός και αφήγηση: το binge ως αρετή

Το The Abandons έχει ρυθμό που σε ωθεί σταθερά στο επόμενο επεισόδιο. Δεν κουράζει, δεν απαιτεί υπερβολική συγκέντρωση και δεν έχει αφηγηματικά εμπόδια. Είναι ακριβώς η σειρά που μπορείς να δεις άνετα σε ένα σαββατοκύριακο.

Ρεσιτάλ από Λίνα Χίντι και Τζίλιαν Άντερσον

Το καστ της σειράς έχει τουλάχιστον δύο πρωταγωνίστριες με καθηλωτικές ερμηνείες και αυτό είναι ένα στοιχείο που κερδίζει το κοινό.

Η Lena Headey (ως Fiona Nolan) είναι ηγετική μορφή των “Abandons”, σκληρή και προστατευτική, με μητριαρχική παρουσία που ενσαρκώνει τη βία της επιβίωσης και της κοινότητας.

Η Gillian Anderson (ως Constance Van Ness) είναι η εκπρόσωπος της οργανωμένης εξουσίας και του πλούτου, ψυχρή και υπολογιστική φιγούρα που συμβολίζει τη νομιμοποιημένη βία και την κοινωνική ανισότητα.

Ο Νικ Ρόμπινσον, λειτουργεί ως συναισθηματικό και ηθικό αντίβαρο μέσα στη σύγκρουση των δύο κόσμων. Και η Ντιάνα Σίλβερς με δευτερεύων αλλά κομβικό χαρακτήρα, που είναι συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις αντίπαλες πλευρές.

Δημιουργός ο Kurt Sutter, γνωστός από τις σειρές Sons of Anarchy και Mayans M.C., μεταφέρει και εδώ τα αγαπημένα του μοτίβα: οικογενειακές δομές, εξουσία, ωμή βία και ηθικά γκρίζες ζώνες.

Και επίσης πολλαπλοί σκηνοθέτες ανά επεισόδιο, στο τυπικό μοντέλο παραγωγής του Netflix.

Διαβάστε επίσης:

Αυτό είναι το ακυκλοφόρητο χριστουγεννιάτικο τραγούδι των Queen «Not For Sale (Polar Bear)» (Video)

Ο Κίλιαν Μέρφι επιστρέφει στον ρόλο του Τόμι Σέλμπι με την ταινία «Peaky Blinders: The Immortal Man» – Δείτε το επίσημο teaser

Ισραήλ: Πέθανε ο σκηνοθέτης Μοχάμεντ Μπάκρι – Υπερασπιστής των Παλαιστινίων, έκανε το θρυλικό ντοκιμαντέρ Τζενίν Τζενίν